Δεν είναι συχνό φαινόμενο ένας υπουργός να ζητάει συγγνώμη από τους πολίτες και να μην προσπαθεί να μας πείσει ότι όλα πήγαν καλά και εάν επήλθε η καταστροφή αυτό οφείλεται απλώς στο κακό το ριζικό μας ή έστω στην «ανευθυνότητά» μας.
Μιλώ για τον αρμόδιο υπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας κ. Χρήστο Στυλιανίδη ο οποίος κλείνοντας τη συνέντευξη των «αρμοδίων» ζήτησε συγγνώμη για την ταλαιπωρία.
Προφανώς και ισχύει πάντα το γνωμικό για τη συγγνώμη και το φιλότιμο, αλλά δεν παύει να είναι ένα βήμα.
Όμως, η συγγνώμη δεν αρκεί.
Γιατί δεν είναι δυνατόν για άλλη μια φορά, σε μια κακοκαιρία μεγάλων διαστάσεων σίγουρα, που όμως τη γνωρίζαμε ότι έρχεται εδώ και μέρες, να εμφανίζονται τα γνωστά φαινόμενα που συνήθως περιγράφουμε ως «χάος».
Σίγουρα η κακοκαιρία είχε μεγάλη ένταση.
Σίγουρα υπάρχουν όλα τα προβλήματα με το γεγονός ότι ειδικά σε περιοχές όπως η Αττική, χρόνια τώρα, η συμπεριφορά των πολιτών αποτυπώνει «άγνοια κινδύνου» σε περιπτώσεις μεγάλης κακοκαιρίας.
Σίγουρα, επίσης, προβλήματα από έναν βαθμό έντασης των καιρικών φαινομένων και πάνω εμφανίζονται και σε χώρες με καλύτερες υποδομές και μεγαλύτερη εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις.
Όμως, δεν μπορεί να κλείνουν κομβικοί άξονες όπως η Αττική Οδός.
Δεν μπορεί να μπλοκάρουν βασικοί οδικοί άξονες.
Δεν γίνεται να υπάρχουν αμέσως προβλήματα ακόμη και με τα σταθερά μέσα συγκοινωνίας.
Το γεγονός ότι αρκετές από τις υποδομές αυτές, υπόκεινται στην αρμοδιότητα των εταιρειών που τις διαχειρίζονται, δεν αναιρεί την ευθύνη του κράτους να εξασφαλίζει ότι παρέχονται κρίσιμες υπηρεσίες στους πολίτες.
Όλα αυτά αναδεικνύουν ένα κρίσιμο ζήτημα.
Ότι ακόμη και εάν δεχτεί κανείς ότι μπορεί σε ορισμένους τομείς, όπως π.χ. στην οικονομία να χρειάζεται «λιγότερο κράτος» και περισσότερο επιχειρείν, αυτό δεν αναιρεί ότι υπάρχει ένας κρίσιμος πυρήνας υποδομών, υπηρεσιών και αγαθών που αποτελούν ευθύνη του κράτους.
Αυτός, άλλωστε, είναι ο λόγος που υπάρχει φορολογία.
Και μία από τις δουλειές που μόνο το κράτος μπορεί να κάνει είναι ακριβώς να προετοιμάζεται για θεομηνίες και εν γένει έκτακτες καταστάσεις.
Ιδίως όταν αυτές δεν είναι αναπάντεχες, αλλά αναμενόμενες.
Μόλις πέρσι ήταν η τελευταία περίπτωση ενός μεγάλου χιονιά. Και τότε είχαμε προβλήματα.
Δεν πήραν μαθήματα στις αρμόδιες υπηρεσίες;
Δεν αναπροσαρμόστηκαν τα επιχειρησιακά σχέδια;
Δεν καλύφθηκαν τυχόν επείγουσες ελλείψεις στον απαραίτητο εξοπλισμό;
Για όλους αυτούς τους λόγους η συγγνώμη δεν αρκεί. Ακόμη και εάν είναι όντως καλοδεχούμενη.
Αυτό που πρέπει να δούμε είναι ένα κράτος που μαθαίνει από τα λάθη του, ώστε να μη χρειάζεται να ζητά συγγνώμη από τους πολίτες.
Latest News
Η νέα μεγάλη αλλαγή του ενεργειακού σκηνικού
Αυτό που θεωρούσαμε ως δεδομένο πριν από μερικά χρόνια, ότι η ενεργειακή αγορά θα μονοπωληθεί από πράσινα προϊόντα τα επόμενα χρόνια, έχει αλλάξει
Μια βοήθεια από το κράτος…
Η πολιτική αδράνεια είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ελλάδα μετά τις ευρωεκλογές
Παγκόσμιο χρέος: Η θύελλα που έρχεται;
Αυτοί που σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στην πορεία του παγκόσμιου χρέους, είναι πολύ πιθανόν να βρεθούν μπροστά σε δραματικά αδιέξοδα...
Χωρίς κίνητρα
Στην Ελλάδα, κίνητρα για αποταμίευση, πέραν της απόδοσης σε χρηματοοικονομικά προϊόντα, δεν υπάρχουν
Ξύνοντας ελβετικές πληγές
Για ένα μέσο δάνειο σε ευρώ με μια διάρκεια αποπληρωμής τα 20 χρόνια καταλήγει ο δανειολήπτης να καταβάλλει περίπου 1,5 φορά το ποσό που δανείστηκε
Το ξεχασμένο ιδιωτικό χρέος
Οι οφειλές παραμένουν οφειλές και βαραίνουν μια ολόκληρη οικονομία και κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίσουμε να συζητάμε ρεαλιστικές λύσεις
Ευκαιρία ζωής
Υπάρχει ένα Ταμείο που έχει δημιουργήσει η σημερινή κυβέρνηση και φέρει το όνομα ΤΕΚΑ
Η οικονομία με τα μάτια των ξένων
Η Ελλάδα, είπε, άλλαξε, αλλά δεν ανθεί
Η συζήτηση που δεν γίνεται για τον προϋπολογισμό
Η Βουλή συζητάει τον προϋπολογισμό, όμως η σοβαρή συζήτηση για την οικονομική πολιτική δεν γίνεται
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…