ΣΕΚ – Κίνδυνος συρρίκνωσης της ελληνικής κρεοπαραγωγού αγελαδοτροφίας

Στον κίνδυνο να μειωθεί ακόμη περισσότερο η εγχώρια παραγωγή βόειου κρέατος και να αυξηθούν περαιτέρω οι εισαγωγές ξένων ζώντων ζώων, οι οποίες θα συρρικνώσουν την ελληνική κρεοπαραγωγό αγελαδοτροφία, θα διώξουν από το επάγγελμα τους εναπομείναντες  βοοτρόφους εστιάζει ο Σύνδεσμος Ελληνικής Κτηνοτροφίας (ΣΕΚ).

Με αφορμή την πρόταση για την συνδεδεμένη ενίσχυση βόειου κρέατος, που περιλαμβάνεται στο Στρατηγικό Σχέδιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ελλάδας 2023 – 2027 που κατέθεσε το ΥπΑΑΤ, ο ΣΕΚ με επιστολή του προς το ΥπΑΑΤ, παραθέτει ποια είναι η κατάσταση στον κλάδο της ελληνικής βοοτροφίας, καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς θα πρέπει να χορηγείται η συνδεδεμένη ενίσχυση.

Όπως επισημαίνει ο ΣΕΚ, ο κλάδος της ελληνικής βοοτροφίας χαρακτηρίζεται από:

-Έντονη ελλειμματικότητα σε βόειο και μοσχαρίσιο κρέας που σήμερα ανέρχεται σε 80% περίπου με τάσεις αύξησης, μείωση ζωικού κεφαλαίου και αριθμού εκμεταλλεύσεων βοοειδών ελευθέρας κρεοπαραγωγής, αυξημένες εισαγωγές, ζώντων ζώων και  κρέατος που βαρύνουν το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας.

-Συρρίκνωση της γαλακτοπαραγωγικής αγελαδοτροφίας σε αριθμό μονάδων και σε αριθμό ζώων. Η παραγωγή αγελαδινού γάλακτος, σήμερα βρίσκεται στους 650.000 τόνους περίπου, ενώ οι ανάγκες της χώρας μας σε γάλα και τυροκομικά είναι 1.350.000  τόνοι.

«Η χορήγηση της συνδεδεμένης ενίσχυσης βοείου κρέατος την προγραμματική περίοδο 2014-2020 δεν οδήγησε στη στόχευση για αύξηση της εγχώριας παραγωγής βόειου κρέατος. Αντίθετα, την περίοδο 2015-2019, με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το έλλειμμα σε νωπό βόειο κρέας αυξάνεται. Η αναποτελεσματικότητα της εφαρμογής της συνδεδεμένης του βοείου κρέατος, προγραμματική περίοδο 2014-2020 οφείλεται στη λανθασμένη εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου πολιτικής, που αφορούσε απλώς τις γεννήσεις ζώων, αφού επιλέξιμοι για την ενίσχυση της συνδεδεμένης είναι μέχρι τώρα θηλυκά βοοειδή από την ηλικία των 18 μηνών έως 12 ετών με την προϋπόθεση να έχουν γεννήσει, και τα νεογέννητα μοσχάρια να έχουν καταγραφεί και σημανθεί ενώ δεν υπήρχε καμία σύνδεση της καταβολής της ενίσχυσης  με την παραγωγή κρέατος», τονίζεται στην επιστολή του ΣΕΚ.

Έτσι, για τη νέα προγραμματική περίοδο 2023-2027 – σημειώνεται – η πρόταση για τη συνδεδεμένη βοείου κρέατος έτσι όπως έχει σχεδιαστεί και ενταχθεί στο Εθνικό Στρατηγικό σχέδιο δεν δίνει κανένα κίνητρο για την ανάπτυξη της ελληνικής βοοτροφίας και επομένως δεν οδηγεί στη στόχευση για μείωση του τεράστιου ελλείμματος της ελληνικής παραγωγής  μας σε βόειο και μοσχαρίσιο κρέας και στη διατροφική και επισιτιστική ασφάλεια της χώρας. Αντίθετα θα οδηγήσει σε περεταίρω αύξηση των εισαγωγών και κατά συνέπεια στην ενίσχυση της βοοτροφίας άλλων χωρών από τις οποίες εισάγουμε ζώα εκτροφής, αφού το μεγαλύτερο ποσοστό της συνδεδεμένης κατευθύνεται  στους παχυντές.

-Δε λαμβάνονται υπόψη, οι ανάγκες αύξησης του εγχώριου ζωικού κεφαλαίου, δηλαδή να υπάρξει αύξηση της ελληνικής παραγωγής βόειου κρέατος, μέσω της αύξησης του ζωικού κεφαλαίου της χώρας, ήτοι των ζώων αναπαραγωγής

-Δεν υπάρχει καμία μέριμνα για τον παραγωγό που πουλάει τα μοσχάρια 5-7 μηνών σε Έλληνες παχυντές, η πλειοψηφία των παραγωγών της Δυτ. Μακεδονίας. Λόγω των δύσκολων καιρικών συνθηκών που τα ζώα σταβλίζονται για 4-5 μήνες, είναι και η περίοδος των περισσότερων γεννήσεων, για να ενισχύεται το εισόδημα τους κάθε χρόνο πωλούν τα μικρά στις ηλικίες 5-7 μηνών.

-Θα μειώσουν ακόμη περισσότερο την εγχώρια παραγωγή, και  θα αυξήσουν  περαιτέρω τις εισαγωγές ξένων ζώντων ζώων, θα συρρικνώσουν  την ελληνική κρεοπαραγωγό αγελαδοτροφία, θα διώξουν από το επάγγελμα τους εναπομείναντες  βοοτρόφους  και θα επιτείνουν το τεράστιο δημογραφικό και οικονομικό πρόβλημα, ιδιαίτερα των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών αλλά και της ευρύτερης ελληνικής υπαίθρου.

Με βάση τα παραπάνω ο ΣΕΚ προτείνει η συνδεδεμένη  ενίσχυση στο βόειο κρέας να εξειδικεύεται ως ακολούθως:

Για το Μέτρο Α (Επιδότηση γεννήσεων ελληνικών μοσχαριών) προτείνεται:

Θηλυκά βοοειδή ηλικίας 20 μηνών έως 14 ετών που έχουν γεννήσει στο έτος ενίσχυσης. Προτεινόμενο ποσό ενίσχυσης: 200 ευρώ ανά ζώο.

Το προτεινόμενο στο Στρατηγικό Σχέδιο κάτω όριο των 18 μηνών είναι, με βάση την φυσιολογία των βοοειδών, μη παραδεκτό  διότι ουσιαστικά προϋποθέτει ότι η σύλληψη γίνεται στους 9 μήνες. Το (πάνω) όριο των 14 ετών θεωρείται αναγκαίο για μία μεταβατική περίοδο (διάρκεια της νέας ΚΑΠ, έως ότου αποδώσει το μέτρο για την στήριξη των μοσχίδων) διότι υπάρχει μεγάλη έλλειψη ζώων στην εγχώρια κρεατοπαραγωγή.

Για το Μέτρο Β (Επιδότηση ζώων αντικατάστασης – θηλυκές μοσχίδες) προτείνεται:

Θηλυκά βοοειδή αναπαραγωγής τα οποία στο έτος ενίσχυσης γίνονται 20 μηνών. Ποσό ενίσχυσης: 500 ευρώ για όλα τα ζώα, επιπλέον 200 ευρώ για τα ζώα αναγνωρισμένων κρεατοπαραγωγικών ελληνικών φυλών (Ελληνική Κόκκινη και Ελληνική Ξανθόχρωμη φυλή).

Στόχος: Η αύξηση της  ελληνικής παραγωγής βόειου κρέατος, μέσω της αύξησης του ζωικού κεφαλαίου της χώρας, ήτοι των ζώων αναπαραγωγής.

Σημειώνεται ότι τα θηλυκά αντικατάστασης είναι ζωικό κεφάλαιο που αυξάνει τα έξοδα της μονάδας, γιατί αργεί η συνεισφορά του στην παραγωγή και πώληση του μοσχαριού, 20-22 μήνες ολοκλήρωση της ανάπτυξης του θηλυκού, 9 μήνες επιτυχημένη εγκυμοσύνη  – πετυχημένη γέννα , 5-6 μηνών ο απογαλακτισμός του μοσχαριού και η πώληση του σε Έλληνα παχυντή (Υπογραμμίζεται η θνησιμότητα των μικρών μόσχων ηλικίας από 0-2 μηνών σε σταβλιζόμενες συνθήκες στο 10% και στην ελεύθερη βόσκηση  το ποσοστό διπλασιάζεται στο 20%, γιατί είναι υψηλού κινδύνου. Γι ΄αυτό και δεν λαμβάνουν ζωικές μονάδες τα μοσχάρια ηλικίας 0-2 μηνών.

Για το Μέτρο Γ προτείνεται:

Επιδότηση παραγωγής κρέατος

Ενίσχυση με 200€/ζώο των αρσενικών και θηλυκών μοσχαριών των αγελαδοτρόφων που γεννιούνται και μένουν στην εκμετάλλευση τους και σφάζονται μέχρι 14 μηνών.

Ενίσχυση με 250 €/ζώο των αρσενικών και θηλυκών μοσχαριών των αγελαδοτρόφων που γεννιούνται και μένουν στην εκμετάλλευση τους  και σφάζονται από 14 μέχρι 24 μηνών.

Ενίσχυση των παχυντών με 50€/ζώο για τα μοσχάρια που έχουν γεννηθεί μόνο στην Ελλάδα και σφάζονται από 14 έως 24 μηνών και διατηρούνται στη μονάδα τουλάχιστον 5 μήνες πριν τη σφαγή , ώστε να υπάρχει «σημαντικό κίνητρο» για να αγοράζουν τα ελληνικά μοσχάρια και να μην εισάγουν από το εξωτερικό.

Αποκλείονται  από κάθε ενίσχυση τα εισαγόμενα μοσχάρια από την Ε.Ε. και τρίτες χώρες.

Παραγωγοί οι οποίοι ήταν ενταγμένοι στα ειδικά δικαιώματα χωρίς βοσκότοπο, να επιδοτηθούν μέσα από τα νέα δικαιώματα.

Σκοπός του μέτρου είναι:  η στήριξη της παραγωγής ελληνικών ζώων, η ανανέωση (σε συνδυασμό με το Μέτρο Β) των ελληνικών κοπαδιών με την απομάκρυνση ζώων και η στήριξη της διάθεσης ελληνικού βόειου κρέατος στην αγορά.