Το Citi και οι ολιγάρχες του Πούτιν – Στενές επαφές και «ιεροί δεσμοί»

Η πρωθυπουργός της Σκοτίας, Νίκολα Στέρτζον, με άρθρο της που δημοσιεύτηκε στην The Guardian την 1^η Φεβρουαρίου, έθεσε μετ’ επιτάσεως ένα ζήτημα που διαφεύγει της προσοχής των περισσότερων στην κρίση της Ουκρανίας, τη σύγκρουση Δύσης-Ρωσίας και τη στάση του Ηνωμένου Βασιλείου, ειδικά στο θέμα των κυρώσεων. Επικαλέστηκε, μάλιστα, το παρακάτω απόσπασμα από πρόσφατη έκθεση του Center of American Progress, ενός αμερικανικού think tank φιλικά προσκείμενου προς την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν.

«Το ξερίζωμα των ολιγαρχών που συνδέονται με το Κρεμλίνο θα είναι μια πρόκληση, δεδομένων των δεσμών που υπάρχουν ανάμεσα στο ρωσικό χρήμα και το κυβερνόν Συντηρητικό Κόμμα της Βρετανίας, τον Τύπο, τη βιομηχανία του real estate και τον χρηματοοικονομικό κλάδο», σημειώνει χαρακτηριστικά η έκθεση – η οποία, προφανώς, έλαβε υπόψη της και το γεγονός ότι ανάμεσα στους ξένους που έχουν περιουσία στη βρετανική πρωτεύουσα, οι Ρώσοι καταλαμβάνουν την πρωτιά.

Θα σπάσουν αυγά;

Πολύ απλά, λοιπόν, αυτό που προσπάθησε να πει η Στέρτζον μέσω του άρθρου της, απευθυνόμενη στον Μπόρις Τζόνσον και την κυβέρνησή του, είναι το εξής: Εάν θέλετε να πλήξετε πραγματικά τη Μόσχα και την «αυλή» του Βλάντιμιρ Πούτιν, τότε θα πρέπει να είστε έτοιμο να πληρώσετε και το κόστος που συνεπάγεται το «πογκρόμ» εναντίον των Ρώσων ολιγαρχών που, εδώ και πολλά χρόνια, κυριολεκτικά «αλωνίζουν» στο Λονδίνο και το Citi. Και ταυτόχρονα, να «σπάσετε αυγά» στο εσωτερικό των Τόρις, βγάζοντας εν ανάγκη στη… σέντρα κορυφαία στελέχη, που κατά τα άλλα είναι υπεράνω υποψίας.

«Η θέση του Λονδίνου ως πεδίου δράσης των ολιγαρχών που έχουν σχέσεις με το Κρεμλίνο υπονομεύει τη σκληρή στάση της Βρετανίας απέναντι στη Ρωσία», διαπίστωσε και ο Άνταμ Τέιλορ της Washington Post, υπογραμμίζοντας τη σημασία αυτής της πλευράς στη συνολική αντιπαράθεση. «Οι ηχηρές δηλώσεις περί νέων κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας πολύ λίγο μπορούν να περιορίσουν το ξέπλυμα και τη διαφθορά», έγραψε επίσης στους Times ο Έντουαρντ Λούκας, δημοσιογράφος και υποψήφιος με το κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών.

«Δεν θα έχουν π0ύ να κρυφτούν!»

Είναι γεγονός ότι η υπουργός Εξωτερικών του Τζόνσον, Λιζ Τρας, μιλώντας πρόσφατα στο Sky News, εμφανίστηκε αποφασισμένη και γι’ αυτό. «Δεν θα υπάρχει τόπος να κρυφτούν οι ολιγάρχες του Πούτιν και οι εταιρείες που εμπλέκονται στη στήριξη του ρωσικού κράτους», είπε. Ερωτηθείσα δε εάν αυτό περιλαμβάνει ακόμη και το σενάριο κατάσχεσης της περιουσίας τους που βρίσκεται σε βρετανικό έδαφος, απάντησε: «Όλα είναι πάνω στο τραπέζι (…) Η νομοθεσία μας επιτρέπει να πλήξουμε ένα πολύ μεγαλύτερο εύρος στόχων».

Προφανώς, μια τέτοια κίνηση θα ισοδυναμούσε με κήρυξη ολοκληρωτικού πολέμου κατά της Ρωσίας. Η Μόσχα, άλλωστε, έχει κάθε λόγο να ανησυχεί περισσότερο μήπως χάσει την προνομιακή της θέση σε ένα από τα κέντρα του παγκόσμιου καπιταλισμού παρά για την παρουσία μερικών χιλιάδων Αμερικανών πεζοναυτών στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, που γνωρίζει πως δεν πρόκειται να πατήσουν τη σκανδάλη.

