
Εάν κανείς κοιτάξει τις δημοσκοπήσεις θα διαπιστώσει ότι η κυβέρνηση έχει φθορά.
Αυτό δεν είναι παράλογο: η ακρίβεια έχει αρχίσει να ανησυχεί τα νοικοκυριά, η προοπτική του πολέμου γεννά ανησυχία (που δεν την καθησυχάζει η συμπόρευση με το ΝΑΤΟ) και συχνά οι υπουργοί δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις που να εγγυώνται ότι θα μπορέσουμε να περάσουμε και αυτή την κρίση σχετικά αλώβητοι.
Προσθέστε σε όλα αυτά και άλλα ζητήματα, όπως το κλίμα στη νεολαία, που ήταν όλα αυτά τα χρόνια σταθερά πιο «αντιπολιτευτικό», και έχετε μια εικόνα του πολιτικού κλίματος.
Ως εδώ τα πράγματα φαντάζουν αναμενόμενα μέσα στη συγκυρία.
Και κανονικά αυτό που θα συζητούσαμε θα ήταν εάν θα μπορέσει η κυβέρνηση στον χρόνο που απομένει μέχρι τις εκλογές να αλλάξει το κλίμα και να κερδίσει την εμπιστοσύνη όσων είναι αυτή τη στιγμή δυσαρεστημένοι.
Και λέω «κανονικά», γιατί σε όλα αυτά προϋποτίθεται ότι θα υπάρχει και μια αντιπολίτευση που θα καρπώνεται τη φθορά της κυβέρνησης και που με την κριτική και τις πολιτικές πρωτοβουλίες της θα προσπαθεί να την κάνει ακόμη πιο έντονη.
Και εδώ ερχόμαστε στο φαινομενικά παράλογο στοιχείο που βγαίνει από τις δημοσκοπήσεις: το γεγονός ότι δεν ενισχύεται η αντιπολίτευση και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ενώ θα περίμενε κανείς να ενισχύεται και να έχει ανοδική δυναμική, η βασική πολιτική επιτυχία του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα είναι ότι δεν πέφτει και συγκρατεί τις δυνάμεις, έχοντας, σε κάποιες δημοσκοπήσεις, μια μικρή άνοδο. «Στα όρια του στατιστικού λάθους», θα μπορούσε να σχολιάσει κάποιος.
Και αυτό παρά το πλήθος αφορμών που υπάρχουν μέσα στην πολιτική επικαιρότητα.
Δεν θέλω να πω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει αντιπολίτευση.
Για την ακρίβεια κάνει μόνο αυτό: εκφράζει μια κριτική για τις κυβερνητικές επιλογές και προσπαθεί να ενσωματώσει την κοινωνική δυσαρέσκεια στον πολιτικό λόγο.
Μόνο που αυτό είναι δουλειά μιας εφημερίδας ή ενός πολιτικού σχολιαστή.
Από ένα κόμμα, κανείς περιμένει κάτι διαφορετικό, περιμένει πολιτικές προτάσεις, προγράμματα, συγκεκριμένες τοποθετήσεις για το πώς θα αντιδρούσε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει τώρα η χώρα.
Γιατί σε αντίθεση με τη σχετική «θεωρία», η εξουσία δεν είναι «ώριμο φρούτο». Πρόκληση είναι και δοκιμασία. Γι’ αυτό και ένα κόμμα που έχει περάσει από την άσκηση της εξουσίας πρέπει να κάνει και αυτοκριτική και να προσπαθεί να «γειώνει» τις προτάσεις του στην πραγματικότητα της εξουσίας.
Η ελληνική κοινωνία δεν έχει ανάγκη από σχολιασμό της επικαιρότητας, ούτε γενικά από αντιπολιτευτικό λόγο, αλλά από εναλλακτικές προτάσεις και ουσιαστική συζήτηση πολιτικών προτάσεων για το αχαρτογράφητο τοπίο μιας νέας εποχής που ξεδιπλώνεται μπροστά μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απέχει πολύ από το να είναι ένα τέτοιο κόμμα. Ο λόγος των στελεχών του δεν απέχει πολύ από έναν μέσο όρο κοινωνικής δυσαρέσκειας που τον συναντάς και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι στρατηγικές τοποθετήσεις απουσιάζουν. Το Συνέδριο την ερχόμενη εβδομάδα δείχνει εσωστρεφές και στραμμένο περισσότερο στο ξεκαθάρισμα του εσωκομματικού τοπίου.
Και για να μην θεωρηθεί ότι αυτά αντανακλούν κάποια δική μου εμμονή, παραθέτω ένα απόσπασμα από όσα είπε ο Ηλίας Νικολακόπουλος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Εποχή: «Δεν έχει ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ την αξιοπιστία να εκφράσει το αντικυβερνητικό ρεύμα ως εναλλακτική κυβερνητική πολιτική. Δεν έχει, δηλαδή, εμπεδώσει την εικόνα στην κοινωνία ότι θα ήταν καλύτερα να ήταν αυτός στην κυβέρνηση. Αυτή είναι η βασική του αδυναμία, όπως διαπιστώνεται σε διάφορες δημοσκοπικές ερωτήσεις. Δεν έχει προχωρήσει σε μία πραγματική αυτοκριτική για την κυβερνητική του διαχείριση, επί τεσσεράμισι χρόνια. Μία αξιόπιστη αντιπολίτευση παραμένει το βασικό ζητούμενο. Δεν αρκεί να παρουσιάζει προτάσεις, πρέπει να δείξει ότι έχει κατανοήσει τα σφάλματα που έκανε.»


