Πρώτα από όλα θα γνωρίζουμε το πότε θα υποβληθούν οι τελικές δεσμευτικές προσφορές για τον διαγωνισμό της υπο-παραχώρησης του δικαιώματος χρήσης, συντήρησης, λειτουργίας και εκμετάλλευσης ενός σταθμού πολλαπλών χρήσεων σε τμήμα του λιμένα Φίλιππος Β΄ του Οργανισμού Λιμένος Καβάλας (ΟΛΚ). Πρόκειται για υπόθεση ημερών… Το δεύτερο νέο αναμένεται από την επανεκκίνηση των διαδικασιών για την παραχώρηση της χρήσης, ανάπτυξης και εκμετάλλευσης του υπόγειου φυσικού χώρου που προκύπτει από το σχεδόν εξαντληθέν κοίτασμα φυσικού αερίου της Νότιας Καβάλας, με σκοπό τη μετατροπή του σε χώρο αποθήκευσης φυσικού αερίου. Η επανεκκίνηση συνδέεται και με τις τελευταίες εξελίξεις με την ΡΑΕ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το χρονοδιάγραμμα

Στις 17 Φεβρουαρίου λήγει η περίοδος διαπραγμάτευσης δικαιωμάτων προτίμησης, ενώ στις 22 Φεβρουαρίου λήγει η περίοδος άσκησης δικαιωμάτων προτίμησης και προεγγραφών σύμφωνα με το  χρονοδιάγραμμα της ολοκλήρωσης της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της εισηγμένης εταιρείας Ευρωσύμβουλοι και της εισαγωγής προς διαπραγμάτευση των νέων μετοχών στην αγορά του Χρηματιστηρίου. Πάντα σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα στις 24 Φεβρουαρίου εκτιμάται ότι θα γίνει η πιστοποίηση της καταβολής της αύξησης από το Διοικητικό Συμβούλιο της εκδότριας και την ίδια μέρα θα ανακοινωθεί το ποσοστό κάλυψης της αύξησης που προήλθε από την άσκηση των δικαιωμάτων και για την ύπαρξη τυχόν αδιάθετων μετοχών.  Τελική ημερομηνία: 7 Μαρτίου 2022. Τότε εκτιμάται ότι θα γίνει η έναρξη διαπραγμάτευσης των νέων μετοχών.

Η οικονομία των δεικτών και η οικονομία του νοικοκυριού

Η πολιτική και οι πολιτικοί δεν είναι και δεν μπορούν να είναι ποτέ ένα think tank. Η ευθύνη τους είναι πάντα διαφορετική.

Τα στελέχη ενός think tank για την οικονομία στη βάση δεδομένων αξιολογούν και διατυπώνουν προβλέψεις και εκτιμήσεις για την πορεία των οικονομικών πράγματων, την ίδια ώρα που τα πολιτικά στελέχη οφείλουν να διαμορφώνουν αποτελεσματικές δημόσιες πολιτικές που να καλύπτουν τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών.

Σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικοί και πάνω απ΄όλα τα κυβερνητικά στελέχη πρέπει να πηγαίνουν ένα βήμα μπροστά από την οικονομία των δεικτών και να προσεγγίζουν την οικονομία του νοικοκυριού. Είναι μια πραγματικότητα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις πολιτικές της είχε συμβολή στην εικόνα που παρουσιάζουν σήμερα αρκετοί δείκτες της οικονομίας (για παράδειγμα, η ανεργία από 17,3 το 2019 μειώθηκε στο 13,4%) όπως επίσης ότι η χώρα μας γίνεται ένας σημαντικός επενδυτικός προορισμός ( ενδεικτικά τα παραδείγματα της JPMorgan, της Allianz, της Pfizer, της Microsoft, της Cisco κλπ).

Μάλιστα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης  έχει γράψει σε ανάρτηση του στο Linkedin: «Σήμερα είναι η εποχή της αλήθειας και της ανάπτυξης για όλους. Μιας πολιτικής που θέλει μέσω των επενδύσεων να αυξάνεται η απασχόληση και ο δημόσιος πλούτος και σε αυτό να έχουν μερίδιο όλοι οι πολίτες. Μία πολιτική που θέλει μέσω της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων και της εξειδικευμένης εργασίας να κάνει πιο ανταγωνιστική τη χώρα. Και με αυτόν τον τρόπο να μπορεί να χρηματοδοτεί ένα δίχτυ ασφάλειας για τους πιο αδύναμους».

