Από την Ισκρα στο Twitter

O πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου Ίλον Μασκ θα αγοράσει έναντι 45 δισεκατομμυρίων δολαρίων το Twitter – το οποίο πριν δέκα χρόνια διάφοροι επαναστάτες υμνούσαν ως «απελευθερωτικό», επειδή είχε διευκολύνει τις διαδηλώσεις στο Occupy Wall Street, στην Πλατεία Ταχρίρ Καΐρου και σε αντίστοιχα κινήματα που απλώς εξαφανίστηκαν ή οδήγησαν σε σφαγές και δικτατορίες.

Ο Ίλον Μασκ, θέλει άραγε να συνεχίσει αυτή την ανατρεπτική παράδοση αφού δηλώνει ότι αγοράζει το Twitter γιατί πιστεύει στην «απόλυτη ελευθερία του λόγου»; Πολλοί υποπτεύονται ότι εννοεί απλώς την ελευθερία διαφόρων ακροδεξιών που έχουν αποκλειστεί από την πλατφόρμα. Πάντως, ο γνωστότερος από αυτούς, ο Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε πως δεν σκοπεύει να επανέλθει και θα χρησιμοποιεί την ιδιοκτησίας του πλατφόρμα Truth Social, που λειτουργεί ήδη.

Το Truth Social αποτελεί επομένως την πρώτη πλατφόρμα πολιτικής δικτύωσης και αναρωτιέται κανείς αν παραμένουν πάντα επίκαιρες οι θέσεις του Λένιν στο «Τι να Κάνουμε;», ότι για την κατάληψη της εξουσίας απαιτείται κόμμα «επαγγελματιών επαναστατών» και κομματική εφημερίδα που θα έχει τον ρόλο του «συλλογικού οργανωτή».

Δεν ξέρουμε ποιες είναι οι προθέσεις του Ίλον Μασκ – μπορεί να μην είναι πολιτικές, μπορεί απλώς να οργανώνει μία ακόμη «αρπαχτή», σαν την περυσινή με το Bitcoin: ανακοίνωσε πως θα το δέχεται σαν νόμισμα η εταιρεία του και το ανέβασε κατά 50%. Μετά, αναίρεσε τη δήλωσή του διότι, είπε, «δεν ήξερε πόσο αντι-οικολογική είναι η εξόρυξη του Bitcoin». Το κρυπτονόμισμα κατακρημνίστηκε αλλά «κάποιοι» ενδιαμέσως είχαν κερδίσει δισεκατομμύρια.

Πάντως πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορεί να εκλεγεί γιατί δεν γεννήθηκε αμερικανός πολίτης· απέκτησε την ιθαγένεια με πολιτογράφηση. Αλλά είναι φανερό πως ανοίγει ο δρόμος προς την εξουσία δια των μέσων «πολιτικής δικτύωσης» που μάλλον θα είναι πιο ενδιαφέροντα και αποτελεσματικά από την Ισκρα, την Αυγή, τον Ριζοσπάστη αφού θα επιτρέπουν αμφίδρομη, με τον Ηγέτη, και οριζόντια επικοινωνία μεταξύ των followers. Η αμφίδρομη επικοινωνία ήταν αδύνατη με τις εφημερίδες, η οριζόντια απαγορευόταν αυστηρά στα κομμουνιστικά κόμματα.

Ισχύει σε σημαντικό βαθμό ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι «κατέλαβε» το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα και την πρωθυπουργία λόγω του ότι ήταν ιδιοκτήτης τριών καναλιών. Γενικά όμως οι «βαρόνοι του τύπου» δεν ευτύχησαν στην πολιτική σε καμία δημοκρατική χώρα. Δεν ευτύχησαν, την εποχή που υπήρχαν κόμματα. Τώρα όμως τα κόμματα αποδυναμώνονται ή και εκλείπουν, όπως απέδειξε εκ νέου η εκλογή του Εμμανουέλ Μακρόν. Όσοι λοιπόν μπορούν να αποκτήσουν δικά τους μέσα «πολιτικής δικτύωσης» και να πληρώνουν επαγγελματίες να τους τα «τρέχουν», ίσως να έχουν λαμπρότερο μέλλον.