Latest News

Όταν η Blue Skies αποδεικνύεται ότι ήταν ένα κομματικό «μαύρο ταμείο» της Νέας Δημοκρατίας
Το γεγονός ότι τόσα στελέχη της ΝΔ μισθοδοτούνταν από την Blue Skies των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, χωρίς να το λένε δημοσίως, εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ηθικής τάξης, ανεξαρτήτως τυπικής νομιμότητας

Το μίσος για τα Πανεπιστήμια
Γιατί η ακροδεξιά – σε όλες τις παραλλαγές της… – μισεί τα πανεπιστήμια όταν κάνουν τη δουλειά τους

Αναζητείται θετική έκπληξη
Ένα υπερατλαντικό ταξίδι για διακοπές στην Ελλάδα ενός Αμερικανού, που έκλεισε το πακέτο των διακοπών του τον χειμώνα, έχει ακριβύνει κατά 10% μόνο από την ισοτιμία

Εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα: τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Τραμπ
Ο διαφαινόμενος εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα είναι κάτι πέρα από την «τέχνη της συμφωνίας» (art of the deal) του Τραμπ

Το ψυχολογικό πρόβλημα
Γενικώς συμβαίνουν περίεργα πράγματα σε περιβάλλον αβεβαιότητας. Ολοι ζυγίζουν την κατάσταση και ψάχνουν τις επιπτώσεις των επιλογών τους

Ριψοκίνδυνο χρέος
Τέτοιου είδους προσπάθειες να «κλέψουμε» στον καπιταλισμό τις έχουμε επιχειρήσει πρώτα εδώ εμείς στην Ελλάδα

Adam Posen: Η Ρωσία είναι υποτελής στην Κίνα
Ο επικεφαλής του διεθνούς κύρους Ινστιτούτου Πήτερσον για τη Διεθνή Οικονομία, αναλύει γιατί η Ρωσία του Πούτιν, παρά τις αμερικανικές προσπάθειες, δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψει την Κίνα για την Αμερική.

Από τα τρολ των social media στις τριγωνικές συναλλαγές
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποθέτουν ότι πίσω από τα αμέτρητα συμβόλαια του ομίλου των κ.κ Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου κρύβονται άλλες σχέσεις, πιο σύνθετες και δηλωτικές πολιτικών και οικονομικών εξαρτήσεων

Αυξάνεται το κόστος των επιχειρήσεων
Οι λίγες μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις θα δοκιμαστούν, θα αναθεωρήσουν επιχειρηματικά σχέδια αλλά θα προσαρμοστούν και θα τα καταφέρουν

Αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις υποκλοπές και τα bots δολοφονίας δικαίωσε τον Όργουελ
Η περιφρόνηση για τους θεσμούς, η απόπειρα ελέγχου της σκέψης, όπως έλεγε ο Όργουελ, μέσω προπαγάνδας και bots, η ηθική εξόντωση αντιπάλων με δολοφονίες χαρακτήρα, δεν μπορούν να θεωρηθούν «φιλελεύθερη πολιτική» αλλά μέθη της εξουσίας