Η βαρύτητά του σε μεγάλο βαθμό κρίνεται από το περιεχόμενο και τα ευρήματά τους.

Η πρώτη είναι η ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας η οποία αναφέρεται στην οικονομία και την απασχόληση. Αναμένεται να προκαλέσει έντονες συζητήσεις, καθώς – πληροφορίες αναφέρουν – ότι οι συντάκτες της έκθεσης καταγράφουν απώλειες της τάξεως του 18% στην αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού μέχρι το τέλος του μηνός Απριλίου. Δηλαδή πριν ακόμη δοθεί η αύξηση του 7,5%.

Η μείωση αυτή οφείλεται στην έκρηξη των τιμών και του πληθωρισμού που εξανεμίζει την αγοραστική αξία των κατώτατων αποδοχών με τις οποίες αμείβονται περίπου 600.000 απασχολούμενοι στον ιδιωτικό τομέα.

Οι οικονομολόγοι συνεργάτες του ΙΝΕ εκτιμούν ότι η αύξηση κατά 7,5% δεν κάλυψε τις απώλειες αγοραστικής δύναμης που προκάλεσαν οι συνεχείς ανατιμήσεις. Σε λίγες ημέρες θα έχουμε την πλήρη εικόνα της έκθεσης του ΙΝΕ ΓΣΕΕ.

Και ύστερα ήρθαν οι… αρκούδες

Η χθεσινή συνεδρίαση στη Wall Street θα καταγραφεί ως η ημέρα που η αγορά εισήλθε και επισήμως – για μία ακόμα φορά – σε «bear market», με την πτώση του S&P 500 από το υψηλό όλων των εποχών τον Ιανουάριο να αγγίζει τώρα το 20%.

Σύμφωνα με ανάλυση της LPL Research, από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο σημειώθηκαν 17 bear markets του S&P 500 (ή σχεδόν bear markets) με μέση πτώση σχεδόν 30% και διάρκεια περίπου ενός έτους,

Πόσο διαρκεί;

«Η μέση bear market διαρκεί ένα χρόνο (338 ημέρες, πιο συγκεκριμένα). Αυτή η πτωτική πορεία έχει διανύσει ήδη μόλις το ένα τρίτο από αυτό, επομένως έχει πιθανώς περισσότερα περιθώρια για περαιτέρω πτώση , χωρίς να αποκλείονται ενδιάμεσα ράλι», «Η ψυχολογία που Οι μετοχές εξακολουθούν να έχουν ελεύθερες τιμές και η ψυχολογία που τις οδήγησε προς τα πάνω για μια δεκαετία έχει γίνει αρνητική», σχολίασε ο George Ball, πρόεδρος της επενδυτικής εταιρείας Sanders Morris Harris.

Αρωμα Ελλάδας στα Ηλύσια Πεδία

Άρωμα Ελλάδας έκρυβε η ανακοίνωση της νέας γαλλικής κυβέρνησης του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.

Η έως σήμερα ευρωβουλευτής με το κόμμα του Μακρόν, Χρυσούλα Ζαχαροπούλου, αναλαμβάνει το χαρτοφυλάκιο Ανάπτυξης, Γαλλοφωνίας και Διεθνών Εταιρικών Σχέσεων, που υπάγεται στο υπουργείο Ευρώπης και Εξωτερικών.

«Γεννήθηκα στην Ελλάδα, έζησα στη συνέχεια στην Ιταλία για 14 χρόνια, και εδώ και 12 χρόνια ζω και εργάζομαι στη Γαλλία, είμαι παντρεμένη με Γάλλο. Είμαι παιδί της Ευρώπης», είχε πει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η Χρυσούλα Ζαχαροπούλου. «Γνωρίζω τι σημαίνει να είσαι Ευρωπαίος πολίτης , ξέρω τι μου έδωσε η Ευρώπη, πόσα οφείλω στην Ευρώπη και αυτήν τη στιγμή είναι δική μου υποχρέωση να βγω μπροστά και να πω ότι εμείς οι Ευρωπαίοι είναι μεγάλη τύχη να ζούμε σε αυτή την περιοχή του κόσμου που υπάρχει δημοκρατία, που υπάρχει ειρήνη».

H συνέντευξη δόθηκε με αφορμή την εκλογή της στο ευρωκοινοβούλιο τότε, με την κ. Ζαχαροπούλου να μην ξεχνά την πατρίδα της, την Ελλάδα: «Η Γαλλία μπορεί να δώσει μαθήματα δημοκρατίας και ανοικτών μυαλών, για αυτό είμαι με τον Εμανουέλ Μακρόν. Εύχομαι και στην Ελλάδα οι προοδευτικές δυνάμεις να κερδίσουν», είπε πει τότε…

Η εκπαίδευση

Την ετήσια έκθεσή του για την εκπαίδευση παρουσιάζει την ερχόμενη Τρίτη 24 Μαΐου, και το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ στο Αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης.

