Τουρισμός: Η άλλη όψη του νομίσματος

Καλοί οι πανηγυρισμοί για τις υψηλές επιδόσεις του τουρισμού, ωστόσο δεν πρέπει να κρύβουν κάτω από το χαλί τα πολλά κακώς κείμενα που εξακολουθούν να υπάρχουν.

Αντί να εξαντλείται η συζήτηση στις προβλέψεις για το αν θα ξεπεραστούν τα επίπεδα του 2019, θα ήταν πιο χρήσιμο να εξετάσουμε σοβαρά τους τρόπους με τους οποίους το τουριστικό μας προϊόν θα γίνει περισσότερο ανταγωνιστικό και ποιοτικό, ώστε να αυξηθεί η συνεισφορά του στο εθνικό προϊόν.

Τα περιθώρια βελτίωσης είναι μεγάλα, αρκεί να γίνουν και να αλλάξουν πολλά. Δεν χωρούν δικαιολογίες, για παράδειγμα, ότι εν έτει 2022 δεν υπάρχει ηλεκτρονικό εισιτήριο για χώρους όπως η Ολυμπία, οι Δελφοί, το Σούνιο και πολλά μουσεία.

Η διεύρυνση της τουριστικής περιόδου παραμένει στα χαρτιά, είμαστε εγκλωβισμένοι στο βολικό μοντέλο «ήλιος και θάλασσα», ενώ ήδη άλλες ανταγωνιστικές χώρες επενδύουν στον τουρισμό εμπειρίας που φέρνει επισκέπτες όλο τον χρόνο.

Ο ανεκτίμητος πολιτιστικός πλούτος της χώρας μας είναι εν πολλοίς ανεκμετάλλευτος. Το μαρτυρά η χαμηλή προσέλευση επισκεπτών στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, που είναι αντιστρόφως ανάλογη της αξίας των εκθεμάτων.

Ο υπερτουρισμός, η περιβαλλοντική επιβάρυνση, η άναρχη και ανεξέλεγκτη οικιστική ανάπτυξη, οι χαμηλές αμοιβές και οι κακές συνθήκες εργασίας, τα φαινόμενα κερδοσκοπίας, όσο δεν αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά θα απομειώνουν την αξία του «εθνικού κεφαλαίου».