
Αυτές τις μέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης συμπλήρωσε έξι χρόνια στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας (10/1/2016).
Εχει ξεπεράσει ήδη σε διάρκεια πολλούς προκατόχους του, όπως τον ιδρυτή Κ. Καραμανλή, τον Γ. Ράλλη, τον Ευ. Αβέρωφ, τον Μ. Εβερτ και τον Αντ. Σαμαρά.
Ουσιαστικά υπολείπεται μόνο του Κώστα Καραμανλή (1997-2009) και του πατρός Μητσοτάκη (1984-1993).
Η διάρκεια όμως δεν είναι το μόνο χαρακτηριστικό της αρχηγίας του. Παρέλαβε μια ηττημένη, αποκαρδιωμένη παράταξη και σύντομα την οδήγησε στην πολιτική κυριαρχία.
Η ΝΔ κλείνει έξι χρόνια (όσα και ο Μητσοτάκης…) ισχυρού και αδιαμφισβήτητου δημοσκοπικού προβαδίσματος ενώ έχει κερδίσει και όλες τις εκλογές που έχουν μεσολαβήσει.
Θεωρητικά βρίσκεται σε καλό δρόμο να κερδίσει και τις επόμενες.
Με άλλα λόγια, ο Μητσοτάκης έχει να επιδείξει μια πορεία την οποία πριν από την εκλογή του δύσκολα θα προέβλεπε και ο φανατικότερος φίλος του.
Και η οποία φαίνεται να διαθέτει και διάρκεια και βάθος.
Προφανώς θα το οφείλει στις αρετές του. Αλλά η πολιτική δεν είναι αγώνας με αντίπαλο το χρονόμετρο.
Ο Μητσοτάκης δεν θα είχε οικοδομήσει τη σημερινή κυριαρχία και αποδοχή του αν δεν είχε την ακούσια συνδρομή των αντιπάλων του.
Πρώτα μέσα στη ΝΔ όπου ένα «καραμανλικό ρεύμα» προέκρινε «να τα βρούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ» στο όνομα κάποιας «εθνικής συνεννόησης». Ηττήθηκε κατά κράτος και τελικά εξέπνευσε όταν και ο Π. Παυλόπουλος απομακρύνθηκε από την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Υστερα μέσα στην κοινωνία, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας απέτυχαν να μετατρέψουν τις ισχυρές μετοχές που είχαν το 2015 σε κυρίαρχο ή έστω σε πλειοψηφικό ρεύμα.
Με άλλα λόγια και χωρίς διάθεση να τον μειώσει κανείς, μέρος της επιτυχίας του Μητσοτάκη είναι η αποτυχία των αντιπάλων του.
Χρειάζεται ανεξάντλητη δόση πολιτικής κουταμάρας να διεκδικείς την ηγεσία μιας παράταξης νταραβεριζόμενος με τον αντίπαλο ή να κλείνεις παραμονές εκλογών τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Αυτά ήταν μερικά μόνο από τα δώρα στον Μητσοτάκη, τα οποία ο Μητσοτάκης δεν είχε κανέναν λόγο να αρνηθεί. Αλλά τα οποία δεν είναι αρκετά για να ερμηνεύσουν την ουσία των πραγμάτων.
Χρειάζεται να μιλήσει και η κοινωνία.
Στη Γαλλία έχει ξεσπάσει μεγάλη συζήτηση εν όψει της προεδρικής εκλογής του Απριλίου για τη «δεξιοποίηση» της γαλλικής κοινωνίας (μεταξύ άλλων Thomas Piketty, «Droitisation, la faute a Macron», «Le Monde», 9-10/1).
Εύλογη απορία. Η Αριστερά καταποντίζεται κι όπως φαίνεται άλλη μια εκλογή θα κριθεί μεταξύ Κέντρου και Δεξιάς.
Το φαινόμενο είναι γενικότερο στην Ευρώπη, αλλά στην περίπτωση της Ελλάδας θα προτιμούσα τον όρο «κεντροποίηση». Δηλαδή την κλίση της Αριστεράς και της Δεξιάς προς το Κέντρο της πολιτικής.
Κλίση ατελής, δύσθυμη και ανολοκλήρωτη για την Αριστερά αλλά αποτελεσματική από την πλευρά της Δεξιάς. Αυτή την κίνηση έχει καταφέρει να προσωποποιήσει ο Μητσοτάκης, ακόμα κι ως χαρακτήρας ή προσωπικότητα.
Δεν ξέρω αν πρόκειται για ένα «προοδευτικό μεταρρυθμιστικό Κέντρο» που λέει ο ίδιος (ANT1, 13/1), αλλά είναι μια ευρεία μετριοπαθής, πατριωτική και σύγχρονη συμπαράταξη την οποία ο Μητσοτάκης έχει κατορθώσει να μετασχηματίσει σε «σύστημα εξουσίας».
Νομίζω ότι αυτή είναι η βασική προσωπική συνεισφορά του.
Ετυχε ή πέτυχε; Θα το πούμε όταν μάθουμε και το τέλος της ιστορίας.


