Ποιες είναι οι απειλές για την παγκόσμια οικονομία;

Πριν προλάβει ακόμη να ανακάμψει από την πανδημία της Covid-19, η παγκόσμια οικονομία απειλείται και πάλι από τον πόλεμο στην Ουκρανία και την έκρηξη στις τιμές πρώτων υλών.

«Ο πόλεμος ήρθε σε μια περίοδο που η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες απολάμβαναν μια εξαιρετική ανάκαμψη», παρατηρεί ο Γιάκομπ Κίρκεγκαρντ μέλος του think tank German Marshall Fund στις Βρυξέλλες.

Μέσα σε μόλις δύο εβδομάδες, η ρωσική εισβολή «αύξησε σημαντικά» τους κινδύνους, παραδέχθηκε χθες η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ. Η ΕΚΤ μείωσε την πρόβλεψή της για ανάπτυξη για το 2022 για την ευρωζώνη κατά 0,5 μονάδες, στο 3,7%.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) σχεδιάζει επίσης να μειώσει τις παγκόσμιες προβλέψεις του.

Και ο οίκος αξιολόγησης S&P Global αναθεώρησε επί τα χείρω τις δικές του προβλέψεις κατά 0,7 μονάδες στο 3,4%, λόγω της αναμενόμενης κατάρρευσης του ρωσικού ΑΕΠ και της ραγδαίας αύξησης των τιμών ενέργειας.

Μεταξύ των επιπτώσεων στον ενεργειακό κλάδο, της υποδοχής των προσφύγων και της δημοσιονομικής στήριξης, ο πόλεμος θα κοστίσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση 175 δισεκατομμύρια ευρώ, εκτιμά ο Ζαν Πισανί Φερό, οικονομολόγος στο Ινστιτούτο Bruegel.

Ωστόσο, δεν πρέπει να υπάρχει φόβος για μια μεγάλη ύφεση: ο Κίρκεγκαρντ κάνει λόγο μάλλον για ένα κίνδυνο στασιμοπληθωρισμού, ένα φαινόμενο που εμφανίζεται όταν η ασθενής ανάπτυξη συνοδεύεται από υψηλό πληθωρισμό.

Προσοχή όμως και στην αναζωπύρωση της πανδημίας στην Κίνα. «Αυτή η αβεβαιότητα είναι τουλάχιστον τόσο μεγάλη όσο ο πόλεμος», προειδοποιεί ο Κίρκεγκαρντ.

Φταίνε οι πρώτες ύλες;

Αυτός ο πληθωρισμός είναι επίμονος εδώ και ένα χρόνο: αρχικά συνδέθηκε με τη διακοπή των αλυσίδων εφοδιασμού λόγω της πανδημίας, τώρα αντανακλά την έκρηξη στις τιμές των πρώτων υλών, που επιβαρύνουν το κόστος παραγωγής των εταιρειών και τους λογαριασμούς ενέργειας των νοικοκυριών.

«Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα πετρελαϊκό σοκ, στο οποίο προστίθεται ένα σοκ στο φυσικό αέριο, ένα ηλεκτροσόκ. Αυτόν τον συνδυασμό, δεν τον έχουμε δει ποτέ, και αφορά μόνο στην ενέργεια», σημειώνει ο Τόμας Πέρελιν Κάρλιν, διευθυντής του κέντρου ενέργειας στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Jacques Delors.

Την περασμένη εβδομάδα στο Κογκρέσο, ο επικεφαλής της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας (Fed) Τζερόμ Πάουελ εκτίμησε ότι κάθε αύξηση 10 δολαρίων στο βαρέλι πετρελαίου μειώνει κατά περίπου 0,1 μονάδα τον ρυθμό ανάπτυξης στις Ηνωμένες Πολιτείες και προσθέτει 0,2 μονάδες στον πληθωρισμό – ο οποίος τον Φεβρουάριο εκτινάχθηκε σε νέο υψηλό 4 δεκαετιών στο 7,9% τον Φεβρουάριο.

Εκτός από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, ανατιμήσεις παρατηρούνται σε πολλά άλλα commodities: αλουμίνιο, νικέλιο, σιτάρι, καλαμπόκι… με τον ίδιον τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν να κάνει λόγω για πληθωρισμό που προκαλείται από τις κυρώσεις που έχει επιβάλει η Δύση κατά της χώρας του.

Και αρκετοί κλάδοι επηρεάζονται: από την κατασκευή πλαστικού με βάση το πετρέλαιο (Plastic GOOD), και αυτόν των ηλεκτρικών μπαταριών που χρησιμοποιούν νικέλιο, μέχρι την αεροναυπηγική που εξαρτάται από το αλουμίνιο.

Για παράδειγμα τα εργοστάσια χάλυβα έχουν κλείσει στην Ισπανία, επειδή δεν μπορούν να καλύψουν τους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας.

Συνολικά, η θέρμανση, η μετακίνηση και η σίτιση ακριβαίνει ολοένα περισσότερο.

Στην Αίγυπτο, «η τιμή του ψωμιού έχει αυξηθεί πάρα πολύ», σημειώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ομάρ Αζάμ, ένας 31χρονος κάτοικος Καΐρου: έχει εκτιναχθεί κατά 50% μετά την ουκρανική εισβολή.

Πρώτος εισαγωγέας σιταριού στον κόσμο, η Αίγυπτος μείωσε το βάρος της επιδοτούμενης γαλέτας και εξετάζει να αυξήσει την τιμή της, η οποία θα είναι η πρώτη αύξηση που θα γίνει μετά το 1977 και τις «ταραχές του ψωμιού».

Η Ευρώπη και η Αφρική θα είναι βιώσουν μεγάλη αποσταθεροποίηση όσον αφορά τα τρόφιμα μέσα στους επόμενους δώδεκα έως δεκαοκτώ μήνες, προειδοποίησε ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν μετά την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής στις Βερσαλλίες, ιδίως λόγω των σοβαρών αναταραχών που αναμένονται στις σοδειές στην Ουκρανία, ιδίως στο σιτάρι.

Οι χώρες της G7 από την πλευρά τους ζήτησαν από τη διεθνή κοινότητα σήμερα να αποφύγει οποιοδήποτε μέτρο περιορίζει τις εξαγωγές τροφίμων.