Στην έκθεση αποτυπώνονται μεταξύ των άλλων τα βασικά μεγέθη των τομέων οικονομικών δραστηριοτήτων (πλήθος επιχειρήσεων, πλήθος απασχολουμένων, προστιθέμενη αξία σε συντελεστές κόστους).

Οι πληθυσμιακοί δείκτες του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, το μορφωτικό επίπεδο του πληθυσμού, η συμμετοχή στη διά βίου μάθηση και στη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση και οι δείκτες αναντιστοιχίας των δεξιοτήτων.

Μετά την παρουσίαση, θα ακολουθήσει συζήτηση με τη συμμετοχή εκπροσώπων των πολιτικών κομμάτων, προσωπικοτήτων της ακαδημαϊκής κοινότητας καθώς και εμπειρογνωμόνων.

Πίσω στο 1984

Ήταν μια ζεστή ημέρα του Μαΐου του 1984, με θερμοκρασία να ξεπερνά τους 30 βαθμούς όταν πραγματοποιήθηκε, το πρώτο συνέδριο του ΠαΣοΚ, γράφει ο Νίκος Χασαπόπουλος:

Ήδη ο Ανδρέας Παπανδρέου βρισκόταν στην εξουσία από το 1981 και η ατμόσφαιρα ήταν πανηγυρική. Τόσο που νόμιζε κανείς πως γινόταν μετά από νίκη του ΠαΣοΚ, παρά σε συνέδριο κυβερνώντος κόμματος. Η αίθουσα, παρά τη ζέση, ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Το Carmina burana του Carl Orff έπαιζε στην διαπασών. Έμελλε να ήταν το σήμα κατατεθέν του ΠαΣοΚ, η μουσική που δεν άφηνε κανέναν ασυγκίνητο, ακόμα και για αυτούς που την άκουγαν για πρώτη φορά.

Πάνω στην εξέδρα η τρόικα του Κινήματος, ο Γιώργος Γεννηματάς, ο Άκης Τσοχατζόπουλος και ο Κώστας Λαλιώτης. Στον Λαλιώτη είχε περισσότερη αδυναμία ο Ανδρέας Παπανδρέου και το έδειχνε. Αδυναμία είχε και στον Κώστα Σκανδαλίδη (που ήταν και λογογράφος του). Ο Γιώργος Γεννηματάς ήταν ο πιο θεωρητικός, ο Άκης ο πιο εκδηλωτικός. Δίπλα τους ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, ο συγκεντρωσιάρχης του ΠαΣοΚ, που έπινε νερό στο όνομα του Ανδρέα. Πιο πίσω η Βάσω Παπανδρέου, ο τότε Πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς, ο Απόστολος Κακλαμάνης και όλα τα «παιδιά της Αλλαγής». «Παιδιά της Αλλαγής», έτσι αυτοαποκαλούνταν γιατί ούτε παιδιά ήταν (με την στενή έννοια του όρου) ούτε αλλαγή μπορείς να το πεις μετά από τρία χρόνια στην εξουσία. Η πραγματική αλλαγή έγινε το 1981 και από τότε δεν ξανάγινε…

Ολίγον όμως ενδιέφερε τους συνέδρους. Περίμεναν υπομονετικά την έλευση του αρχηγού, του Προέδρου του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κόμματος, του Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτό πάλι το όνομα με τρία γράμματα σαν… σιδηρόδρομος φάνταζε για τους συντάκτες ύλης των εφημερίδων. Πού να χωρέσει σε τίτλους. Ευτυχώς ο Σταύρος Ψυχάρης του «Βήματος», το συντόμευσε, το έκανε ΠαΣοΚ. Από τότε αυτό έμεινε. Άλλωστε έως τώρα τα κόμματα είχαν τρία γράμματα, όπως Νέα Δημοκρατία, Ένωση Κέντρου, Ενωμένη Αριστερά, ή ΚΚΕ για συντομία.

Στο μικρόφωνο η δημοσιογράφος Συλβάνα Ράπτη (και παρουσιάστρια δελτίου ειδήσεων στην ΕΡΤ2) μετέδιδε διάφορα συνθήματα του τύπου «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» και το περίφημο «εμπρός Ανδρέα για μια Ελλάδα νέα». Ο Μένιος Κουτσόγιωργας, χαμογελούσε, κοίταζε συνεχώς προς την είσοδο μήπως και φανεί ξαφνικά ο Ανδρέας. Οι σχέσεις του με τον Ανδρέα ήταν πάντοτε αδελφικές. Ο Κώστας Σημίτης καθόταν σχεδόν μόνος του στην πρώτη σειρά. Ήταν από τους συνιδρυτές του ΠαΣοΚ.

Και ξαφνικά η μουσική δυνάμωσε, οι ιαχές «εμπρός Ανδρέα για μια Ελλάδα νέα» ηχούσαν παντού, γινόταν ένας πραγματικός πανζουρλισμός και κάνει την εμφάνισή του ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ήταν η δεύτερη εμφάνισή του στο Συνέδριο εκείνη την ημέρα. Η πρώτη ήταν όταν έφθασε στο συνέδριο. Κατέβηκε από τη θωρακισμένη μαύρη Mercedes του, από πίσω του σαν σκιά του ο πιστός φρουρός του Αντρίκος, πιο πίσω η Μαργαρίτα. Ανέβηκε στο σκαλί της πόρτας του αυτοκινήτου. Χαιρέτησε τα πλήθη που ούρλιαζαν μόλις τον αντίκρυσαν. Έκανε το σήμα της νίκης και μπήκε στην αίθουσα του Συνεδρίου.

Όχι δεν ήταν μόνος και αυτή ήταν η έκπληξη του Συνεδρίου. Μαζί του ήλθε και ο Γιασέρ Αραφάτ, ο Παλαιστίνιος ηγέτης, με ένα ουλαμό γυναικών σωματοφυλάκων με τα καλάσνικωφ ανά χείρας. Επικεφαλής της φρουράς του ήταν ένας Γερμαναράς (ξανθός μεν πλην όμως αγριωπός). Εκείνη την ημέρα ο Γιασέρ Αραφάτ έκανε μία προφητική δήλωση. Είπε ότι «το μεγαλύτερο όπλο που διαθέτουν οι Παλαιστίνιοι, είναι η μήτρα της παλαιστίνιας μάνας», θέλοντας να πει ότι οι Παλαιστίνιοι αυξάνονται και πληθύνονται πολύ πιο γρήγορα (με τις πολυπληθείς οικογένειες του), παρά οι Ισραηλινοί και έτσι μπορούν να κατακτήσουν την Δεξιά Όχθη. Οι σύνεδροι όμως δεν έδωσαν και τόση σημασία. Τους ενδιέφερε ο Ανδρέας, οι εξαγγελίες του (για αναγνώριση της εθνικής αντίστασης) κάποιες πληροφορίες που είχαν διαρρεύσει για ανασχηματισμό και τι θα γίνει με τις τουρκικές προκλήσεις. Ο Ανδρέας ήταν αυτός που έλεγε συνεχώς για το FIR Αθηνών.

Η δεύτερη έκπληξη εκείνη τη ζεστή ημέρα του Μαΐου, στο πρώτο συνέδριο του ΠαΣοΚ ήρθε πάλι από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Έφερε επίσης μαζί του την χήρα του Σαλβαδόρ Αλιέντε. Του προέδρου της Χιλής που δολοφονήθηκε από τον φασίστα Πινοσέτ. Ο Ανδρέας πήρε κάποια στιγμή τον λόγο. Η ομιλία του έμεινε στην ιστορία, όχι κανέναν ιδιαίτερο λόγο, αλλά επειδή μίλησε χωρίς διακοπή επί τρεις ολόκληρες ώρες. Τρεις ώρες μιλούσε κάνοντας τους εκπροσώπους του Φιντέλ Κάστρο που ήταν εκεί να ενθουσιαστούν. Ο Κάστρο βλέπετε όταν μιλούσε μπορεί κα να ξεπερνούσε τις πέντε ώρες. Θυμάμαι σε μια συνέντευξή, του έγινε μια και μοναδική ερώτηση και αυτός απαντούσε επί τέσσερις ώρες, σε αυτήν την μία και μοναδική ερώτηση. Οι 2.500 σύνεδροι φώναζαν ρυθμικά αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα και «Ανδρέας- Ανδρέας».

Από τότε έγιναν πολλά συνέδρια του ΠαΣοΚ, αν και το αμέσως επόμενο έγινε το 1990 λίγο μετά το «βρώμικο 1989», την παραπομπή του Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο και τις τρεις συνεχόμενες ήττες. Υπήρξαν συνέδρια όπου ειπώθηκαν σπουδαία συνθήματα όπως το «ΠαΣοΚ δεν κληρονομείται», συνέδρια για την μετά τον Ανδρέα εποχή, αλλά κανένα συνέδριο δεν ήταν σαν το πρώτο. Ο παλμός, ο ενθουσιασμός και το Carmina burana, οι περισσότεροι νόμιζαν ότι αυτά έγραψαν ιστορία. Στην πραγματικότητα την Ιστορία την έγραψε ο Ανδρέας.