Μαθιός (ΣΒΑΠ) – Οι ανατιμήσεις στην ενέργεια κλείνουν επιχειρήσεις

Τον προβληματισμό επιχειρήσεων της μεταποίησης εάν θα πρέπει να περιορίσουν ή και να αναστείλουν προσωρινά τη δραστηριότητά τους, καθώς οι πιέσεις στις τιμές ενέργειας επηρεάζουν σημαντικότατα την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων τους στις διεθνείς αγορές, μετέφερε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής Πειραιώς (ΣΒΑΠ), Δημήτρης Μαθιός, στη διάρκεια συνάντησης της διοίκησης του συνδέσμου με τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστα Σκρέκα.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του ΣΒΑΠ, ο κ. Μαθιός παρέδωσε στον υπουργό υπόμνημα με τις θέσεις του συνδέσμου σε σχέση με τη διαμόρφωση μέτρων παρέμβασης της κυβέρνησης. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «υπό τις παρούσες συνθήκες οι ελληνικές βιομηχανίες και βιοτεχνίες, αναγκάζονται να περιορίσουν ή και να κλείσουν προσωρινά τις εγκαταστάσεις τους. Ιδιαίτερα για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις η συνεχιζόμενη αυτή κατάσταση επηρεάζει σημαντικά την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων τους στις διεθνείς αγορές καθώς το ενεργειακό κόστος αποτελεί υψηλό μερίδιο του κόστους παραγωγής και δραστηριότητας τους. Οι εξαγωγικές επιχειρήσεις είναι οι πιο εκτεθειμένες στις δραματικές αυξήσεις των τιμών του ρεύματος και του φυσικού αερίου».

Προτάσεις

Για την αντιμετώπιση της κατάστασης ο ΣΒΑΠ προτείνει τα παρακάτω 7 μέτρα:

1. Προστασία των καταναλωτών Μέσης Τάσης (ΜΤ) από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) με παροχή δυνατότητας για επιλογή τιμολογίου (σταθερό για 1-2 έτη, κυμαινόμενο με ανώτατο πλαφόν ή ανοικτό), ώστε να περιοριστεί η απόλυτη εξάρτησή από την χρηματιστηριακή τιμή ενέργειας. Δυνατότητα σύναψης ειδικής τιμής για τους καταναλωτές ΜΤ και ιδιαίτερα για τις ενεργοβόρες επιχειρήσεις με τους παρόχους Ηλεκτρικής Ενέργειας (ανάλογα με το ενεργειακό προφίλ, το ύψος κατανάλωσης, τη συνεχή και σταθερή κατανάλωση κλπ και εφαρμογή μπόνους εκπτώσεων) – να εφαρμοσθεί ότι γίνεται και στους καταναλωτές υψηλής τάσης (ΥΤ) – εφαρμογή της αρχής ίσης μεταχείρισης καταναλωτών ΜΤ & ΥΤ με κοινά κριτήρια.

Αλλαγή του τρόπου τιμολόγησης, σήμερα η τιμή υπολογίζεται με το μηχανισμό της επόμενης μέρας και βασίζεται στη μεταβολή των τιμών του ΦΑ. Με αυτό το μηχανισμό και δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αποθέματα ασφάλειας, οι ημερήσιες μεταβολές είναι μεγάλες και μεταφέρονται στην κατανάλωση.

Τη σύναψη μεσοπρόθεσμων συμβάσεων των επιχειρήσεων MT με παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας, με βάση το μέσο συνολικό κόστος ενέργειας και με πρόβλεψη ασφαλίστρου κινδύνου έναντι ακραίων διακυμάνσεων των χρηματιστηριακών τιμών

2. Αφαίρεση-και όχι αναστολή- της χρέωσης υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) & του Ειδικού Τέλους Ταξινόμησης Εκπομπών Αερίων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ) για τις επιχειρήσεις ΜΤ:

α. Το τιμολόγιο των ΑΠΕ δεν αντιστοιχεί στο μικρότερο κόστος που έχουν. Τα υπερβάλλοντα έσοδα των ΑΠΕ πρέπει να διανεμηθούν, ώστε να μειωθεί η τιμή της ενέργειας.

β. Με την ηλεκτρική διασύνδεση των νησιών να έχει ολοκληρωθεί κατά ένα μεγάλο και ικανοποιητικό ποσοστό μέχρι σήμερα, υποχωρούν οι χρεώσεις ΥΚΩ που επιβάρυναν τους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας. Η εξοικονόμηση από τα έργα που υλοποιήθηκαν την τελευταία τριετία αγγίζει τα 500 εκατ. ευρώ και αναμένεται να προσεγγίσει το 1,5 δισ. ευρώ μέχρι το 2030. Αυτό το αποθεματικό να υποστηρίξει τις επιχειρήσεις ΜΤ.

