Ο νέος ΕΝΦΙΑ

Πώς τα φέρνει καμιά φορά ο καιρός. Αυτοί που έλεγαν ότι «ο ENΦIA είναι νόμος παράλογος, δεν διορθώνεται, καταργείται» και επί μία πενταετία τον «καμάρωναν», να βλέπουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους να τον απομειώνουν. Είναι οι ίδιοι που όχι απλώς δεν τον μείωσαν, αλλά ούτε καν δεν τον άλλαξαν, δεν τον τροποποίησαν, ώστε να τον κάνουν έστω και κατάτι δικαιότερο. Εστω με τις δικές τους προτεραιότητες και τις δικές τους ιδεοληψίες. Ούτε αυτό δεν έκαναν. Και ας ήξεραν ότι, βάσει των τιμών ζώνης που είχαν θεσπιστεί, τη μεγαλύτερη επιβάρυνση ως ποσοστό του εισοδήματός τους την είχαν οι φορολογούμενοι με χαμηλά εισοδήματα. Αφηναν μάλιστα επιδεικτικά εκτός ΕΝΦΙΑ περιοχές τεράστιας εμπορικής αξίας, σε δημοφιλέστατους τουριστικούς προορισμούς της χώρας.

Την ίδια περίοδο έμεναν απείρακτες και οι υψηλές αντικειμενικές αξίες, βάσει των οποίων υπολογίζεται ο ΕΝΦΙΑ, σε σχέση με τις πραγματικές εμπορικές αξίες που υπήρχαν μετά το τρίτο μνημόνιο, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ο μικρός, μεσαίος και μεγάλος ιδιοκτήτης με έναν φόρο πολύ μεγαλύτερο από αυτόν που του αναλογούσε. Με λίγα λόγια, για χάρη της πόλωσης στη δημόσια πολιτική συζήτηση, επέλεγαν να διατηρούν έναν φόρο με την άδικη πρώτη του μορφή, που είχε δημιουργηθεί υπό την πολύ μεγάλη πίεση της χρεοκοπίας της χώρας, από το να τον αλλάξουν ή τουλάχιστον να προσπαθήσουν να τον κάνουν δικαιότερο.

Από την προχθεσινή κυβερνητική ανακοίνωση με τις αλλαγές στον ΕΝΦΙΑ αυτό πρέπει να κρατήσουμε. Τη δικαιότερη στροφή ενός φόρου που δυσφημίστηκε από το υπέρογκο ύψος του και την άδικη κατανομή του, επί μία δεκαετία.

Με τις νέες αντικειμενικές, τις εκπτώσεις για τις μικρές περιουσίες, με την ενσωμάτωση του συμπληρωματικού φόρου στον βασικό και την ένταξη των ακινήτων ορισμένων «πονηρούληδων» σε πανάκριβες περιοχές της πατρίδας μας (δεν πλήρωναν ούτε ευρώ ΕΝΦΙΑ), αποκαθίσταται η τάξη. Το βάρος του φόρου παραμένει υψηλό, αλλά πλέον είναι μειωμένο κατά 30% σε σχέση με την προηγούμενη διετία και κυρίως είναι πιο αναλογικό σε σχέση με την πραγματική αξία της περιουσίας. Ως εκ τούτου είναι και πιο δίκαιο.

Αφού εμπεδωθούν οι αλλαγές και πληρωθεί, για πρώτη φορά από συστάσεως του ΕΝΦΙΑ, σε πολλές δόσεις (το υπουργείο λέει σε 10, να το δούμε και να μην το πιστέψουμε), τότε έρχεται η ώρα για το επόμενο βήμα.

Ερχεται η ώρα να περάσει το έσοδο του ΕΝΦΙΑ στους δήμους, με ισόποση μείωση της κρατικής χρηματοδότησης που λαμβάνουν κάθε χρόνο. Η ρύθμιση περιλαμβανόταν στο προεκλογικό πρόγραμμα της κυβέρνησης και αποτελεί μια τακτική που ακολουθούν πολλές χώρες σε ό,τι αφορά τον φόρο ακινήτων τους. Οι δήμοι θα μπορούν να συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωσή του ανάλογα με τις ανάγκες τους εντός συγκεκριμένου πλαισίου. Αλλά η είσπραξη θα μπορούσε να παραμείνει στην ΑΑΔΕ και από αυτήν να αποδίδεται στους δήμους.

Με αυτόν τον τρόπο ο πολίτης αποκτά μεγαλύτερη δυνατότητα ελέγχου έναντι του δημάρχου για πράξεις ή παραλείψεις, αλλά κυρίως για τις υπηρεσίες που προσφέρει. Με αυτόν τον τρόπο ο δήμος μπορεί να αποκτήσει μεγαλύτερη οικονομική αυτοτέλεια, εφαρμόζοντας φορολογική πολιτική ανάλογα με τις ανάγκες και τις προτεραιότητές του. Κάθε ακίνητο δηλαδή με τον φόρο του, όπως ισχύει επιτέλους από χθες και η διαμόρφωση του ύψους του από τις τοπικές κοινωνίες…