Και ξαφνικά έχουμε και πάλι πόλεμο

Kαι ξαφνικά η μακρά περίοδος ειρήνης και προόδου στην Ευρώπη τερματίζεται. Και ο εφιάλτης του πολέμου εγκαθίσταται και πάλι στη γηραιά και πολύπαθη ήπειρο απειλώντας και ολόκληρο τον πλανήτη. Μια σχοινοτενής ομιλία από τον παγερό δικτάτορα της Ρωσίας έβαλε τέλος στο ειρηνικό status της Ευρώπης και μετά από λίγες ώρες ήχησαν τα τύμπανα του πολέμου με ρωσική εισβολή σε όλο σχεδόν το μήκος των ρωσικών συνόρων με την Ουκρανία.

Μολονότι κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη και τα γεγονότα εξελίσσονται με ραγδαίους ρυθμούς, η λογικότερη υπόθεση για τις προθέσεις του Πούτιν είναι να καταλάβει όλη την περιοχή του Ντονμπάς και όχι μόνο το Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ, περιλαμβανομένης και της Μαριούπολης (με την ανθούσα ελληνική μειονότητα) και να ενοποιήσει έτσι και την απομονωμένη Κριμαία από την κυρίως ρωσική επικράτεια στην οποία θα συμπεριλάβει και την Οδησσό. Αυτά όλα τα εδάφη θα τα εντάξει μάλλον στην επικράτεια της Ρωσίας και θα πάψουν να είναι πια ουκρανικό έδαφος, όπως έπραξε και με την κατάληψη της Κριμαίας. Για την υπόλοιπη Ουκρανία, και αν ακόμα την καταλάβει στρατιωτικά ολόκληρη, η εμφανής πρόθεσή του είναι να ανατρέψει τη σημερινή φιλοδυτική κυβέρνηση και να εγκαθιδρύσει και πάλι φιλορωσική με καθεστώς πλήρους υποτέλειας στη Ρωσία. Θα γίνει δηλαδή και πάλι μια δήθεν ανεξάρτητη Ουκρανία όπως και επί ΕΣΣΔ.

Φυσικά η προαναφερθείσα με βάση τα διαγγέλματα Πούτιν εξέλιξη προϋποθέτει ότι η σημερινή ουκρανική κυβέρνηση και ο ουκρανικός λαός δεν θα μπορέσουν να αντιτάξουν αποτελεσματική άμυνα, όπως φαίνεται να συμβαίνει. Επίσης επιβεβαιώνεται ότι οι δυτικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ενωση και προπαντός ΝΑΤΟ) δεν επρόκειτο να αντιτάξουν στρατιωτική αντίσταση κατά του εισβολέα. Ολική ένοπλη αναμέτρηση θα οδηγούσε σε ανοικτό πόλεμο Ρωσίας – ΝΑΤΟ, οπότε ο κίνδυνος ολοκληρωτικής ήττας της κάθε πλευράς θα ενεργοποιούσε και τα πυρηνικά όπλα. Πάντως κάθε σχετική πρόβλεψη ξεπερνά και την πιο νοσηρή φαντασία.
Με τη βεβαιότητα πλέον ότι η Δύση θα αποφύγει τον πειρασμό της πολεμικής αναμέτρησης με τη Ρωσία ήδη εξήγγειλε πολύ σκληρά οικονομικά μέτρα σε βάρος της Ρωσίας. Τα μέτρα αυτά αναμένεται ότι θα έχουν οδυνηρές οικονομικές συνέπειες για τη Ρωσία, τις οποίες όμως μπορεί να αποδεχθεί εις βάρος του λαού του ο πρόεδρος Πούτιν. Ομως οικονομικά επώδυνες θα είναι οι συνέπειες και για την Ευρώπη, ήδη σοβαρά εξαρτημένη στον ενεργειακό τομέα. Η εκτόξευση των τιμών του φυσικού αερίου και του πετρελαίου και κατ’ επέκταση ο συνακόλουθος υψηλός πληθωρισμός άρχισαν ήδη να πλήττουν οδυνηρά την ευημερία και την κοινωνική σταθερότητα των εύθραυστων ευρωπαϊκών δημοκρατιών. Στην πραγματικότητα είναι πολύ δυσχερές να προβλέψει κανείς τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες σε όλη τους την έκταση.
Ιδιαιτέρως σημαντική για την όλη εξέλιξη θα είναι η εν προκειμένω στάση της Κίνας. Θα θελήσει να συμπαρασταθεί οικονομικά κατά τρόπο που να συρρικνώνει τις αρνητικές επιπτώσεις των οικονομικών μέτρων της Δύσεως; Ή θα επωφεληθεί της ευκαιρίας να αναδειχθεί στον μεγάλο κερδισμένο της αναμέτρησης Ρωσίας και Δύσεως; Και όσον αφορά την Ελλάδα, η ανεύθυνη πρωτοβουλία Πούτιν μπορεί να ενθαρρύνει και τον Ερντογάν να τον μιμηθεί με θύμα τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου και συνεπώς με ελληνοτουρκικό πόλεμο;