Όσο σωστή και αν είναι αυτή η πολιτική χρειάζεται πέραν όλων των άλλων και χρόνο για  να αποδώσει και να περάσουν τα οφέλη που συνοδεύουν την οικονομία των δεικτών στην οικονομία του νοικοκυριού. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης που αρνείται πεισματικά να ασχοληθεί με την προεκλογική φιλολογία έχει δηλώσει κατ΄ επανάληψη ότι «η ανάπτυξη πρέπει να είναι κοινωνικά δίκαιη, να μειώνει τις ανισότητες». Τόσο οι επενδύσεις που προωθεί το δημόσιο (ΣΔΙΤ) όσο και τα έργα και οι μεταρρυθμίσεις που χρηματοδοτούνται από πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας μπορούν να συμβάλλουν για να δούν «φως» και τα νοικοκυριά, ένα «φως» που αναμένεται προς τα τέλη του 2022 – αρχές του 2023. Κάπου εκεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα μπορεί με αξιοπιστία να απευθυνθεί στη «μάνα» που πηγαίνει στο supermarket και νιώθει πρώτη από όλους τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης στους λογαριασμούς της οικογένειας…

Πράσινα και βιοκλιματικά

Η εταιρεία Dimand, μια από τις κορυφαίους is real estate developers της ελληνικής αγοράς επιλέγει να εκφράζεται μέσα από τα έργα της.

Δύο πρόσφατες αναρτήσεις της εταιρείας στο επιδραστικό Linkedin αναφέρονται σε ισάριθμα έργα, που το κάθε ένα εξ αυτών παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Το ένα εξ αυτών γιατί είναι ένα πρότυπο βιοκλιματικό κτηριακό συγκρότημα που είναι το πρώτο που πιστοποιήθηκε με LEED Platinum. Το δεύτερο είναι το πρώτο «πράσινο» πιστοποιημένο parking.

Αλλά, ας δούμε μαζί μία προς μία τις αναρτήσεις.

Η πρώτη: «Κάθε μας κτήριο και ένα νέο ορόσημο. Αναπτύξαμε για τον ναυτιλιακό όμιλο Αγγελικούση, έναν πρότυπο βιοκλιματικό χώρο, την Agemar, το πρώτο κτήριο γραφείων στην Ελλάδα που πιστοποιήθηκε με LEED Platinum!

Χρειάστηκε να δημιουργήσουμε πολλές καινοτομίες για να φέρουμε εις πέρας ένα τόσο απαιτητικό έργο. Κάποιες από τις καινοτομίες; Η πράσινη στέγη, οι κάθετοι κήποι, τα υδάτινα στοιχεία που βελτιώνουν το μικροκλίμα, το δάπεδο terazzo για κορυφαία ποιότητα αέρα, το οριζόντιο και το κάθετο γεωθερμικό σύστημα, οι χώροι στάθμευσης με τους φορτιστές ηλεκτρικών αυτοκινήτων και η τεράστια δεξαμενή συλλογής ομβρίων υδάτων».

Η δεύτερη: «Το πρώτο «πράσινο» πιστοποιημένο parking στην Ελλάδα είναι γεγονός! Άλλη μια «πράσινη» πρωτιά καταγράφεται στο portfolio της DIMAND S.A., καθώς το φιλόδοξο έργο της ανακατασκευής και αλλαγής χρήσης των πρώην εγκαταστάσεων της Παπαστράτος λαμβάνει άλλη μια πιστοποίηση, την 7η στη σειρά.​ Tο Parking (κτήριο C) του Piraeus Port Plaza 3 έλαβε το Parksmart Bronze Certification από τον αρμόδιο φορέα, GBCI Europe (Green Business Certification, Inc). ​Η διάκριση αυτή επιβεβαιώνει, για άλλη μια φορά, τη στρατηγική της εταιρείας μας να παραμείνει προσανατολισμένη στην υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών κατά την ανάπτυξη και ανακατασκευή κτηρίων, ώστε να εξασφαλίζονται ασφαλείς και βιώσιμες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης».

