EE, NATO, G7: Όλοι εναντίον ενός

Το κόστος της διαμονής του Μπάιντεν για τον δήμο των Βρυξελλών υπολόγισε η φλαμανδόφωνη εφημερίδα Het Laatste Nieuws: 2368 ευρώ το λεπτό. Θα πρέπει να πολλαπλασιάσει κανείς αυτό το ποσό αναλόγως των ωρών που παρέμεινε ο πρόεδρος των ΗΠΑ στη βελγική πρωτεύουσα για τα 3 κρισιμότερα εδώ και χρόνια Συμβούλια Κορυφής, προκειμένου να βγάλει το τελικό ποσό. Αλλά σημασία είχε το μήνυμα που βγαίνει, ότι στον αγώνα κατά του Πούτιν ΗΠΑ και Ευρώπη προσεγγίζει η μια την άλλη όσο ποτέ άλλοτε. “Ο Τζο Μπάιντεν προκάλεσε την έκτακτη σύνοδο του ΝΑΤΟ για να στείλει σαφή μηνύματα ενότητας στον κόσμο, αλλά κυρίως στον πρόεδρο Πούτιν, η αποστολή εξετελέσθη”, σημειώνει η Süddeutsche Zeitung. Υπάρχουν όμως κι αλλά μηνύματα αυτών των δύο ημερών, όπως συμπληρώνει η εφημερίδα του Μονάχου.

Χαμένος ο Πούτιν, η ανησυχία κλιμακώνεται

„Η δυτική συμμαχία θα συνεχίσει να μην συμμετέχει στον πόλεμο στην Ουκρανία. Και οι Ευρωπαίοι, κυρίως οι Γερμανοί, θα συνεχίσουν να παίρνουν φυσικό αέριο και πετρέλαιο από τη Ρωσία και με τα χρήματα αυτά να χρηματοδοτούν τον πόλεμο του Πούτιν. Παρόλα αυτά, ο πόλεμος συνεχίζεται με όλη του τη βιαιότητα. Παράλληλα κάθε μέρα που περνά αυξάνεται η ανησυχία ότι ο Πούτιν θα μπορούσε να κλιμακώσει την κατάσταση, για παράδειγμα με τη χρήση βιολογικών, χημικών ή και πυρηνικών όπλων. Γι αυτό στην ερώτηση εάν το ταξίδι Μπάιντεν στις Βρυξέλλες άξιζε τον κόπο, ακούει κανείς εντελώς διαφορετικές απαντήσεις από τους Ουκρανούς”. Σε πρωτοσέλιδο σχόλιο η Frankfurter Allgemeine Zeitung κάνει λόγο για ήττα του Πούτιν σε όλα τα επίπεδα.

Διαβάζουμε:

«Ο Πούτιν αντιλαμβάνονταν πάντα το ουκρανικό ως γεωπολιτικό ζήτημα, τουλάχιστον έτσι το παρουσίαζε. Σε αυτό το μέτωπο υπέστη μια πρώτη ήττα, όπως φάνηκε από τις Συνόδους Κορυφής αυτήν την εβδομάδα. Υπήρχαν διαφωνίες τακτικής, αλλά στις μεγάλες γραμμές ΝΑΤΟ, ΕΕ και G7 ήταν σύμφωνες. Περισσότεροι στρατιώτες και περισσότερα όπλα στην ανατολική πτέρυγα της συμμαχίας, περισσότεροι Αμερικανοί στρατιώτες στην Ευρώπη. Τώρα μάλιστα θα αντικατασταθεί το ρωσικό φυσικό αέριο από αμερικανικό. Ο Πούτιν ήθελε να διώξει τις ΗΠΑ από την Ευρώπη. Αντ΄αυτού τις εγκατέστησε τόσο σταθερά όσο ποτέ άλλοτε από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Όλα τα κέρδη σε τομείς στρατηγικής σημασίας που απέκτησε τις τελευταίες δεκαετίες, από την ενέργεια μέχρι το Russia Today, τα έχασε με έναν απερίσκεπτο επιθετικό πόλεμο. Ούτε στην ίδια την Ουκρανία δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τη νίκη. Πριν από μερικές εβδομάδες ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να ανακαταλάβουν πόλεις και περιοχές … για την Ουκρανία παρόλα αυτά οι προοπτικές είναι δύσκολες. Αυτήν τη φορά ο Ζελένσκι δεν επέτυχε πολλά στις Βρυξέλλες, κάτι που οφείλεται και στο ότι η Δύση έχει επιβάλει (στη Ρωσία) ήδη σκληρές κυρώσεις.

