Η πόλη φάντασμα που μπήκε στον χάρτη λόγω υδρογόνου

«Λοιπόν τώρα, επιτέλους, είμαστε στον χάρτη», λέει στο BBC ο Φίλιπ Μπαλόα, αναφερόμενος στο Λούντεριτζ, μια πόλη στη νότια Ναμίμπια, εκεί όπου η έρημος συναντά τον ωκεανό.

Η πόλη-λιμάνι είχε γνωρίσει άνθιση παλαιότερα από τα διαμάντια και την αλιεία, αλλά τώρα θυμίζει πόλη-φάντσμα, που πλήττεται από υψηλά ποσοστά ανεργίας και γήρανση των υποδομών.

Ένα προτεινόμενο έργο πράσινου υδρογόνου πρόκειται να είναι «η τρίτη επανάσταση του Λούντεριτζ», αναφέρει ο Μπαλόα, μέλος του δημοτικού συμβουλίου.

Ελπίζει ότι το έργο θα εκπαιδεύσει και θα απασχολήσει ντόπιους, ή «Buchters» όπως αποκαλούν τους εαυτούς τους – μειώνοντας το ποσοστό ανεργίας που ξεπερνά σήμερα το 55%.

«Για μια πόλη που πραγματικά δυσκολεύεται οικονομικά τα τελευταία 10 ή 15, ίσως και περισσότερα χρόνια, αυτό είναι κάτι για το οποίο οι άνθρωποι είναι πραγματικά πολύ ενθουσιασμένοι», λέει.

Σύμφωνα με τα σχέδια, στόχος είναι να παράγονται περίπου 300.000 τόνους πράσινου υδρογόνου ετησίως.

Με απλά λόγια, η ανανεώσιμη ενέργεια από τον ήλιο και τον άνεμο θα χρησιμοποιηθεί για τον διαχωρισμό των μορίων υδρογόνου από το αφαλατωμένο νερό.

Αυτά τα μόρια υδρογόνου στην καθαρή τους μορφή ή σε παράγωγο πράσινης αμμωνίας μπορούν να συνθέσουν μια ποικιλία προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των βιώσιμων καυσίμων.

Η εταιρεία Hyphen Hydrogen Energy, πρόκειται να ξεκινήσει την παραγωγή το 2026 και θα έχει τα δικαιώματα του έργου για 40 χρόνια, μόλις ολοκληρωθούν οι απαραίτητες διαδικασίες.

Και υποστηρίζει ότι τα τέσσερα χρόνια κατασκευής είναι πιθανό να δημιουργήσουν 15.000 άμεσες θέσεις εργασίας και 3.000 περισσότερες κατά τη διάρκεια πλήρους λειτουργίας – και ότι το 90% από αυτές θα καλυφθεί από ντόπιους.

Τα έργα υδρογόνου αποτελούν μέρος του σχεδίου του Προέδρου Χέινς Γκέινγκομπ να μεταμορφώσει τη Ναμίμπια

Από την πλευρά του ο Τζέιμς Μνγιούπε οικονομικός σύμβουλος και επίτροπος υδρογόνου στην κυβέρνηση, εξηγεί η τοποθεσία είναι ιδανική, λόγω των εκτεταμένων ηλιακών και αιολικών πόρων και της γειτνίασης με τον ωκεανό, τόσο ως πηγή νερού όσο και ως λιμάνι.

Υπογραμμίζει μάλιστα, ότι όλα αυτά αποτελούν μέρος ενός σχεδίου αλλαγής στη Ναμίμπια: «Ο πρόεδρος ήταν πολύ πρόθυμος να δημιουργήσει ένα σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης που να ανταποκρίνεται, να έχει παγκόσμια σημασία και συστημικό χαρακτήρα».

Αυτό αποτελεί μέρος μιας πολύ μεγαλύτερης ανάπτυξης που τροφοδοτείται από το πράσινο υδρογόνο για το οποίο η κυβέρνηση ελπίζει να βρει χρηματοδότηση, επεκτείνοντας τη γεωργία, τα logistics και την ενέργεια. Ο κ. Μνγιούπε κάνει λόγο για πράσινα τρένα και αγωγούς υδρογόνου για εμπόριο με γειτονικές χώρες.

Υπάρχουν ελπίδες δημιουργίας ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, τόσο για εξαγωγή όσο και ως εναλλακτική λύση στην εισαγόμενη ενέργεια άνθρακα από τη Νότια Αφρική.

«Η ιδέα είναι να μετατραπεί η Ναμίμπια όχι απλώς σε ένα πράσινο κόμβο υδρογόνου, αλλά σε μια μονάδα παραγωγής ενέργειας της βιομηχανίας συνθετικών καυσίμων», λέει.

Ο αντίκτυπος αναμένεται να είναι διεθνής, με συμφωνίες που έχουν ήδη υπογραφεί με τη Γερμανία, το Βέλγιο και το Ρότερνταμ στην Ολλανδία.

Αυτό συνοδεύεται από ορισμένες συμφωνίες χρηματοδότησης, αλλά η Ναμίμπια εξετάζει περισσότερες επιλογές, όπως πράσινα ή βιώσιμα ομόλογα.

Για να δούμε το μέγεθος της επένδυσης – το συνολικό ΑΕΠ της Ναμίμπια το 2020 ήταν μόλις 10,7 δισεκατομμύρια δολάρια.

«Οι άνθρωποι θα μπορούσαν να αρχίσουν να μας παίρνουν στα σοβαρά ως εμπορικό εταίρο και όχι ως καθαρό αποδέκτη αναπτυξιακής βοήθειας», λέει ο κ. Μνγιούπε. «Για τον απλό κάτοικο της Ναμίμπια, αυτό σημαίνει ελπίδα».