Έκτακτο πρόγραμμα στήριξης της κινεζικής οικονομίας – Η απειλή της «φούσκας»

«Η Κίνα παραπαίει, αλλά ο κόσμος δεν νιώθει τις συνέπειες», έγραφε πρόσφατα στους Financial Times o Ρουτσίρ Σάρμα. Λίγο υπερβολική εκτίμηση, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, με δεδομένες τις παγκόσμιες αναταράξεις στις εφοδιαστικές αλυσίδες, την ακρίβεια και τις ελλείψεις, που σε μεγάλο βαθμό προήλθαν από τις συνέπειες που είχε η πανδημία για τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη.

Παρ’ όλα αυτά, μεγαλύτερη σημασία έχουν οι διαπιστώσεις του αρθρογράφου και τα στοιχεία που παραθέτει για να τις στηρίξει. Ανάμεσα στα άλλα, σημειώνει πως ενώ στην Κίνα αναλογούσε, τα χρόνια πριν την πανδημία, το ένα τρίτο περίπου της αύξησης του παγκόσμιου ΑΕΠ, το ποσοστό έχει υποχωρήσει σήμερα στο 25%. Επίσης, ενώ οι εξαγωγές αντιστοιχούσαν στο 35% του κινεζικού ΑΕΠ πριν το 2010, σήμερα το μερίδιό τους έχει υποχωρήσει στο 20%, εξαιτίας της ενίσχυσης της εσωτερικής κατανάλωσης – κάτι που, όπως τονίζει, φανερώνει τη μικρότερη εξάρτησή της από τον υπόλοιπο κόσμο και τανάπαλιν.

Σύννεφα και έκτακτο πακέτο

Η αλήθεια δε είναι ότι η εικόνα της κινεζικής οικονομίας κάθε άλλο παρά με καθαρό και ξάστερο ουρανό μοιάζει. Αυτός φαίνεται να είναι και ο λόγος που η κεντρική τράπεζα, με εντολή του Σι Τζινπίνγκ και του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος, αποφάσισε να ενισχύσει τη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος – και, κατ’ επέκταση, της οικονομίας – με περίπου 188 δισ. δολάρια, μέσω της αντίστοιχης μείωσης (κατά 0,5%) των διαθεσίμων που υποχρεούνται να διαθέτουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Η ηγεσία του κόμματος αποφάσισε, επίσης, «να προωθήσει την κατασκευή προσιτών κατοικιών, να στηρίξει την εμπορική αγορά ακινήτων και να υπάρξει καλύτερη ανταπόκριση στις εύλογες ανάγκες των αγοραστών», ανέφερε επίσης σχετική ανακοίνωση του κρατικού πρακτορείου ειδήσεων Xinhua.

Η ειδική αναφορά στην αγορά ακινήτων δεν είναι τυχαία. Μόλις μερικές ώρες νωρίτερα, άλλωστε, η δεύτερη μεγαλύτερη επιχείρηση real estate της Κίνας, η Evergrande, δεν κατάφερε να εξυπηρετήσει το ομολογιακό δάνεια των 82,5 εκατομμυρίων δολαρίων που έληξε χθες. Έτσι, προκάλεσε νέες φήμες περί επικείμενης χρεοκοπίας – αυτή τη φορά, ωστόσο, χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες για τις διεθνείς αγορές.

Η απειλή της Evergrande

Είναι δεδομένη, άλλωστε, η αποφασιστική παρέμβαση του Πεκίνου και η στήριξη που προσφέρει στις τράπεζες και τις κατασκευαστικές – δεσμευόμενο, ουσιαστικά, ότι ακόμη και εάν η Evergrande φτάσει στη χρεοκοπία, θα πρόκειται για μεμονωμένο φαινόμενο, που μπορεί να ελεγχθεί. Κι αυτό, σε συνδυασμό με την άμβλυνση των ανησυχιών για τις συνέπειες της παραλλαγής Όμικρον του κορονοϊού, είναι από τις βασικές αιτίες για το έντονα θετικό πρόσημο που καταγράφεται σήμερα στα περισσότερα χρηματιστήρια.

Ακόμη κι έτσι, πάντως, ενδεχόμενη χρεοκοπία του ομίλου των 19 δισ. δολαρίων θα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στις αναδυόμενες αγορές, μετά την κρατική εταιρεία πετρελαίου της Βενεζουέλας. Κι αυτό, σε συνδυασμό με τον κίνδυνο «ντόμινο» που μπορεί να προκληθείς τον κλάδο, δεν είναι κάτι που μπορεί να παραγνωριστεί.

Πολύ περισσότερο καθώς έρχεται σε μια περίοδο που συνολικά η οικονομία της χώρας μοιάζει να κατεβάζει ταχύτητα – τουλάχιστον σε σύγκριση με αυτά που μας είχε συνηθίσει στο παρελθόν και με τις εκτιμήσεις των επενδυτών.

Ο «χρησμός» του ΔΝΤ

«Η Κίνα έχει επιτύχει μια εντυπωσιακή ανάκαμψη, όμως η αναπτυξιακή της δυναμική έχει επιβραδυνθεί αξιοπρόσεκτα. Καθώς η Κίνα αποτελεί μια ζωτικής σημασίας μηχανή για την παγκόσμια ανάπτυξη, η ανάληψη ισχυρών δράσεων για τη στήριξη της υψηλού επιπέδου ανάπτυξης δεν είναι κάτι που θα βοηθήσει μόνο την Κίνα, αλλά και όλο τον κόσμο», δήλωσε χαρακτηριστικά χθες η διευθύντρια του ΔΝΤ, Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα.

Παρ’ όλα αυτά, ο Σάρμα δείχνει να επιμένει στην άποψή του – διού πώς καταλήγει το άρθρο του στους FT: «Το να λέμε ότι η Κίνα δεν έχει πια την ίδια σημασία δεν σημαίνει ότι δεν έχει καν σημασία (…) Παρ’ όλα αυτά, ίσως είναι γεγονός πλέον ότι όταν η Κίνα σκοντάφτει, ο κόσμος δεν πέφτει μαζί της».