Latest News

Παροχές σε λάθος χρόνο
Στην Ελλάδα έχουμε καταφέρει να κάνουμε και πάλι τη λάθος συζήτηση

Χάνεται η λογική
Μπερδεύουν στην κυβέρνηση το «κράτος-εργοδότη» με το «κοινωνικό κράτος»

Ο Τραμπ, ο γεωπολιτικός αναταγωνισμός ΗΠΑ - Κίνας και η παγίδα του Θουκυδίδη;
Το βιβλίο των Αθ. Πλατιά και Β. Τρίγκα από τον Ιωάννη Ε. Κωτούλα και η ανάλυση του επίκαιρου και διόλου ακίνδυνου ανταγωνισμού ΗΠΑ – Κίνας

Οι «κρυφές» αμυντικές βιομηχανίες και τα οικονομικά οδοφράγματα
Ουδείς είχε αντιληφθεί ότι η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολλές βιομηχανίες παραγωγής αμυντικού υλικού κάθε είδους

Ζώντας με 743 ευρώ το μήνα
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Παραβλέποντας ότι αυτός αποτυπώνει ακόμη μια πολύ δύσκολη συνθήκη.

Βάζουν πλάτη οι επιχειρήσεις
Η αύξηση της τάξεως του 6% του κατώτατου μισθού, που ενέκρινε χθες το Υπουργικό Συμβούλιο, δεν είναι διόλου αμελητέα ως ποσοστό

Ο καθρέφτης του χρηματιστηρίου
Σημαντική αύξηση των συναλλαγών, επιχειρηματικές εξελίξεις, νέες συμφωνίες και μεγάλη κινητικότητα σε πολλούς κλάδους είναι ξεκάθαρο σημάδι μιας οικονομίας σε ανάπτυξη

Κλείνει υποθέσεις με το παρελθόν
Το επίσημο ελληνικό κράτος οφείλει να «ξεψαχνίσει» και να φέρει στα ταμεία και το παραμικρό από τα χρωστούμενα, πριν αποφασίσει να προχωρήσουμε ως χώρα

Από τα μπλοκάκια στις εταιρείες για να αποφύγουν την κλίμακα των μισθωτών
Η «μαύρη» εργασία σε μεγάλο βαθμό περιορίστηκε με τη χρήση της κάρτας εργασίας, αλλά και εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης εργαζομένων στην περίοδο που διαδέχτηκε τα μνημόνια

Ανισότητες: Μύθοι και πραγματικότητες
Σε αντίθεση με τις λαϊκές πεποιθήσεις τα στατικά στοιχεία δείχνουν ότι η παγκόσμια ανισότητα φθίνει και βρίσκεται στο πιο χαμηλό επίπεδο των 220 τελευταίων ετών.