Το διαχρονικό διαρθρωτικό ζήτημα

«Ήδη η πρώτη επιτροπή που συστάθηκε στο Υπουργείο Συντονισμού το 1952 είχε επισημάνει το μεγάλο πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος και την ανάγκη να ληφθούν “άμεσα”μέτρα. Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε πολυάριθμες προσπάθειες έχουν καταβληθεί για την επίλυση του ασφαλιστικού ζητήματος. Η μελέτη του 1959, οι μελέτες της περιόδου του 1980, η μελέτη της επιτροπής Φακιολά του 1990, οι μελέτες της επιτροπής Βακαλόπουλου του Υπουργείου Απασχόλησης του 1994, ημελέτη της επιτροπής Σπράου, η μελέτη Βρετανικού αναλογιστικού οίκου, οι μελέτες της ΓΣΕΕ, η επιτροπή Αναλυτή, οι εκθέσεις του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, συνόδευαν και αποτελούσαν τη νομιμοποιητική βάση κάθε κυβερνητικής προσπάθειας για τροποποίηση του ασφαλιστικού νόμου και την προσπάθεια επίλυσης του ελληνικού παράδοξου με τους 327 φορείς κύριας και επικουρικής ασφάλισης που λειτουργούσαν το έτος 1990». Το απόσπασμα αυτό προέρχεται από την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το σχέδιο νόμου  που επιγράφεται Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση και Ψηφιακός Μετασχηματισμός Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.) η διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης του ολοκληρώθηκε στις 7 Φεβρουαρίου. Το απόσπασμα αυτό αποκαλύπτει τη διαχρονικότητα μιας ανοικτής πληγής που ελάχιστοι – κόμματα και πολιτικοί- για μισό και πλέον αιώνα προσπάθησαν να ξεφύγουν από τον λαϊκισμό των παροχών και των κομματικών ρουσφετιών αλλά και τον άκρατο συντεχνιασμό κοινωνικών ομάδων που είχαν μια προνομιακή σχέση με την πολιτική εξουσία. Μάλιστα, οι συντάκτες της αιτιολογικής έκθεσης παραδέχονται ότι «το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα αποτελεί αντικείμενο διεκδικήσεων, παρεμβάσεων και διαρκών μεταβολών από τα πρώτα χρόνια της θέσπισής του». Με λίγα λόγια, το ασφαλιστικό ήταν και παραμένει ένα μείζον διαρθρωτικό ζήτημα της εθνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας.

Με το νόμο του 2016 δημιουργήθηκε ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Ε.Φ.Κ.Α.) «χωρίς να επιφέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα», όπως διαβάζω στην αιτιολογική έκθεση, με τους συντάκτες της να υποστηρίζουν ότι «με την παρούσα μεταρρυθμιστική τομή επιχειρείται η δημιουργία του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.) και ολοκληρώνεται οριστικά η μεγαλύτερη διοικητική και οργανωτική ενοποίηση, καθώς ενοποιούνται όλοι οι ασφαλιστικοί φορείς απονομής σύνταξης και εφάπαξ παροχής».

Ένα ακόμη απόσπασμα της αιτιολογικής έκθεσης παρουσιάζει ενδιαφέρον για τις επισημάνσεις του: «Τα τελευταία δέκα έτη, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα της χώρας πέραν των διαχρονικών του παθογενειών (κατακερματισμός των φορέων) αποτέλεσε το μεγάλο θύμα των νέων συνθηκών εξαιτίας της εισφοροδιαφυγής, της μαζικής ανεργίας, της μετανάστευσης ενός μεγάλου παραγωγικού δυναμικού στο εξωτερικό, του έντονου δημογραφικού ζητήματος και της εν γένει οικονομικής ύφεσης.

Mε την παρούσα μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος δημιουργείται ένα νέο, ψηφιακό και αποτελεσματικό ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο καταρχάς ευθυγραμμίζεται με τις συνταγματικές αρχές, αποκαθιστά τη δικαιοσύνη, ενισχύει τον ανταποδοτικό χαρακτήρα του συστήματος και ακυρώνει το δυσανάλογο οικονομικό βάρος που επιβλήθηκε σε ένα σημαντικό παραγωγικό και δημιουργικό κομμάτι της ελληνικής οικονομίας. Σε ευθυγράμμιση με τις πρόσφατες αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας επανασχεδιάζεται το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη της οικονομίας».