Οι προσκλήσεις θα είναι έτοιμες προκειμένου να ξεκινήσουν οι σχετικές διαδικασίες μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα.

Τα ακίνητα του Δημοσίου και οι Τοπικές Κοινωνίες

Το παράδειγμα της συμφωνίας μεταξύ της διοίκησης της Εταιρείας Ακινήτων ∆ηµοσίου -ΕΤΑΔ και της διοίκησης του Δήμου Τρικαίων φαίνεται ότι θα λειτουργήσει ως οδηγός για τα επόμενα βήματα αποσαφήνισης (αλλά και επίλυσης όλων των εκκρεμοτήτων) που σχετίζονται με την ορθολογική αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Και η επιτυχής έκβαση των διαβουλεύσεων ανάμεσα στα δύο μέρη δεν οφείλεται μόνον στο γεγονός ότι δήμαρχος της θεσσαλικής πόλης είναι ο Δημήτρης Παπαστεργίου (πρόεδρος και της Κεντρικής Ένωσης Δήμων – ΚΕΔΕ) αλλά και η σχέση εμπιστοσύνης που έχει οικοδομήσει με τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΤΑΔ Στέφανο Βλαστό. Εκείνο το στοιχείο στο οποίο οφείλεται σε επιτυχή επίλυση των όποιων εκκρεμοτήτων προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και των πολιτών είναι η σύνδεση του οικονομικού παράγοντα (πχ η απόδοση μιας συμφωνίας) με την αποδοχή της τοπικής κοινωνίας. Όπως επισημαίνουν κύκλοι της διοίκησης της ΕΤΑΔ καμία προσπάθεια αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας δεν θα προχωρήσει και δεν αποδώσει τα προσδοκόμενα εάν δεν σύμμαχους τις τοπικές κοινωνίες.

Οι διαγωνισμοί του 2022: Το πλάνο του 2022 για την ΕΤΑΔ περιλαµβάνει τη συµβολή της σε µεγάλες αστικές αναπλάσεις, όπως είναι το Παράκτιο Μέτωπο της Αθήνας, που θα µεταµορφώσει την Αττική Ριβιέρα σε ισχυρό πόλο ανάπτυξης, καθώς και αναπλάσεις σε πόλεις µε σηµαντική τουριστική σηµασία, όπως η Θεσσαλονίκη, το Ναύπλιο,το Ηράκλειο, τα Χανιά, το Ρέθυµνο και το Λασίθι.

Εντός της νέας χρoνιάς έχουµε, επίσης, στην ατζέντα έχει περιληφθεί η διενέργεια διαγωνισµών για την αξιοποίηση σηµαντικών ακινήτων στο παράκτιο µέτωπο, όπως το Ολυµπιακό Κέντρο Φαλήρου (Τάε Κβον Ντο), η Ωκεανίδα στην Ακτή Βουλιαγµένης (έπειτα από πολλά χρόνια αυθαίρετης χρήσης), η Λίµνη Καϊάφα µε το µοναδικό της οικοσύστηµα, τα ιστορικά Ξενία Κοζάνης, Καλεντζίου, Τσαγκαράδας και Βυτίνας, καθώς και άλλα σηµαντικά τουριστικά ακίνητα, όπως είναι το Κάµπινγκ Κουρούτας και Φαναρίου.

Οι 20 διαγωνισμοί

Φαίνεται ότι θα επαληθευτεί η εκτίμηση του υφυπουργού Υποδομών Γιώργου Καραγιάννη ότι «μόνο από έργα ΣΔΙΤ εντός του 2022 θα βρίσκονται σε εξέλιξη  20 διαγωνισμοί  της τάξεως  των 4 δις. ευρώ».  Η εκτίμηση αυτή είχε διατυπωθεί  στο τεύχος 126 του περιοδικού Εργοληπτικό Βήμα της Πανελλήνιας Ένωσης Συνδέσμων Εργοληπτών Δημοσίων Έργων – ΠΕΣΕΔΕ στα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου.

