Ήταν αχρείαστος ο πόλεμος;

Τρεις εβδομάδες μετά την εισβολή στην Ουκρανία, αυτά που διαβάζουμε δεν είναι δυνατόν να είναι αληθινά – δεν είναι δηλαδή δυνατόν να ισχύει ότι Ουκρανία-Ρωσία συζητούν ήδη συμφωνία «15 σημείων», με την οποία: οι Ρώσοι θα αποχωρήσουν από τα μέρη που κατέλαβαν αυτές τις είκοσι ημέρες, η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ αλλά ουδέτερη χώρα χωρίς ξένες βάσεις και ξένους στρατούς, για την ασφάλειά της θα εγγυώνται ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και Τουρκία – και θα συζητηθεί, αλλά δεν ξέρουμε πώς θα λυθεί, το θέμα της Κριμαίας και των περιοχών Λουχάνσκ και Ντόνετσκ που κατέλαβε η Ρωσία το 2014.

Αυτά ανέφερε πρόσφατο ρεπορτάζ των Financial Times που αναδημοσιεύθηκε ευρύτατα και στηριζόταν, κατά την έγκριτη εφημερίδα, σε πληροφορίες από τρία πρόσωπα που εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις.

Δηλαδή, η ουκρανική πλευρά εμφανίζεται να αποδέχεται όλα όσα αρνιόταν πριν 20 ημέρες – οπότε αναρωτιέται κανείς γιατί έγινε ο πόλεμος. Και μάλιστα τα δέχεται η ίδια κυβέρνηση, που πολεμάει ακόμα και δεν συμβιβάστηκε, όχι κυβέρνηση «Τσολάκογλου» που συνθηκολόγησε.

Γιατί τότε τόσες χιλιάδες νεκροί, τόσα εκατομμύρια πρόσφυγες, τέτοιες τρομερές καταστροφές σε πόλεις και σε υποδομές; Γιατί η Ουκρανία υποχωρεί ενώ από στιγμή σε στιγμή θα καταρρεύσει η Ρωσία, μας λένε, λόγω των οικονομικών κυρώσεων που της επιβλήθηκαν;

Βεβαίως, προηγείται η ειρήνευση και μακάρι να έρθει το συντομότερο ανεξάρτητα από το περιεχόμενο της συμφωνίας. Αλλά, αν οι πληροφορίες ισχύουν, το ερώτημα «έπρεπε να γίνει πόλεμος για να αποσύρει η Ουκρανία την επιθετική διάταξη που ενέταξε στο σύνταγμά της το 2019, ότι θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ;» – τίθεται. Και ταυτόχρονα είναι δυσνόητη η επιλογή των χωρών (ΗΠΑ, ΗΒ, Τουρκία) που θα εγγυηθούν την ασφάλεια της: σαν να μην υπάρχουν Γαλλία, Γερμανία, Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δικαιώνεται δηλαδή η εισβολή Πούτιν: καθένας που έχει ισχύ δεν χρειάζεται να διαπραγματεύεται: εισβάλει και επιβάλει τη βούλησή του, ακόμα και αλλάζει σύνορα, αν τελικά η Ουκρανία αποδεχθεί την προσάρτηση Κριμαίας, Ντόνετσκ, Λουχάνσκ.

Το πιθανότερο είναι να μην ισχύουν όλα αυτά, οι διαρροές προς τους Financial Times να μην ανταποκρίνονται στις προθέσεις των διαπραγματευτών αλλά να έγιναν για να ελεγχθούν οι αντιδράσεις των ενδιαφερομένων δυνάμεων, που δεν είναι μόνο η Ουκρανία και η Ρωσία.

Σε κάθε περίπτωση, το θέμα είναι να τελειώσει αμέσως ο πόλεμος και τις αναλύσεις τις κάνουμε όταν η τραγωδία θα έχει τελειώσει.