Πολιτικός σκαντζόχοιρος

“Καγκελάριος σε εφεδρεία”. Είναι ο τίτλος του περιοδικού Spiegel που κυκλοφορεί σήμερα. Και ο υπότιτλος: Πολεμιστής με το στανιό. Πώς το δράμα στην Ουκρανία άλλαξε τον καγκελάριο και τη χώρα”. Οι δύο αρθρογράφοι θέτουν αμέσως το ερώτημα: “Ο Σολτς είχε φήμη σκληρού διαπραγματευτή και έξυπνου στρατηγικού νου, αλλά ως καγκελάριος φαντάζει χλωμός και οδηγούμενος από τις καταστάσεις. Μπορεί να οδηγήσει ο ίδιος τους Γερμανούς σε ένα σημείο καμπής που ο ίδιος έθεσε ως στόχο”; Από την πρώτη σελίδα και τις πρώτες εικόνες του εκτενούς δημοσιεύματος ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πού θέλουν να καταλήξουν οι αρθρογράφοι. Μεταφέρουμε ένα απόσπασμα για το πώς τον ψυχογραφούν:

“Η πύλη της καγκελαρίας μέχρι την μεγάλη τέντα στη νότια είσοδο του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού του Βερολίνου απέχει 500 βήματα. Με τα πόδια πέντε λεπτά. Για τον καγκελάριο της Γερμανίας δεν θα ήταν κόπος να πήγαινε να δει εκεί το μέρος όπου καταφθάνουν κατά χιλιάδες πρόσφυγες από την Ουκρανία. Τους χιλιάδες εθελοντές που τους φροντίζουν, τους καταγράφουν και τους βάζουν σε λεωφορεία … Η επίσκεψη ενός σιδηροδρομικού σταθμού θα ήταν για τον Σολτς μια συναισθηματική χειρονομία για μια κοινωνία που μετά από δύο χρόνια πανδημίας και 4 εβδομάδες πολέμου στην Ουκρανία καταλαμβάνεται από φόβο και κατάθλιψη, μια κοινωνία που λαχταρά εμπιστοσύνη, πολιτική ηγεσία. Ο πρόεδρος ήταν εδώ, η υπουργός Εσωτερικών επίσης, η τοπική πρωθυπουργός. Μόνο ο Σολτς όχι. Όταν συνοδεύεις τον καγκελάριο, μιλάς με τους ανθρώπους που τον γνωρίζουν καλά, μαθαίνεις ότι δεν εκτιμά και πολύ τέτοιες χειρονομίες. Γι αυτόν πρόκειται για πολιτική των συμβόλων, που δεν λύνει προβλήματα. Δεν πιστεύει ότι οι άνθρωποι περιμένουν τέτοια δείγματα από αυτόν. Είναι ο λόγος που μετά από 4 μήνες στην εξουσία είναι ένας αόρατος για πολλούς καγκελάριος, ένας πολιτικός σκαντζόχοιρος που σπάνια δείχνει τα αγκάθια του. Όταν τον αντικρίσεις, βλέπεις έναν άνδρα που με μικρά βήματα και ελαφρά γυρτή πλάτη περπατά στα κόκκινα χαλιά, που συχνά μιλά στα μικρόφωνα με χαμηλή φωνή, που τα χαρακτηριστικά του προσώπου του σπάνια προδίδουν τι σκέπτεται και τι αισθάνεται”.

Οι σχολιαστές αναφερόμενοι ειδικότερα στον πόλεμο στην Ουκρανία και τις γερμανικές ανησυχίες, τους κινδύνους από ενδεχόμενη κλιμάκωση, την ύφεση, τις επιπτώσεις στις τιμές ενέργειας και τη μεγαλύτερη προσφυγική έξοδο από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αναρωτιούνται: “Πριν 4 εβδομάδες στη Βουλή ο Σολτς έκανε λόγο για σημείο καμπής, η φράση αποτυπώθηκε…. Είναι όμως ο κατάλληλος για να συνοδεύσει τους Γερμανούς σε μια νέα εποχή; Τί τον διακρίνει, τί του λείπει; Μπορεί κάποιος σαν κι αυτόν να οδηγήσει καλά μέσα από μια κρίση”;

Πηγή: Deutsche Welle/Ειρήνη Αναστασοπούλου