Η κλιματική αλλαγή και οι τιμές της ενέργειας

Τις τελευταίες μέρες στην επικαιρότητα βρίσκονται δύο θέματα που οι προτεινόμενες λύσεις για το ένα θέμα έρχονται σε σύγκρουση με τις λύσεις που προτείνονται για το άλλο.

Τα θέματα είναι η κλιματική αλλαγή και οι τιμές της ενέργειας.

Μεγάλος στόχος η κλιματική αλλαγή και μία από τις προτεινόμενες και αναγκαίες λύσεις ο περιορισμός των αερίων του θερμοκηπίου. Για να περιοριστεί η έκλυση διοξειδίου του άνθρακα πρέπει να μειωθεί η κατανάλωση των ορυκτών καυσίμων. Με αυτόν τον στόχο αποφασίστηκε το πέρασμα στις ΑΠΕ, ιδίως στις χώρες που τα νερά είναι περιορισμένα και δεν είναι δυνατόν να κατασκευαστούν μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από υδατοπτώσεις όπως και στις χώρες που δεν υπάρχει γεωθερμικό δυναμικό.

Και ξάφνου φτάνουμε στο φετινό καλοκαίρι και διαπιστώνουμε ότι στο βόρειο ημισφαίριο δεν φυσάει αρκετά, στην Κίνα τα φράγματα δεν έχουν τις ικανές ποσότητες υδάτων ώστε να λειτουργήσουν οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας, έχουν παρθεί παγκοσμίως αποφάσεις απανθρακοποίησης και επίσης σταματήματος  των λειτουργούντων πυρηνικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Φτάσαμε λοιπόν στο αδιέξοδο, να μην υπάρχει διαθέσιμη καθαρή ενέργεια και να αναγκαζόμαστε να καλύψουμε το κενό με τη λειτουργία των θερμικών σταθμών παραγωγής καίγοντας ορυκτά καύσιμα με αποτέλεσμα να εκτιναχθούν οι τιμές τους στα ύψη (έπαιξαν βέβαια και κάποιο ρόλο τα γεωπολιτικά) και τώρα προτεραιότητά μας να είναι η προσπάθεια καταπολέμησης της ακρίβειας αλλά αναγκαστικά εις βάρος του μεγάλου στόχου που είναι η μείωση των αερίων του θερμοκηπίου.

Τι πρόκειται να γίνει για τον φετινό χειμώνα τα πράγματα είναι πιο καθαρά, η χρήση των ορυκτών καυσίμων είναι δεδομένη, άρα οι τιμές τους δεν πρόκειται να μειωθούν και πιθανόν να αυξηθούν, οι τιμές των ρύπων το πιο πιθανό είναι επίσης να αυξηθούν και αυτές αφού περισσότεροι τόνοι διοξειδίου του άνθρακα θα εκπέμπονται λόγω αυξημένης χρήσης ορυκτών καυσίμων, με τελικό αποτέλεσμα η ζήτηση πολλών καταναλωτικών προϊόντων λόγω αυξημένων τιμών να μειωθεί σε τέτοιο βαθμό που η παραγωγή τους να είναι ασύμφορη, που σημαίνει σταματήματα παραγωγικών μονάδων.

Στη συνέχεια θα πρέπει να παρακαλούμε να φυσάει στο βόρειο ημισφαίριο, να βρέχει στην Κίνα και όπου αλλού υπάρχουν υδροηλεκτρικοί σταθμοί, να αυξήσουν την παραγωγή τους οι χώρες που παράγουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο, να σταματήσει η διαμάχη για τον αγωγό Nord Stream 2, να μην είναι τόσο θερμά τα καλοκαίρια και να μην έχει κρύο τον χειμώνα ώστε να προλάβουμε να φτιάξουμε τις αναγκαίες ΑΠΕ δαπανώντας τεράστια χρηματικά ποσά.

Τελικό συμπέρασμα, η μετάβαση στην καθαρή ενέργεια είναι αναγκαία μεν αλλά πανάκριβη και μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος θα απαιτηθεί μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ο κ. Ματθαίος Κωνσταντινίδης είναι γενικός γραμματέας Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων