Θέμα χρόνου ήταν η τεράστια ενεργειακή κρίση που προκάλεσε ο πόλεμος στην Ουκρανία (και η οποία έχει κλονίσει όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες) να επαναφέρει τη συζήτηση για τη σημασία των περιώνυμων αγωγών της Ανατολικής Μεσογείου. Μια συζήτηση που, πέρα από τις εύλογες οικονομικές πτυχές, έχει λάβει τώρα έντονες πολιτικές διαστάσεις, καθώς στην περιοχή αυτή δημιουργείται ένα νέο σκηνικό που επαναφέρει την Τουρκία στην τροχιά της συννεννόησης με τη Δύση, αποκτώντας και πάλι την ισχυρή αμερικανική στήριξη, ύστερα από μια περίοδο σχετικού παγώματος των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Και το ερώτημα είναι τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά για την Ελλάδα και αν διανοίγεται μια προοπτική επανάληψης των διμερών εντάσεων ή αντίθετα προσφέρεται τώρα μια ευκαιρία να επιδιωχθεί μια γενικότερη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, μέσα σε ένα πλαίσιο κοινών συμφερόντων από την εκμετάλλευση των πλούσιων ενεργειακών αποθεμάτων της περιοχής.
Υπό το πρίσμα αυτό δεν προκαλεί έκπληξη η προτροπή που διατύπωσε η αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ κατά την επίσκεψή της στην Αθήνα να συμπεριληφθεί και η Τουρκία στις χώρες που συνεργάζονται ήδη με την Ελλάδα (Ισραήλ, Αίγυπτος, Κύπρος) για τη μεταφορά του φυσικού αερίου της περιοχής. Μόνο που για να συμβεί αυτό θα πρέπει προηγουμένως η Τουρκία να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και τα δικαιώματά της στις θαλάσσιες ζώνες που την περικλείουν. Δίνεται έτσι ίσως τώρα επίσης η ευκαιρία να επαναληφθούν οι διακοπείσες διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού, υπό την απαραίτητη προϋπόθεση όμως ότι η Τουρκία θα εγκαταλείψει την απαράδεκτη θεωρία της δημιουργίας των δύο κρατών. Αγνωστο είναι αν μπορεί να συμβεί αυτό, αλλά γνωστό είναι ότι χωρίς τη συμμετοχή της Κύπρου, που βρίσκεται στο γεωγραφικό κέντρο της πολυσυζητημένης αυτής περιοχής, λύση στο πρόβλημα των αγωγών δεν μπορεί να υπάρξει.
Ολα αυτά θα πρέπει να επανεξεταστούν τώρα, υπό την ασφυκτική πίεση της ανάγκης να απαλλαγεί η Ευρώπη από το ρωσικό αέριο. Και είναι φυσικό ότι όλα θα κριθούν από το αν και πόσο είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμα τα κοιτάσματα αυτά και σε ποια χρονική στιγμή θα είναι διαθέσιμα. Διότι αν αποδειχθεί ότι δεν συμφέρουν οικονομικά και ότι θα αργήσουν πολύ να καλύψουν τις επείγουσες ευρωπαϊκές ανάγκες, τότε μόνο η λύση της μεταφοράς φυσικού αερίου μέσω LNG είναι δυνατή. Είναι αυτό άλλωστε που υποστήριξε η κυρία Νούλαντ («Καθημερινή», 7.4.22). Και είναι εδώ που ενισχύεται ιδιαίτερα ο ρόλος της Ελλάδας, διότι πέρα από την Αλεξανδρούπολη μπορεί να αναπτύξει και σε άλλα λιμάνια τη δημιουργία τερματικών σταθμών LNG. Καθώς είμαστε η μόνη χώρα της ευρωπαϊκής ηπείρου που βρίσκεται τόσο κοντά στα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου.
Latest News
Η οικονομική κατάθλιψη των Ελλήνων
Η Eurostat μέσα στις στατιστικές της έρευνες που κάνει δημοσιεύει και μία για την αυτοκατάταξη κάθε χώρας ως προς το ποσοστό του πληθυσμού που θεωρεί τον εαυτό του φτωχό
Το νούφαρα του Μονέ, τα crypto και η μπανάνα…
Στο οίκο Sotheby's γράφτηκε ένα περίεργο κεφάλαιο στην ιστορία της τέχνης
Ευρωπαϊκές οικονομίες σε τροχιά αβεβαιότητας
Οι προειδοποιήσεις της ΕΚΤ αποκαλύπτουν τους λόγους της ανησυχίας για την κατάσταση των οικονομιών στις ευρωπαϊκές χώρες
Χωρίς τιμαριθμοποίηση
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση συνεχίζει να επιλέγει τον «αραμπά» του κοινωνικού αυτοματισμού
Ο θρίαμβος των αισιόδοξων
Στις μέρες μας, το 2024 εδώ στην Ελλάδα, έχουν πάρει κεφάλι και πάλι οι απαισιόδοξοι και φοβούνται και τη σκιά τους
Ο θρίαμβος των αισιόδοξων
Οι ίδιοι απαισιόδοξοι ανησυχούσαν πριν από τις εκλογές του 2019 για το δημόσιο χρέος και τις τράπεζες
Οι επιχειρήσεις στην εποχή των αναταράξεων
Οι περίοδοι της σταθερότητας και μιας υποτιθέμενης κανονικότητας θα γίνονται όλο και πιο σύντομες για τις επιχειρήσεις και τις οικονομίες
Το ελαιόλαδο ρίχνει τον πληθωρισμό
Σε όλες τις απότομες αλλαγές σε μια αγορά, έτσι και στο ελαιόλαδο υπάρχουν νικητές και ηττημένοι
Στην ασφάλεια των πλεονασμάτων
Το χθεσινό μήνυμα Χατζηδάκη αποτελεί μια ελάχιστη ανταπόδοση στους χτυπημένους από τη χρεοκοπία Έλληνες φορολογουμένους
Ευκαιρία εκσυγχρονισμού
Τα Κράτη-Μέλη της ΕΕ έχουν υποχρέωση μεταφοράς, έως 15 Νοεμβρίου 2024, στο εθνικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2022/2041 για επαρκείς κατώτατους μισθούς