Γαλλία και Ιταλία υπέγραψαν Συμφωνία Συνεργασίας αντίστοιχη της ελληνογαλλικής

Την προηγούμενη εβδομάδα στη Ρώμη Μακρόν και Ντράγκι υπέγραψαν τη συμφωνία του Κιριναλίου στο ομώνυμο μέγαρο που είναι η έδρα του εκάστοτε Προέδρου της Ιταλίας και που κάποτε είχε καταληφθεί από τον Ναπολέοντα.

Η συμφωνία αυτή υπογράφεται με διαφορά μόλις δύο μηνών από την αντίστοιχη ελληνογαλλική. Παρόλο που περιλαμβάνει πτυχές συνεργασίας, πέραν της αμυντικής, όπως οικονομική, μεταναστευτική, περιβαλλοντική πολιτική, η συμφωνία αυτή επιβεβαιώνει μια τάση: ο Μακρόν μετά την αποχώρηση της Μέρκελ επιθυμεί να πρωταγωνιστήσει στις ευρωπαϊκές εξελίξεις ενόψει της γαλλικής προεδρίας της ΕΕ αλλά και του προεκλογικού αγώνα για την επανεκλογή του τον Απρίλιο 2022.

Και είναι, ευτυχώς για την Ευρώπη, ο μόνος που μπορεί να το κάνει. Με τον Ντράγκι αλλά και τον Μητσοτάκη στο ίδιο μέτωπο, είναι περισσότερο πιθανό να μετακυλίσουν το κέντρο βάρους των ευρωπαϊκών πολιτικών ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις παρούσες συνθήκες κρίσης λόγω πανδημίας, κλιματικής αλλαγής αλλά και της μετατόπισης του ενδιαφέροντος των ΗΠΑ στην Ασία.

Το μοντέλο που ακολουθούν οι δύο συμφωνίες, Ελληνο-γαλλική και Γάλλο-ιταλική, προβλέπεται στις συνθήκες της ΕΕ: είναι αυτό των ενισχυμένων συνεργασιών. Ο σοφός Ντελόρ όταν πρότεινε αυτή τη μορφή συνεργασιών γνώριζε ότι όλες μαζί οι ευρωπαϊκές χώρες δεν μπορούν να προχωρήσουν με τις ίδιες ταχύτητες. Σήμερα αυτό αποδεικνύεται στην πράξη. Υπάρχουν αντιτιθέμενα εθνικά συμφέροντα στην Ευρώπη παρά τους όρκους πίστης στην ευρωπαϊκή ιδέα.

Ωστόσο, για το πιο καθοριστικό για την ανάπτυξη της ΕΕ θέμα, αυτό της δημοσιονομικής πολιτικής, κρίσιμος παραμένει ο ρόλος της Γερμανίας. Μακρόν και Ντράγκι ενώνουν τις δυνάμεις του για την κρίσιμη διαπραγμάτευση της χαλάρωσης ή μη του Συμφώνου Σταθερότητας. Η διαίρεση Βορρά-Νότου στο θέμα αυτό είναι βαθειά.

Αλλά η γαλλο-ιταλική όπως και ελληνογαλλική συμφωνία περιλαμβάνουν και μια πολύ σοβαρή πρόθεση αμυντικής συνεργασίας με έμφαση στην περιοχή της Μεσογείου. Αποτελούν και οι δύο ένα βήμα ακόμη προς την ανάπτυξη αυτόνομης ευρωπαϊκής άμυνας αλλά και ανάπτυξης ενός ευρωπαϊκού πυλώνα μέσα στο ΝΑΤΟ. Συγκλίνουν σ’ αυτή την στόχευση και με τις ΗΠΑ που επιθυμούν να έχει η Ευρώπη μεγαλύτερες δυνατότητες υπεράσπισης της επικράτειάς της και της γειτονιάς της. Αυτό έγινε σαφές από τα όσα δήλωσε πριν μερικές μέρες επισκεπτόμενος τις Βρυξέλες ο σύμβουλος του προέδρου Μπάιντεν, Ντέρεκ Τσόλλετ.

Με την τοποθέτηση της επικεφαλής των Πρασίνων στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών διευκολύνεται επίσης η συνεννόηση των δύο πλευρών του Ατλαντικού. Επομένως, όλα συνηγορούν για μια πιο αποφασιστική ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας. Οψόμεθα.