Παρά το αισιόδοξο πρώτο μισό της συνεδρίασης, ο Γενικός Δείκτης δεν κατάφερε να κρατήσει τα ομολογουμένως καλά ενδοσυνεδριακά κέρδη, κλείνοντας οριακά σε θετικό έδαφος, στις 830,02 μονάδες (+0,25%).
Και μάλιστα, η μειωμένη συναλλακτική δραστηριότητα των 63 εκατομμυρίων ευρώ επιρρωνύει στην πεποίθηση της ατασικής φάσης, συγκρίνοντας τουλάχιστον με εκείνη στις πολλές προηγούμενες συνεδριάσεις.
Κύρια μεταβλητή παραμένει η εμφανής διστακτικότητα, τόσο για τοποθετήσεις εν μέσω γεωπολιτικής κρίσης, όσο και για ρευστοποιήσεις μεγάλων υφιστάμενων θέσεων, υπό την επιχειρηματολογία του βραχυπρόθεσμου της κατάστασης.
Δεν πρέπει να αμελείται εξάλλου το γεγονός ότι το καθεστώς στις κεντρικές τράπεζες των δυο μεγαλύτερων οικονομιών βρίσκεται στο μεταίχμιο μιας σοβαρής μεταστροφής υπέρ υψηλότερων επιτοκίων, κάτι που επιβαρύνει την οποιαδήποτε επενδυτική απόφαση μέτριου ή/και υψηλού κινδύνου.
Άλλο είναι το ζήτημα της καταγραφής ακραία υψηλών πληθωρισμών στις εν λόγω οικονομίες, σε ιστορικά (EE) ή πολυετή υψηλά (40ετίας στις ΗΠΑ), με το 85% αυτών να προκύπτει από την εκθετική πορεία των τιμών πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάς παραμένει μεν ένας από τους πλέον ελκυστικούς προορισμούς, ωστόσο έρμαιο αφενός κερδοσκοπικών επιθέσεων, λόγω μεγέθους, αφετέρου συσχετισμού με τα υπόλοιπα διεθνή, εξαιτίας της αδυναμίας του να ανεξαρτητοποιηθεί.
Προς το παρόν, η μακροπρόθεσμη στήριξη παραμένει στην περιοχή των 730 μονάδων, η οποία θα δοκιμαστεί άμεσα εφόσον (ξανά)ναυαγήσουν οι διαπραγματεύσεις Ρωσίας-Ουκρανίας ή δεν ενεργοποιηθούν αντανακλαστικά πάνω από την αντίσταση των 860.