Είναι σαφές, επίσης, ότι με μια τέτοια κίνηση, το Citi δεν θα έχανε απλώς ορισμένους από τους καλύτερους «πελάτες» του, που έχουν μετατρέψει μερικούς δρόμους και συνοικίες της βρετανικής πρωτεύουσας σε… Λόντονγκραντ. Θα γεννούσε, παράλληλα, δεύτερες σκέψεις σε πολύ περισσότερους μεγιστάνες του πλούτου, που θα ανησυχούσαν μήπως στο μέλλον κινδυνεύσει και η δική τους περιουσία, εξαιτίας κάποιων γεωπολιτικών συγκρούσεων.

Δεσμοί πολλών δισ…

Το σίγουρο, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι οι δεσμοί των Ρώσων ολιγαρχών με το Λονδίνο είναι ισχυροί και έχουν χτιστεί πάνω σε πολλά δισ. νόμιμου και παράνομου χρήματος – κάτι που έχει αποδειχθεί και μέσω των περίφημων Pandora Papers και από σειρά εκθέσεων.

Για του λόγου το αληθές, όπως αναφέρει έκθεση του βρετανικού κοινοβουλίου από το 2020, την οποία επικαλούνται οι Financial Times, το Citi προσφέρει «ιδανικούς μηχανισμούς» για την ανακύκλωση παράνομων συναλλαγών, τονίζοντας πως έχει μετατραπεί σε «πλυντήριο» για τον υπεράκτιο πλούτο.

Άλλη έκθεση, της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων που έγινε γνωστή το 2018, σημείωνε τα εξής: «Η αξιοποίηση του Λονδίνου ως έδρας για τα προϊόντα της διαφθοράς των ατόμων που έχουν σχέση με το Κρεμλίνο συνδέεται πλέον ευθέως με μια ευρύτερη ρωσική στρατηγική και έχει επιπτώσεις στην εθνική μας ασφάλεια».

Από την πλευρά της, η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt είναι πολύ πιο αιχμηρή στην κριτική της – για ευνόητους λόγους, καθώς κάπως πρέπει να δικαιολογηθεί και η «διαλλακτική» στάση του Βερολίνου απέναντι στη Μόσχα.

Μπίζνες με μεγάλα κέρδη

«Το Λονδίνο απειλεί τους Ρώσους ολιγάρχες, όπως το Citi ζει από αυτούς», γράφει – και συνεχίζει: «Από τις επικερδείς μπίζνες με τους ζάμπλουτους της Ρωσίας επωφελούνται ολόκληροι κλάδοι: Δικηγόροι, στελέχη δημοσίων σχέσεων, τραπεζίτες, διαμεσολαβητές, ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια. Γι’ αυτό, υπό την επήρεια του City και των γενναιόδωρων χορηγιών των Ρώσων δισεκατομμυριούχων προς τα κόμματα, καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν τόλμησε να κλείσει τη στρόφιγγα».

Ο συντάκτης της Handelsblatt, μάλιστα, Ματίας Μπρίγκμαν, δεν διστάζει να εκτοξεύσει μια βαριά κατηγορία κατά του Λονδίνου – εμμέσως πλην σαφώς δε και κατά ολόκληρης της Βρετανίας και της οικονομικής και πολιτικής της ελίτ. Το κάνει δε υιοθετώντας ουσιαστικά τη φράση ενός Ρώσου ολιγάρχη που περιλαμβάνεται στο βιβλίο της Κάθριν Μπέλτον, με τίτλο «Το Δίκτυο του Πούτιν»: «Στο Λονδίνο κυβερνά το χρήμα και τα πάντα μπορούν να αγοραστούν».

Ίσως αυτός είναι ο λόγος, τελικά, που οι ολιγάρχες του Πούτιν έμειναν ανέγγιχτοι από τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία, το 2014, αλλά και από την οργή των Βρετανών μετά την επίθεση με δηλητήριο κατά του Σεργκέι και της Γιούλια Σκριπάλ στο Σάλσμπερι, το 2018, από πράκτορες της Μόσχας.

Έχει, άραγε, φτάσει η στιγμή να κοπεί αυτός ο «ομφάλιος λώρος»; Πολλοί αμφιβάλλουν, παρά τις πύρινες δηλώσεις του Τζόνσον και της Τρας.