Την πρώτη μου εργασία τη βρήκα από αγγελία σε εφημερίδα. Μικρή αγγελία. Τότε που δεν υπήρχε το διαδίκτυο. Ούτε βεβαίως το LinkedIn. Είχα τελειώσει τις σπουδές μου, είχα ολοκληρώσει με επιτυχία τα τρία «οκτάωρα» του Τεχνικού Επιμελητηρίου, αλλά δεν είχα ακόμα το δίπλωμα του μηχανικού στο χέρι.
Παρ’ όλα αυτά, με προσέλαβαν αμέσως μετά τη συνέντευξη.
Ήταν μια μικρή εταιρεία στο χώρο της μεταλλουργίας. Μια οικογενειακή επιχείρηση στον Πειραιά. Που σήμερα έχει εξελιχθεί στον μεγαλύτερο όμιλο του κλάδου στην Ελλάδα. Με ισχυρότατη θέση διεθνώς.
Η πρώτη εργασία σου είναι όπως η πρώτη αγάπη. Μένει χαραγμένη στη μνήμη για πάντα. Πολλές οι εμπειρίες, οι εικόνες και τα συναισθήματα που θυμάμαι από τότε. Όπως εκείνη τη συσκευή στη γωνιά του χώρου των γραφείων. Μια συσκευή που δεν την είχα δει ως τότε. Που ήταν όμως όπως γρήγορα αντιλήφθηκα σημαντική για τη λειτουργία της επιχείρησης. Που βρισκόταν συνδεδεμένη στην παροχή ρεύματος διαρκώς. Που η Ελένη, η χειρίστριά του πριν σχολάσει, φρόντιζε να την τροφοδοτεί με χαρτί. Τόσο μέσα στο κυρίως σώμα της συσκευής, όσο και σε μια πλευρική σχισμή, όπου τοποθετούσε μια διάτρητη χαρτοταινία. Το μαγικό της όνομα: telex.
Από αυτή εξαρτώταν η ακριβής επικοινωνία με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις, στην Ελλάδα και όλη την υφήλιο. Για έρευνα τιμών, προσφορές, παραγγελίες. Μικρά και μεγάλα συμβόλαια συνεργασίας. Όλα καλά με το telex. Με μόνη παραφωνία τη θορυβώδη λειτουργία. Αν ήσουν στο ίδιο δωμάτιο, χρειαζόσουν ωτασπίδες -ή συχνό έλεγχο της ακοής σου! Παρ’ όλα αυτά, η εποχή του τηλεγράφου φάνταζε τότε μακρινή. Σχεδόν όπως εκείνη των …ταχυδρομικών περιστεριών.
Η κλίμακα της εξέλιξης
Όμως, όπως συμβαίνει πάντα, τίποτα δε μένει για πάντα. Έπειτα από αυτή τη συνεργασία, και τις μεταπτυχιακές σπουδές, ήλθε η δεύτερη εργασία. Στη Μασαχουσέτη. Εκεί η εργασία ήταν σε άλλο περιβάλλον. Με πολλές και σημαντικές νέες εμπειρίες. Και χωρίς telex. Όχι τουλάχιστον σε κοινή θέα. Τώρα τη θέση του την είχε λάβει μια μικρότερη συσκευή. Και κυρίως πιο ήσυχη!
«Στείλε του ένα fax», έλεγε κάθε λίγο ο προϊστάμενος στη γραμματέα. Αλλά και αυτή η εποχή δεν κράτησε για πάντα. Ίσως, παραμένει σε ορισμένες υπηρεσίες του Δημοσίου -σίγουρα του Ελληνικού- που απαιτούν «fax».
Το θορυβώδες και αργό modem του διαδικτύου, άνοιξε την πύλη της εποχής των emails.
Και κατόπιν ο χαρακτηριστικός θόρυβος του modem εξαφανίστηκε. Πλέον μπορούσες να στείλεις όσα μηνύματα ήθελες, χωρίς να ενοχλείς κανέναν. Και το σημαντικότερο: ταχύτερα. Και ταχύτερα. Κι ακόμη πιο γρήγορα!
Επισυνάπτεις φωτογραφίες προϊόντων, εγκαταστάσεων, αρχεία σχεδίων, προδιαγραφών, συμφωνητικών και ό,τι άλλο χρειάζεται.
Αλλά και αυτή η μορφή επιχειρηματικής επικοινωνίας έχει αρχίσει να χάνει μέρος της αίγλης της. Οι εφαρμογές στο cloud έχουν αρχίσει να επικρατούν ολοένα και περισσότερο. Και οι αλλαγές συνεχίζονται. Και θα συνεχίζονται. Προς το καλύτερο. Ή τουλάχιστον προς το ταχύτερο!
Η «Ελένη» μπροστά
Σε όλη αυτή τη διαδρομή υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής. Η Ελένη. Και η κάθε «Ελένη», ή ο «Κώστας». Αυτοί που φροντίζουν να υπάρχει χαρτί στο telex, ή στο fax. Να λειτουργεί σωστά ο εξοπλισμός του modem. Να υπάρχει απρόσκοπτη σύνδεση στο διαδίκτυο. Ασφαλώς δεν είναι μόνο η τεχνολογική πλευρά της επιχειρηματικής επικοινωνίας. Υπάρχουν αμέτρητοι ρόλοι και ονόματα για την «Ελένη».
Ο Γιώργος πρέπει να έχει φτιάξει ένα καταληπτό και σαφές μήνυμα προς τον προμηθευτή. Η Μαρία και η ομάδα της μια δελεαστική προσφορά για τον πελάτη. Ο Γιάννης και το τμήμα ανάπτυξης ένα εξαιρετικό νέο προϊόν ή υπηρεσία.
Πάντα θα υπάρχει μια «Ελένη» μπροστά από την τεχνολογία. Και ένας «Κώστας» πίσω από την απρόσκοπτη λειτουργία της. Και επομένως πάντα θα υπάρχει η ανάγκη για έναν ηγέτη που θα φροντίζει να κρατά συνεκτική την ομάδα των ανθρώπων της επιχείρησης. Ίσως αυτό είναι το δυσκολότερο έργο. Γιατί οι άνθρωποι δεν είναι μηχανές. Δεν μπορείς να λύσεις τα θέματα παρακίνησης πληκτρολογώντας τη διάτρητη χαρτοταινία. Ή τη δισκέττα. Ή φορτώνοντας εκείνο το software patch για να πας παρακάτω.
Γι’ αυτό οι πραγματικοί ηγέτες είναι δυσεύρετοι. Στις επιχειρήσεις, στην πολιτική, στην κοινωνία. Όπως, πλέον, και το telex!
Latest News
Τουρισμός και βιομηχανία δεν βρίσκουν εργαζομένους - «Διαβατήριο» η εξειδίκευση
Το πρόβλημα στην αγορά εργασίας καταγράφεται εντονότερο στον δευτερογενή τομέα (71%) καθώς και στον τουρισμό (64%)
Βρίσκουν νόημα οι εργαζόμενοι στην εργασία τους; - Γιατί 1 στους 3 βλέπουν προς την έξοδο
Οι εργαζόμενοι περιμένουν ότι η εργασία τους, θα τους προσφέρει περισσότερα - Σε κρίσιμο σταυροδρόμι η σχέση τους με τους εργοδότες
Ιταλία: Πιλοτική εφαρμογή της τετραήμερης εργασίας
Ξεκινά σε υπουργεία και δημόσιους οργανισμούς στην Ιταλία
Πόσο ταιριάζουν οι δεξιοτήτες με την εργασία και την αγορά - Τι ζητούν οι εργοδότες
Αποκαλυπτική για την εργασία η έρευνα του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητήριου που αφορούσε και τις ανάγκες των εργοδοτών