Μάλιστα, ο υφυπουργός Υποδομών είχε επισημάνει και τα εξής: «Στην πρώτη δεκάδα έργων ΣΔΙΤ ανάμεσα στα άλλα ανήκουν και τα δύο μεγάλα έργα ύδρευσης, όπως το Φράγμα Χαβρία, έργο το οποίο θα καλύψει τις υδρευτικές ανάγκες του 33% των συνολικών αναγκών της Χαλκιδικής καθώς και η αναβάθμιση του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος της ΕΥΔΑΠ. (…)Επίκειται η δημοπράτηση επιπλέον 10 έργων που βρίσκονται σε φάση ωρίμανσης για τα οποία η στόχευση είναι να δημοπρατηθούν το αργότερο εντός του Α’ τριμήνου του 2022».

Τα πλεονεκτήματα των Συμπράξεων: Ο Γιώργος Καραγιάννης είναι ένα από τα κυβερνητικά στελέχη που έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ των ΣΔΙΤ. Χαρακτηριστικό των απόψεων και θέσεων του είναι και το μικρό απόσπασμα από την δημοσίευση του περασμένου Νοεμβρίου: «Η πρόκριση του σχεδιασμού και της υλοποίησης έργων ΣΔΙΤ διαθέτει μια σειρά πλεονεκτημάτων που οφείλουμε να τονίζουμε σε κάθε περίπτωση. Μέσω των ΣΔΙΤ τα έργα γίνονται εντός αυστηρών χρονοδιαγραμμάτων με το τελικό κόστος να είναι το μικρότερο δυνατό. Σε αυτό πρέπει να συνυπολογίσουμε την ένταξη ρητρών συντήρησης των έργων καθώς και της άψογης λειτουργίας των παραδοτέων, διδασκόμενοι από τα λάθη των προηγούμενων δεκαετιών όπου υλοποιημένα έργα αφέθηκαν τα επόμενα χρόνια ασυντήρητα και πλέον μη λειτουργικά. Τα παραπάνω είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους, μετά από χρόνια αδράνειας, αντιστρατεύονται την επιλογή των ΣΔΙΤ, γυρνώντας την πλάτη στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας».

Το ελληνικό DNA των startups

Ένα στοιχείο – που λειτουργεί και ως ένα καλό επιχείρημα- μου τράβηξε το ενδιαφέρον από την νέα έρευνα της διαΝΕΟσις που επιχειρεί μια χαρτογράφηση των ελληνικών startup επιχειρήσεων καθώς και του συστήματος που τις υποστηρίζει.

Σε κείμενο που δημοσιεύεται στο site της διαΝΕΟσις (https://www.dianeosis.org/2022/01/oi-neofyeis-epixeiriseis-stin-ellada/) διαβάζω μεταξύ άλλων και τα εξής: «Ακούγεται συχνά η άποψη ότι οι startups είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα που ταιριάζει στα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας. Όπως φαίνεται από τα στοιχεία της έρευνας της διαΝΕΟσις, οι startups είναι, όπως οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις, πολύ μικρές σε μέγεθος. Επίσης, προσλαμβάνουν και πληρώνουν καλά καταρτισμένους εργαζόμενους, οι οποίοι υπάρχουν στην Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, οι startups συγκεντρώνουν επίσης χαρακτηριστικά που είναι ζητούμενα για την εξέλιξη του ελληνικού παραγωγικού μοντέλου: είναι εξωστρεφείς, αξιοποιούν εξειδικευμένη γνώση και αφορούν τομείς σε μεγάλη ανάπτυξη διεθνώς. Επομένως, από αυτή τη σκοπιά, η υγιής ανάπτυξή τους φαίνεται να αποτελεί μια σημαντική και ευρύτερη οικονομική ευκαιρία για τη χώρα και για την κουλτούρα των τοπικών επιχειρήσεων».

Η έρευνα: Η έρευνα της διαΝΕΟσις με επιστημονική υπεύθυνη την ομότιμη καθηγήτρια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιωάννα-Σαπφώ Πεπελάση, η οποία πραγματοποιήθηκε από τη συμβουλευτική εταιρεία Octane, επιχειρεί να χαρτογραφήσει τις ελληνικές startups και το οικοσύστημα που τις υποστηρίζει. Οι ερευνητές ανέτρεξαν στη βιβλιογραφία, έκαναν 14 συνεντεύξεις με επιδραστικά στελέχη της τοπικής αγοράς, ενώ παράλληλα ανέδειξαν χαρακτηριστικά παραδείγματα άλλων χωρών, απομονώνοντας πρωτοβουλίες που θα μπορούσε να υιοθετήσει η Ελλάδα για να αναπτύξει με υγιή τρόπο ακόμη περισσότερο τη συγκεκριμένη αγορά.

