ManpowerGroup: Ποιους δείκτες εκπροσώπησης φύλων και διαφορετικότητας καταγράφουν οι Έλληνες εργοδότες

Τα Ηνωμένα Έθνη, με το μήνυμα #BreaktheBias, μας καλούν να «σπάσουμε» τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας που αφιερώνεται ολόκληρο τον μήνα. Ποιες είναι, όμως, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην εργασία τους και τι κάνουν οι εργοδότες για να τις στηρίξουν; Ποιος είναι ο ρόλος της διαφορετικότητας και τι πρόοδο σημειώνουν οι εταιρείες προς αυτή την κατεύθυνση;

Η τελευταία έρευνα της ManpowerGroup εξετάζει τους δείκτες που καταγράφουν οι ελληνικές εταιρείες αναφορικά με την ισότητα των φύλων και την εκπροσώπηση της διαφορετικότητας καθώς και τι αναζητούν οι γυναίκες στην εργασία τους. Στόχος της έρευνας, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, είναι να βοηθήσει τους εργοδότες να κατανοήσουν τις σημερινές τάσεις και προκλήσεις προκειμένου να είναι σε θέση να τις υποστηρίξουν.

Οι περισσότερες ελληνικές εταιρείες μετρούν την ισότητα των φύλων. Ωστόσο, πολύ λίγες εξετάζουν τη μεγάλη εικόνα – γυναίκες στην ηγεσία, γυναίκες σε διαφορετικούς ρόλους, ισότητα αμοιβών και άλλα​.

Συγκεκριμένα, σε δείγμα 515 Ελλήνων εργοδοτών, το 89% των εταιρειών μετράει ως δείκτη την ισότητα των φύλων. ​Ωστόσο, μόνο το 19% των εταιρειών μετράει τον αριθμό των γυναικών που λαμβάνουν ανώτερους ηγετικούς ρόλους ή διευθυντικές θέσεις​ ενώ μόνο 1 στις 5 εταιρείες μετρά τον αριθμό των γυναικών από διαφορετικά περιβάλλοντα σε ηγετικές θέσεις​. Το 11% δεν μετρά καθόλου δείκτες εκπροσώπησης φύλου ούτε έχει θέσει στόχους​.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κλάδοι που είναι πιο πιθανό να μετρήσουν ή να θέσουν στόχους είναι: Οικονομικών, Μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, Εμπόριο, ενώ οι κλάδοι που είναι λιγότερο πιθανό να μετρήσουν ή να θέσουν στόχους είναι: η Βιομηχανία/Παραγωγή, το Δημόσιο και ο Τουρισμός.​ Περισσότεροι από το 90% των οργανισμών που θέτουν στόχους δηλώνουν ότι, κατά κάποιον τρόπο, είναι υπόλογοι για τους στόχους αυτούς: είτε μέσω αναφοράς στο διοικητικό συμβούλιο (25%), είτε στους εργαζόμενους (24%), είτε στους μετόχους (24%).

​ Επαναπροσδιορισμός της εργασίας – ευελιξία, παροχή επιλογών και αίσθηση σκοπού

Η παγκόσμια έρευνά «Τι αναζητούν οι γυναίκες από την εργασία», η οποία διεξήχθη σε 5.043 εργαζομένους σε πέντε χώρες (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστραλία, Γαλλία και Ιταλία) αποκαλύπτει ότι τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες αναζητούν ευελιξία, δίκαιες αμοιβές και περισσότερη αυτονομία.

Επιπλέον, πολλοί εργαζόμενοι φαίνεται πως εστιάζουν στις αξίες, την ύπαρξη ηγετών που διακρίνονται από ενσυναίσθηση και στην κουλτούρα εμπιστοσύνης. Η δυνατότητα επιλογής ευέλικτων ωραρίων έναρξης/ λήξης της εργασίας, η ύπαρξη ενός υβριδικού μοντέλου εργασίας, οι άδειες μετ’ αποδοχών και η υποστήριξη της ψυχικής υγείας αποτελούν σημαντικούς παράγοντες για τις εργαζόμενες.

Όσον αφορά στην ευελιξία, το 65% των εργαζομένων θα προτιμούσε μια συμπιεσμένη τετραήμερη εβδομάδα για να εργάζεται​. Το 19% θα προτιμούσε να επιλέξει από τις 7 ημέρες –  και να ολοκληρώσει την εργασία του τις ημέρες / ώρες που του ταιριάζουν, ενώ 1 στις 5 γυναίκες θα ήθελε να εργαστεί τέσσερις ημέρες, σε σύγκριση με το ποσοστό 16% των ανδρών​.

Πως μπορούν οι εργοδότες να στηρίξουν τις γυναίκες

Οι εργοδότες οφείλουν να στηρίξουν τις γυναίκες τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα, οι οργανισμοί πρέπει να βοηθήσουν τις γυναίκες  να αναπτύξουν τόσο τεχνικές όσο και κοινωνικές δεξιότητες, να αναλάβουν ηγετικούς ρόλους και να διαμορφώσουν μία κουλτούρα εμπιστοσύνης και συμπερίληψης.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην εξισορρόπηση των εργασιακών και προσωπικών υποχρεώσεων, στην ύπαρξη υποστηρικτικών ομάδων και ευκαιριών ανάπτυξης.

Οι εταιρείες οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους

Η πανδημία αποκάλυψε ότι υπάρχει περιθώριο προόδου για την προώθηση της ισότητας των φύλων στην εργασία, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τα ευρήματά μας. Συγκεκριμένα, αξίζει να αναφερθεί ότι το 14% των εργοδοτών παγκοσμίως δεν καταγράφουν καθόλου δείκτες εκπροσώπησης φύλου, ούτε έχουν θέσει ανάλογους μελλοντικούς στόχους.

Παρόλο που οι ανισότητες προϋπήρχαν της πανδημίας, οι εργαζόμενοι φαίνεται να θέτουν πλέον τα όριά τους με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα.