Ένα αίσθημα ανακούφισης για τις αγορές και τον επιχειρηματικό κόσμο συνοδεύει την επίδοση του κεντρώου πολιτικού, αλλά και ένα πλήθος ερωτηματικών για τη σχέση της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών που νιώθουν να μην εκπροσωπούνται  από τις τρέχουσες εκφράσεις της πολιτικής.

Η δεύτερη Κυριακή και η δεξαμενή του Μακρόν 

Ποια είναι ή μπορεί να είναι η δεξαμενή του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στον δεύτερο γύρο των εκλογών; Οι ψηφοφόροι ποιων πολιτικών δυνάμεων που έδωσαν τη μάχη της πρώτης Κυριακής, τη μάχη της καταγραφής; Αφήνοντας απέξω την Μαρίν Λεπέν και τις άλλες εκφράσεις της Άκρας Δεξιάς ( όπως ο Ερίκ Ζεμούρ), καθώς και την πολυφυλετική Αριστερά (από την «ανυπότακτη» υποψηφιότητα του Ζαν Λικ Μελανσόν και του Φαμπιέν Ρουσέλ – εκπροσώπου του ιστορικού γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος- μέχρι τους αντικαπιταλιστές και τους παραδοσιακούς ακροαριστερούς, συμπεριλαμβανομένων και των υπολειμμάτων των Τροτσκιστών) ο ζωτικός χώρος του προέδρου Μακρόν είναι η ευρύτερη περιφέρεια του κέντρου, από την Ρεπουμπλικανική κεντροδεξιά μέχρι τις εκφράσεις της κεντροαριστεράς των Σοσιαλιστών, των Πρασίνων και των Οικολόγων.

Αλλά η δεξαμενή δεν φτάνει να δώσει ασφάλεια, να χαρίσει σιγουριά. Άλλωστε, η δεξαμενή δεν φτιάχνεται μόνο με την πολιτική ψήφο, δηλαδή τις ιστορικές, ιδεολογικές και πολιτικές συγγένειες των ψηφοφόρων αλλά απαιτεί και στρατηγική για τα μικρά, τα καθημερινά των πολιτών. Μια στρατηγική επανάκαμψης της προτεραιότητας της πολιτικής και επανασύνδεσής της με το μακροπρόθεσμο λαϊκό συμφέρον, πέραν της δημαγωγίας και του λαϊκισμού.

Ένα σχόλιο του Κυριάκου Μητσοτάκη κατά τη διάρκεια της συζήτησης που είχε στο Delphi Economic Forum με τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, Mathias Cormann το περασμένο Σάββατο έχει την αξία του σε σχέση με τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των Γαλλικών προεδρικών εκλογών.

Για τις δυνάμεις του λαϊκισμού

Ένα μικρό απόσπασμα από το ενημερωτικό σημείωμα που είναι διαθέσιμο στο primeminister.gr:

• «Πρέπει να κινητοποιήσουμε ευρωπαϊκούς πόρους για να βοηθήσουμε όλα τα κράτη-μέλη να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των αυξήσεων στις τιμές της ενέργειας. Εάν αυτό δεν συμβεί τότε θα είναι υπόθεση των κρατών-μελών να δαπανήσουν περισσότερα χρήματα για τη στήριξη των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Αυτό θα κάνουμε στην Ελλάδα. Θα έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις, κι ελπίζω ότι μπορούμε να το πετύχουμε αυτό σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
• «Εάν δεν το κάνουμε αυτό, θα επιτρέψουμε στις δυνάμεις του λαϊκισμού στην Ευρώπη να επανεμφανιστούν ισχυρότερες. Και καθώς προσπαθούμε να ενισχύσουμε την υποστήριξη μας προς την Ουκρανία και κατά της Ρωσίας, θα είναι ένα τρομερό, τρομερό λάθος αν, για οικονομικούς λόγους, χάσουμε την υποστήριξη των λαών μας, γιατί θα υποστούν τα δεινά από αυτή την εισβολή τόσο έντονα όσο και οι Ρώσοι πολίτες».

Η Δύναμη της Φαρμακευτικής Βιομηχανίας

Μια συνάντηση πέρασε μάλλον στα ψιλά και δεν της άξιζε. Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε στις 8 Απριλίου στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Charles Dallara, Advisory Partner του επενδυτικού ομίλου Partners Group, και με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της εταιρείας Pharmathen, Δημήτρη Καδή, οι οποίοι τον ενημέρωσαν για την απόφαση της φαρμακοβιομηχανίας να αυξήσει τις επενδύσεις της στην Ελλάδα κατά 50 εκατομμύρια ευρώ την περίοδο 2022-26.

Η νέα επένδυση θα διατεθεί για την ανάπτυξη ενός κέντρου καινοτομίας στην Αττική, το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2025 και θα δημιουργήσει τουλάχιστον 150 νέες θέσεις εργασίας υψηλής ειδίκευσης.

Η νέα ερευνητική μονάδα θα προστεθεί στις δύο παραγωγικές μονάδες που διαθέτει η Pharmathen στην Ελλάδα, στην Παλλήνη και στις Σάπες Ροδόπης.

Η Πυθία και οι απαντήσεις της

Ο Florian Eder, δημοσιογράφος στο Politico στους Δελφούς ρωτά τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητροτάκη για το ποια  θα ήταν η μια και μοναδική ερώτηση που θα μπορούσε να απευθύνει στη Πυθία στο γειτονικό Μαντείο;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Το Μαντείο ήταν ξακουστό για την ικανότητά του να σου δίνει πάντα την απάντηση που ήθελες να ακούσεις. Γι’ αυτό και επιβίωσε επί τόσα χρόνια. Αυτό ίσως είναι μια δεξιότητα για κάποιους πολιτικούς. Σίγουρα δεν ανήκει στον τομέα των δεξιοτήτων που έχω εγώ. (…) Πιστεύω ότι «το ερώτημα του 1 εκατομμυρίου» είναι πόσο γρήγορα θα τελειώσει ο πόλεμος, ποια θα είναι η ειρηνευτική διευθέτηση. Θα κλείσω από το σημείο όπου ξεκίνησες: πρόκειται εν τέλει για μια τεράστια ανθρωπιστική τραγωδία. Έχει ιδιαίτερα προσωπική διάσταση για εμάς στην Ελλάδα, επειδή έχουμε περισσότερους από 100.000 Ουκρανούς ελληνικής καταγωγής που ζουν στην ανατολική Ουκρανία, ειδικά στην πόλη της Μαριούπολης.

Γι’ αυτό δεσμευτήκαμε να συμμετάσχουμε στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και όχι μόνο με την ανοικοδόμηση του μαιευτηρίου που βομβαρδίστηκε τις πρώτες ημέρες του πολέμου. Θα θέλαμε να συμμετάσχουμε ενεργά σε αυτήν την προσπάθεια και, φυσικά, προσπαθούμε πάντα να βοηθήσουμε στην απομάκρυνση απελπισμένων ανθρώπων. Αυτή, λοιπόν, πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητά μας. Αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι το Μαντείο -η Πυθία σε συνθήκες έκστασης- θα μπορούσε να προσφέρει μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτή την ερώτηση».