Περισσότερα εδώ: https://www.dianeosis.org/wp-content/uploads/2022/01/startups.pdf

Στον καιρό της Όμικρον

Ο παραγωγός Διονύσης Σαμιώτης είναι παιδί της Μεταπολίτευσης και κατάγεται από μια οικογένεια με κινηματογραφική παράδοση.

Παραγωγός ο ίδιος σε πάνω από 30 ταινίες μεγάλου μήκους, ανάμεσα σε αυτές, Βαλκανιζατέρ, Από την Άκρη της Πόλης, Ένας κι Ένας, Μόλις Χώρισα, Πολίτικη Κουζίνα, Ευτυχία καθώς και σε τηλεοπτικές σειρές και ντοκιμαντέρ, associate producer στη ελληνογαλλική ταινία του Κώστα Γαβρά Eden à l’ Ouest – Παράδεισος στη Δύση και συμπαραγωγός / συντονιστής παραγωγής σε μια σειρά διεθνών συμπαραγωγών έχει στο δυναμικό του αρκετές καλλιτεχνικές και εμπορικές επιτυχίες.

Η Ευτυχία ήταν μια πολύ μεγάλη καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία λίγο πριν καταφθάσει η πανδημία και ανακοπεί η πορεία της στις αίθουσες όλης της χώρας. Την επιτυχία της Ευτυχία (ξεπέρασε τα 510.000 εισιτήρια τις πρώτες 5 εβδομάδες προβολής σε όλη τη χώρα) θέλει να επαναλάβει (δεδομένων των συνθηκών) με την ταινία  Σμύρνη μου αγαπημένη .

Η ανάρτηση: Σε μια πρόσφατη ανάρτηση του στα social media – ανάρτηση που συνοδεύεται από φωτογραφία από τα γυρίσματα της ταινίας Σμύρνη μου αγαπημένη όπου ο Διονύσης Σαμιώτης είναι μαζί με δύο γνωστούς ηθοποιούς, τον Λεωνίδα Κακούρη και τον Κρατερό Κατσούλη- διαβάζω: «By the way, εν μέσω Όμικρον, περάσαμε τις 150.000 εισιτήρια και συνεχίζουμε!».

Ο αριθμός των εισιτηρίων, υπό αυτές τις συνθήκες, είναι ήδη μια επιτυχία που όπως όλα δείχνουν θα έχει και συνέχεια.

Ο προϋπολογισμός της ταινίας διαμορφώθηκε, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, μεταξύ των 4 και 5 εκατομμυρίων ευρώ.  Πάντως, όπως μπορεί να δει και διαβάσει κανείς σε απόφαση του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης ο προϋπολογισμός των επιλέξιμων δαπανών της ταινίας ανέρχεται στο ποσό των 3.640.413 ευρώ με το ποσοστό της Tεπιχορήγησης να διαμορφώνεται στο 40 % του προϋπολογισμού των συνολικών επιλέξιμων δαπανών, ήτοι στο ποσό 1.456.165,20 ευρώ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν σε χώρο εντός του εργοταξίου όπου εκτελούνται οι εργασίες για την ανάπλαση του φαληρικού όρμου, ένα χώρο ευθύνης της Περιφέρειας Αττικής.

Το cv του παραγωγού: Επιστρέφοντας στο cv του Διονύση Σαμιώτη αξίζει να σημειωθεί ότι είναι μέλος της Ευρωπαϊκής και της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Στο cv του διαβάζω, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Από τον Ιανουάριο του 2012, εντάχθηκε στην Tanweer Group, αναπτύσσοντας τις δραστηριότητες πωλήσεων περιεχομένου σε διάφορες χώρες (Ελλάδα, Κύπρο, Μέση Ανατολή, Ινδία, Τουρκία, Ανατολική Ευρώπη). Από το 2016, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και Αντιπρόεδρος στον τομέα Sales, Acquisitions και Business Development, με κύριο αντικείμενο την αγορά και πώληση περιεχομένου στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Μέση Ανατολή, όπου δημιούργησε και κανάλι διεθνών δραματικών σειρών για Pay TV, OTT (Rewayat Fox), σε συνεργασία με το Fox Channels Network. Το 2018, ανέλαβε και τη σύσταση και διεύθυνση της Tanweer Productions )».