Ζάχαρη: Πώς επηρέασε το τέλος των ποσοστώσεων την παραγωγή

Η περίοδος εμπορίας 2017/18, που ακολούθησε το τέλος των ποσοστώσεων, συνδύασε αποδόσεις υψηλότερες του μέσου όρου με επεκτατικές στρατηγικές ορισμένων παραγωγών ζάχαρης της ΕΕ, με αποτέλεσμα την εξαιρετικά υψηλή παραγωγή. Αυτή η υπερπροσφορά αντιμετωπίστηκε με την σημαντική πτώση των τιμών ζάχαρης στη διεθνή αγορά, προκαλώντας μια τετραετή περίοδο χαμηλών τιμών ζάχαρης στην ευρωπαϊκή αγορά.

Συνολικά, οι παράγοντες της αλυσίδας εφοδιασμού ζάχαρης της ΕΕ παρουσίασαν σημαντική μείωση της κερδοφορίας, με την οικονομική βιωσιμότητα του κλάδου να απειλείται σοβαρά. Ωστόσο, ο κλάδος στο σύνολό του κατάφερε να ξεπεράσει την καταιγίδα, υποδηλώνοντας μια συνολική ικανοποιητική ανθεκτικότητα με ορισμένες διαφορές σε εθνικό επίπεδο. Η προς τα κάτω προσαρμογή της παραγωγής ζάχαρης και η μέτρια αύξηση των τιμών τα τελευταία χρόνια είναι ένδειξη ότι η αγορά ζάχαρης της ΕΕ βρίσκεται σε διαδικασία εξεύρεσης νέας ισορροπίας.

Τα παραπάνω αναφέρει μελέτη για τις στρατηγικές προσαρμογής της εφοδιαστικής αλυσίδας ζάχαρης μετά το τέλος των ποσοστώσεων, η οποία δημοσιεύτηκε σήμερα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η μελέτη ανέλυσε τους διάφορους παράγοντες που συμβάλλουν στην ανθεκτικότητα του τομέα της ζάχαρης. Μεταξύ αυτών, η ανταγωνιστικότητα κόστους στα στάδια της γεωργίας και της μεταποίησης ήταν κρίσιμη για τον προσδιορισμό της συνολικής ανθεκτικότητας. Οι συμβατικές ρυθμίσεις είναι συνολικά επωφελείς από την άποψη του σχεδιασμού, διασφαλίζοντας έτσι τη σταθερότητα και την προβλεψιμότητα και ενισχύοντας την οικονομική βιωσιμότητα των παραγόντων. Η συνδυασμένη επιρροή του μεγέθους και της διαφοροποίησης των παραγωγών ζάχαρης είναι επίσης αποτελεσματική στην εξομάλυνση των διακυμάνσεων στην κερδοφορία, ενισχύοντας έτσι την ανθεκτικότητά τους.

Αντίθετα, η ύπαρξη εξαιρετικά ετερογενών επιπέδων παραγωγικότητας στην εκτροφή ζαχαρότευτλων στα κράτη μέλη (ορισμένα έχουν πολύ χαμηλές αποδόσεις ζαχαρότευτλων για παράδειγμα) σε συνδυασμό με μειονεκτήματα που επηρεάζουν το στάδιο της μεταποίησης, όπως η σύντομη διάρκεια των εκστρατειών μεταποίησης, είναι διαρθρωτικά χαρακτηριστικά που επηρεάζουν περισσότερο την ανθεκτικότητα του κλάδου.

Όσον αφορά τα εργαλεία διαχείρισης κινδύνου και τις στρατηγικές προσαρμογής, η μελέτη επιβεβαίωσε την αποτελεσματικότητα συγκεκριμένων γεωργικών πρακτικών και ασφάλισης των καλλιεργειών για τους παραγωγούς ζαχαρότευτλων, ενώ τα αποθεματικά κεφάλαια και η αυξημένη προσφυγή σε τεχνικές αντιστάθμισης βοήθησαν τους παραγωγούς ζάχαρης και τους διεθνείς εμπόρους να εξομαλύνουν τις παραλλαγές στον κύκλο εργασιών/κερδοφορία και στην αντιμετώπιση της αστάθειας των τιμών.

Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το τέλος του συστήματος ποσοστώσεων ζάχαρης της ΕΕ, σε συνδυασμό με την κατάργηση της ελάχιστης τιμής των ζαχαρότευτλων, είχε μόνο έμμεσες επιπτώσεις στην οικονομική βιωσιμότητα της αλυσίδας εφοδιασμού ζάχαρης της ΕΕ. Ακόμη και έμμεσα, συνέβαλε στη μείωση των περιθωρίων και της κερδοφορίας για τους παραγωγούς ζαχαρότευτλων και τους παραγωγούς ζάχαρης. Η κατάσταση αυτή ωστόσο βελτιώνεται χάρη στις πρόσφατες θετικές εξελίξεις στον κλάδο.

Διαπιστώθηκε ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ δεν είχε καμία επίδραση στην οικονομική βιωσιμότητα των παραγόντων της ζάχαρης της ΕΕ, με τους μηχανισμούς ρύθμισης των εισαγωγών που προβλέπονται από τη νομοθεσία της ΕΕ να διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην αντιμετώπιση εξωτερικών κραδασμών. Όσον αφορά τη γεωργική πολιτική, η μελέτη επεσήμανε ότι η συνδεδεμένη στήριξη στα ζαχαρότευτλα συνέβαλε αποτελεσματικά στη διασφάλιση της κερδοφορίας της εκτροφής ζαχαρότευτλων στα 11 κράτη μέλη στα οποία χορηγήθηκε. Οι αποσυνδεδεμένες άμεσες ενισχύσεις διαπιστώθηκε ότι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη σταθεροποίηση του εισοδήματος των καλλιεργητών ζαχαρότευτλων, βελτιώνοντας την ανθεκτικότητα του κλάδου.