Στις 9 Μαΐου, ημερομηνία που έχει καθιερωθεί ως η «Ημέρα της Ευρώπης», γιορτάζουμε τα 72 χρόνια από τη «Διακήρυξη Σουμάν» που υπήρξε η απαρχή της ιδέας για μια ενωμένη Ευρώπη, με στόχο τη διασφάλιση της ειρήνης και της συνεργασίας μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών. Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας το 1950, ο Ρομπέρ Σουμάν υιοθέτησε τη βαρυσήμαντη πρόταση που είχε συντάξει ο συνεργάτης του, διπλωμάτης Ζαν Μονέ, ο οποίος και αποκλήθηκε «πατέρας της Ευρώπης». Ενώ ένας τρίτος Γάλλος αργότερα, ο Ζακ Ντελόρ, διετέλεσε για πολλά χρόνια ο πιο πετυχημένος και αποτελεσματικός πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προωθώντας με συνεχείς προσπάθειες το όνειρο της ευρωπαϊκής ενοποίησης με τη δημιουργία του ενιαίου νομίσματος (του ευρώ) και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Αυτή υπήρξε η Γαλλία, χωρίς την οποία, μαζί με τη συνεργασία της Γερμανίας, δεν θα είχε δημιουργηθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση.
Και είναι δυστυχώς αυτή η Γαλλία που κινδυνεύει να οδηγήσει στη διάλυση του δικού της δημιουργήματος, αν επικρατήσει τελικά στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών η ακροδεξιά εθνικίστρια Μαρίν Λεπέν. Μόνο που αυτή δεν είναι πλέον η Γαλλία που γνωρίζαμε όλα αυτά τα χρόνια, καθώς οι αλλεπάλληλες εσωτερικές (και όχι μόνο) κρίσεις την έχουν οδηγήσει σε μια καταλυτική αλλαγή του πολιτικού και κομματικού σκηνικού, με την εξαφάνιση των παραδοσιακών δυνάμεων της Κεντροαριστεράς και της Κεντροδεξιάς. Με αποτέλεσμα να εμφανίζονται τώρα απέναντι στον Μακρόν (που εν πολλοίς εκπροσωπεί πλέον τις δυνάμεις αυτές) ενισχυμένες οι τάσεις εκτός ορίων αντίδρασης της Ακροδεξιάς και της ριζοσπαστικής Αριστεράς, που ενώνονται σ’ ένα κοινό πλειοψηφικό μέτωπο βίαιης διαμαρτυρίας, παρά τις ιδεολογικές τους διαφορές. Και η ελπίδα είναι ότι τελικά ο Μακρόν θα καταφέρει να επανεκλεγεί, έστω και με οριακή πλειοψηφία, για να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Το ερώτημα όμως είναι αν θα μπορέσει να κυβερνήσει, καθώς τον ερχόμενο Ιούνιο ακολουθούν οι βουλευτικές εκλογές και είναι ζήτημα αν, με όλη αυτή την ανακατανομή των πολιτικών δυνάμεων, θα κατορθώσει να εξασφαλίσει προεδρική πλειοψηφία ή θα υποχρεωθεί σε συγκατοίκηση – αλλά με ποιον; Και όλα αυτά ενώ η Γαλλία προεδρεύει της Ευρωπαϊκής Ενωσης το εκρηκτικό αυτό εξάμηνο, σε μια περίοδο που ο πόλεμος της Ουκρανίας έχει κλονίσει την ευρωπαϊκή συνοχή σε πολλά επίπεδα (και κυρίως στο ενεργειακό), και το ΝΑΤΟ με τους Αμερικανούς έχουν και πάλι πάρει το πάνω χέρι στα αμυντικά ζητήματα, θέτοντας στο περιθώριο την επιδίωξη της ενιαίας αμυντικής ευρωπαϊκής διάστασης. Ενώ επίκειται η περαιτέρω ενίσχυση του ΝΑΤΟ με την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας, ιστορικά ουδετερόφιλων χωρών. Αλλά μέσα στο κλίμα των συνεχών ανατροπών που ζούμε, ούτε και αυτό θα πρέπει να μας εκπλήσσει.
Latest News
Η συνταγή για την ανάπτυξη της βιομηχανίας
Το παράδοξο που συμβαίνει
Ρευστό τοπίο
Ποιο παράγοντες κάνουν ρευστό το πολιτικό τοπίο;
Η Αμερική αντιμέτωπη με την επιστροφή του Τραμπ
Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο
Ακριβά σπίτια, δύσκολες δανειοδοτήσεις
Το σκηνικό αυτό, των ακριβών σπιτιών και των δύσκολων δανειοδοτήσεων, που διαμορφώνεται δεν αφορά τίποτα αμέριμνους επενδυτές, αλλά ανθρώπους που ψάχνουν σπίτι για να στεγάσουν την οικογένειά τους
Ο πόλεμος των φιλελεύθερων
Σοβαρές ιδεολογικές και πολιτικές διαστάσεις προσλαμβάνει πλέον η αντιπαράθεση μεταξύ φιλελευθέρων σοσιαλιστών και ελευθεριαζόντων ακτιβιστών, που σήμερα παίζουν το παιχνίδι Πούτιν και λοιπών αυταρχικών ηγετών.
Το σασπένς των επιδοτήσεων
Στην ελληνική περιφέρεια αυτές τις μέρες κυριαρχεί ένα θέμα στις συζητήσεις, ο χρόνος καταβολής των αγροτικών επιδοτήσεων
Αυξήσεις αυτοί, μειώσεις εμείς…
Γάλλοι, Ιταλοί, ακόμα και οι Γερμανοί και σχεδόν όλη η Βόρεια Ευρώπη ετοιμάζονται να ανακοινώσουν αυξήσεις φόρων για να μειώσουν τα ελλείμματά τους
Μισθωτοί... επιχειρηματίες
Χιλιάδες υψηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα είναι μέσω εταιρειών τους, κάθε μορφής, «προμηθευτές» των εταιρειών όπου εργάζονται
Πλούτος, φτώχεια και επιχειρηματικό πνεύμα
Στη Δύση έχουμε αλλαγή οικονομικού παραδείγματος και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε
Ουραγοί στις κατασκευές (;)
Υπάρχουν κίνδυνοι να μην τρέξουν πιο γρήγορα οι κατασκευές;