γ. Δυνατότητα υπαγωγής στο καθεστώς μειωμένων χρεώσεων ΕΤΜΕΑΡ για το σύνολο των επιχειρήσεων, με την κατανάλωση να εισάγεται ως κριτήριο επιλεξιμότητας, ώστε να επιτρέπεται η ένταξη ενεργοβόρων επιχειρήσεων ΜΤ.

δ. Οι επιχειρήσεις ΜΤ που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια μέσω φωτοβολταϊκών αλλά και αυτές που έχουν μηδενικό ενεργειακό αποτύπωμα να μην χρεώνονται με ΕΤΜΕΑΡ.

3. Επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στην Ηλεκτρική Ενέργεια και στο Φυσικό Αέριο:

α. Για τις επιχειρήσεις με αμιγώς εξαγωγικό προφίλ να επιστρέφεται ο ΕΦΚ συναρτήσει της αξίας των εξαγωγών τους, όπως ακριβώς γίνεται και με το πετρέλαιο. Ειδικά για τις ενεργοβόρες εξαγωγικές επιχειρήσεις που η ηλεκτρική ενέργεια και το φυσικό αέριο αποτελούν μεγάλο μερίδιο του κόστους παραγωγής τους, ο ΕΦΚ αποτελεί αντίστοιχα σημαντικό μέρος του λογαριασμού της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου.

β. Η χρέωση του ΕΦΚ στην ηλεκτρική ενέργεια και στο φυσικό αέριο να γίνεται με βάση τους ελάχιστους δείκτες που ορίζει η αντίστοιχη οδηγία της ΕΕ.

4. Net Metering – η λύση στις αυξήσεις ρεύματος. Θα αποτελέσει όντως λύση με:

α. Αξιοποίηση από τα αρμόδια Υπουργεία σε συνεργασία με τις Περιφέρειες όλων των διαθέσιμων πόρων και των χρηματοδοτικών μέσων που διατίθενται από την ΕΕ για επιδότηση των επιχειρήσεων ΜΤ για επενδύσεις σε ΑΠΕ.

β. Απλοποίηση των αδειοδοτήσεων των φωτοβολταϊκών μέσω fast track διαδικασιών.

γ. Εφαρμογή του Virtual Net Metering για τις ενεργοβόρες επιχειρήσεις ΜΤ, που το μέγεθος της κατανάλωσης τους αλλά και η γεωγραφική θέση που είναι εγκατεστημένες, τις δεσμεύουν και δεν καθιστούν πραγματοποιήσιμη την εφαρμογή του Net Metering με τις σημερινές ισχύουσες διατάξεις και κανονισμούς. Π.χ. μία ενεργοβόρα βιομηχανία ΜΤ με εγκατεστημένη ισχύ 4 MWh, για να μπορέσει να εφαρμόσει το Net Metering χρειάζεται θεωρητικά έκταση 50 στρεμμάτων για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε γη που πρέπει να βρίσκεται είτε στο ίδιο οικόπεδο είτε σε όμορο. Είναι πρακτικά αδύνατον αυτή η μεγάλη έκταση να υπάρχει δίπλα σε ενεργοβόρες επιχειρήσεις ΜΤ, πόσο ακόμα και να πληροί η έκταση αυτή τις προδιαγραφές για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών (χρήση γης, κλίση, προσανατολισμός κλπ).

δ. Βελτίωση των υφιστάμενων υποδομών των δικτύων που αυτή τη στιγμή δεν επαρκούν για να υποδεχθούν τις εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών που πρόκειται να λειτουργήσουν.

5. Δημιουργία ενός τύπου αφορολόγητου αποθεματικού στις επιχειρήσεις, ειδικά για την αντιμετώπιση αυτών των έκτακτων καταστάσεων.

6. Την παροχή δυνατότητας στις επιχειρήσεις για αποπληρωμή των λογαριασμών που έχουν ήδη εκδοθεί με τις αυξημένες τιμές από τους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, σε διάστημα έξι μηνών, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η ήδη επιβαρυμένη ρευστότητα των επιχειρήσεων.

7. Άμεση εφαρμογή των μέτρων κατά της αύξησης της ηλεκτρικής ενέργειας και στήριξης των επιχειρήσεων αντίστοιχα με αυτά που εφάρμοσαν με ορατή ελάφρυνση άλλες χώρες του Νότου όπως η Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία.