Η απίστευτη ταλαιπωρία και σπατάλη πόρων, του τελευταίου τριημέρου στην πρωτεύουσα ανέδειξε μεταξύ των γνωστών τραγικών αδυναμιών του κεντρικού κράτους και των θεσμών της αυτοδιοίκησης και δύο ακόμα προβλήματα. Καταρχάς αποκαλύφθηκε ότι μια ιδιωτική επιχείρηση στην οποία το κράτος έχει εμπιστευτεί κρίσιμες υποδομές του προκειμένου να γίνεται καλύτερα η δουλειά, λειτουργεί με τους ρυθμούς και την οργάνωση των χειρότερων στιγμών του ελληνικού Δημοσίου που υποτίθεται ότι ήθελε να υποκαταστήσει. Το παράδειγμα της Αττικής Οδού ήταν στο μυαλό όλων σαν την απόλυτη επικράτηση του μοντέλου της αγοράς στους οδικούς άξονες σε αντίθεση με τους ταλαιπωρημένους, κακά συντηρημένους και μη λειτουργικούς δημόσιους δρόμους. Πως μια εταιρεία μπορεί να φτιάξει έναν δρόμο «σαλόνι», με «σερβιτόρους» να καλύπτουν κάθε σου ανάγκη. Ολο αυτό κατέρρευσε με μάρτυρες τους χιλιάδες εγκλωβισμένους.
Δεν απέτυχε το μοντέλο. Απέτυχε η ίδια η Αττική Οδός ως εταιρεία και η έλλειψη αυστηρής εποπτείας από πλευράς του κράτους, που της έχει παραχωρήσει ένα πολύτιμο περιουσιακό της στοιχείο. Οι καλοί δρόμοι που λειτουργούν από καλές εταιρείες θα κάνουν πάντα τη διαφορά. Θα βελτιώνουν τη ζωή των πολιτών. Φτάνει να ανανεώνονται και να βελτιώνουν συνεχώς τις διαδικασίες τους.
Αποδείχτηκε ωστόσο ότι η εταιρεία που έχει την ευθύνη του πιο σημαντικού δρόμου του Λεκανοπεδίου, δεν βρίσκεται στην ίδια κατάσταση οργανωτικά με την περίοδο που της παραχωρήθηκε ο δρόμος. Αυτή η αλλαγή μπορούσε να προβλεφθεί, εάν υπήρχε στενή κρατική εποπτεία, όπως οφείλει να υπάρχει σε κάθε υποδομή που παραχωρείται.
Φταίνε για αυτή την εξέλιξη οι μετοχικές αλλαγές (στη μητρική της Αττικής Οδού); Φταίει κάτι άλλο; Το σίγουρο είναι ότι εκ του αποτελέσματος προκύπτει ένας διοικητικός αποπροσανατολισμός και μια συνακόλουθη απορρύθμιση της οργάνωσης και λειτουργίας της. Αναντίστοιχα και τα δύο της υποχρέωσης καταβολής 2,80 ευρώ σε κάθε είσοδο ανεξάρτητα από την απόσταση που θα διανυθεί. Από ένα ακριβοπληρωμένο management περιμένεις να δρα στο πεδίο, αλλά κυρίως να προβλέπει. Απέτυχε και στα δύο.
Το ίδιο σοβαρά ήταν και τα προβλήματα με τους εγκλωβισμένους σε δύο δρομολόγια της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Στην περίπτωσή τους αρκούσε ένα ζεστό κατάλυμα, ένα πούλμαν που να τους μεταφέρει στον προορισμό τους. Τίποτα από τα δύο δεν προσφέρθηκε.
Η εταιρεία που έχει αποκρατικοποιηθεί από το 2017, την εξαγόρασε η ιταλική Ferrovie, δείχνει να εκσυγχρονίζεται με ρυθμούς «χελώνας». Καμία σχέση με τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει η έλευση των ιταλικών σιδηροδρόμων. Ούτε «ασημένια βέλη» είδαμε, ούτε ταχύτητες, ούτε εξυπηρέτηση ανάλογη των ιταλικών τρένων. Ακόμα αναζητούνται οι επενδύσεις άνω των 500 εκατ. ευρώ που υπόσχονταν το 2018. Μόνο έκπληξη δεν προκαλεί ότι πιάστηκε απροετοίμαστη και αυτή σε μια μεγάλη κακοκαιρία.
Είναι καιρός, τώρα που ο ιδιωτικός τομέας δείχνει να πατάει ξανά στα πόδια του, να αρχίσουμε να βάζουμε κανόνες στην ελληνική επιχειρηματικότητα και την αγορά. Δεν ήταν μόνο το Δημόσιο που είχε σοβαρές παθογένειες. Ενα κομμάτι του ιδιωτικού τομέα λειτουργούσε και θέλει να συνεχίσει να λειτουργεί σαν να βρίσκεται στο Φαρ Ουέστ, χωρίς κανόνες, χωρίς εποπτεία, χωρίς ικανό μάνατζμεντ…
Latest News
Η οικονομική κατάθλιψη των Ελλήνων
Η Eurostat μέσα στις στατιστικές της έρευνες που κάνει δημοσιεύει και μία για την αυτοκατάταξη κάθε χώρας ως προς το ποσοστό του πληθυσμού που θεωρεί τον εαυτό του φτωχό
Το νούφαρα του Μονέ, τα crypto και η μπανάνα…
Στο οίκο Sotheby's γράφτηκε ένα περίεργο κεφάλαιο στην ιστορία της τέχνης
Ευρωπαϊκές οικονομίες σε τροχιά αβεβαιότητας
Οι προειδοποιήσεις της ΕΚΤ αποκαλύπτουν τους λόγους της ανησυχίας για την κατάσταση των οικονομιών στις ευρωπαϊκές χώρες
Χωρίς τιμαριθμοποίηση
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση συνεχίζει να επιλέγει τον «αραμπά» του κοινωνικού αυτοματισμού
Ο θρίαμβος των αισιόδοξων
Στις μέρες μας, το 2024 εδώ στην Ελλάδα, έχουν πάρει κεφάλι και πάλι οι απαισιόδοξοι και φοβούνται και τη σκιά τους
Ο θρίαμβος των αισιόδοξων
Οι ίδιοι απαισιόδοξοι ανησυχούσαν πριν από τις εκλογές του 2019 για το δημόσιο χρέος και τις τράπεζες
Οι επιχειρήσεις στην εποχή των αναταράξεων
Οι περίοδοι της σταθερότητας και μιας υποτιθέμενης κανονικότητας θα γίνονται όλο και πιο σύντομες για τις επιχειρήσεις και τις οικονομίες
Το ελαιόλαδο ρίχνει τον πληθωρισμό
Σε όλες τις απότομες αλλαγές σε μια αγορά, έτσι και στο ελαιόλαδο υπάρχουν νικητές και ηττημένοι
Στην ασφάλεια των πλεονασμάτων
Το χθεσινό μήνυμα Χατζηδάκη αποτελεί μια ελάχιστη ανταπόδοση στους χτυπημένους από τη χρεοκοπία Έλληνες φορολογουμένους
Ευκαιρία εκσυγχρονισμού
Τα Κράτη-Μέλη της ΕΕ έχουν υποχρέωση μεταφοράς, έως 15 Νοεμβρίου 2024, στο εθνικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2022/2041 για επαρκείς κατώτατους μισθούς