Ηταν προφανές λάθος του Μητσοτάκη που μιλώντας στη Βουλή για τη Novartis αναφέρθηκε μόνο στα «δικά του» στελέχη και όχι σε όλους τους στόχους της σκευωρίας.
Ηταν λάθος του κυβερνητικού εκπροσώπου που αντί να ανασκευάσει την επομένη επέμεινε στον διαχωρισμό. Σε ζητήματα δημοκρατίας δεν υπάρχουν «δικοί μου» και «δικοί σου».
Ηταν λάθος του ΚΙΝΑΛ που δεν αντέδρασε αμέσως στη Βουλή. Χρειάστηκε μία μέρα (και ένας Βενιζέλος…) για να καταλάβει το λάθος κι όταν το κατάλαβε αντέδρασε κυρίως στον Μητσοτάκη και όχι για την ουσία της υπόθεσης.
Ηταν λάθος που εντελώς αναίτια το ΚΙΝΑΛ τσουβάλιασε τον Πολάκη με τη ΝΔ όταν ο Πολάκης κατέλαβε το βήμα της Βουλής. Ουσιαστικά κάλυψε τον Πολάκη και εξ όσων γνωρίζουμε το ΚΙΝΑΛ δεν είναι αντικοινοβουλευτικό κόμμα.
Είναι λάθος η ακατανόητη παράταση της δικαστικής εκκαθάρισης, η νωχελική βραδυπορία της Δικαιοσύνης και τα αργόσυρτα ανακλαστικά της κυβέρνησης. Η βραδύτητα καλλιεργεί υπόνοιες, ακόμη και αβάσιμες.
Είναι λάθος να νομίζουν κάποιοι ότι μια πρωτοφανής υπονόμευση της δημοκρατίας μπορεί να ξεχαστεί σε κάποιο ανακριτικό συρτάρι, να συμψηφιστεί με διάφορες αρλούμπες ή «να πέσουν στα μαλακά» οι υπαίτιοι.
Είναι διαρκές λάθος του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχουν πάρει ακόμη τις αποστάσεις τους από αυτήν τη βρωμερή ιστορία και τους πρωταγωνιστές της.
Πρέπει να καταλάβουν πως όσο δεν την κλείνουν, θα την κουβαλούν. Σαν παλιά αμαρτία.
Και απλώς όσο παρατείνεται η εικόνα συγχρωτισμού μιας δημοκρατικής αριστερής παράταξης με έναν άθλιο πολιτικό, δικαστικό και δημοσιογραφικό υπόκοσμο βάζουν πολιτικά και ηθικά εμπόδια στον εαυτό τους.
Μετά τα λάθη, να πω και μερικά σωστά.
Ηταν σωστή η επίθεση του Μητσοτάκη με αφορμή τη Novartis και η υπόμνηση διά στόματος Πρωθυπουργού ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν κουβεντιάζουμε για πολιτικές ή δημοσιογραφικές απόψεις αλλά έχουμε (σύμφωνα με το κατηγορητήριο) να κάνουμε με μια συμμορία.
Ηταν σωστή η αντίδραση του Βενιζέλου και κυρίως η υπόμνηση ότι η εκτροπή αντιμετωπίστηκε από ένα ευρύ δημοκρατικό μέτωπο κι όχι από κάποιον κομματικό στρατό.
Είναι σωστή η (έστω καθυστερημένη κι ελαφρώς μπερδεμένη) αντίδραση του ΚΙΝΑΛ.
Είναι σωστή η γενική αντίληψη που φαίνεται πλέον να επικρατεί ότι η υπόθεση οφείλει να πάει μέχρι τέλους χωρίς προσχήματα, λοξοδρομήσεις ή συμψηφισμούς.
Δεν θα ήταν άσχημα μάλιστα αν η διαδικασία περνούσε σε πιο γρήγορους ρυθμούς.
Και είναι ασφαλώς ευτύχημα που υπάρχει ο Πολάκης να θυμίζει συνεχώς από τι γλίτωσε η δημοκρατία μας στο πρόσφατο παρελθόν κι από τι πρέπει να φυλάγεται στο προσεχές μέλλον.
Latest News
Η συζήτηση που δεν γίνεται για τον προϋπολογισμό
Η Βουλή συζητάει τον προϋπολογισμό, όμως η σοβαρή συζήτηση για την οικονομική πολιτική δεν γίνεται
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης