Σακελλαροπούλου για την οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας

Με ανάρτησή της στο Facebook, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου αναφέρεται στην οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας, καθώς και τη συγκίνηση που ένιωσε όταν άκουσε την ποίηση του Καφάβη από τα χείλη Λιθουανών φοιτητών, κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στο Πανεπιστήμιο του Βίλνιους.

«Στη μακρινή αυτή γωνιά της Βαλτικής συναντήσαμε νέους που γνώριζαν απ’ έξω τον Καβάφη και διαλέγονταν στα νέα ελληνικά, βρίσκοντας τον δρόμο από την αρχαία στη νέα ελληνική μέσα από την ποίηση» σημειώνει.

Η υποδοχή στο Βίλνιους

Επτά φοιτητές, πέντε κορίτσια και δύο αγόρια, που σπουδάζουν κλασική φιλολογία, υποδέχτηκαν την Πρόεδρο της Δημοκρατίας στους υποβλητικούς χώρους της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου του Βίλνιους, σαν εκπρόσωποι μιας γλώσσας κι ενός πολιτισμού με βαριά συμβολική σημασία, αναδεικνύοντας την αδιάσπαστη συνέχεια και υψηλή πολιτισμική αξία της γλώσσας μας. «Κι αυτό οι ελληνολάτρες φοιτητές του Βίλνιους απέδειξαν πως το γνωρίζουν, το σέβονται, το αγαπούν και το καλλιεργούν, χαρίζοντάς μας την πιο συγκινητική στιγμή του ταξιδιού μας» αναφέρει η κυρία Σακελλαροπούλου.

Ακολουθεί ολόκληρη η ανάρτηση της Προέδρου της Δημοκρατίας:

«Όταν σε συναντάει η γλώσσα σου στους μακρινούς τόπους, οι μουσικοί της φθόγγοι μέσα από χείλη νεαρά που απαγγέλλουν Καβάφη επιβεβαιώνουν τη σαγήνη που ασκεί πέρα από τα σύνορά μας, την οικουμενική της αντήχηση. Οι επτά φοιτητές που συναντήσαμε στο Πανεπιστήμιο του Βίλνιους, στη Λιθουανία, πέντε κορίτσια και δύο αγόρια που σπουδάζουν κλασική φιλολογία, μας υποδέχτηκαν στους υποβλητικούς χώρους της βιβλιοθήκης, σαν εκπροσώπους μιας γλώσσας κι ενός πολιτισμού με βαριά συμβολική σημασία. Ακούγοντάς τους να αρθρώνουν με σεβασμό και δέος τις ελληνικές λέξεις από το «Απολείπειν ο θεός Αντώνιον», την «Ιθάκη» και τις «Θερμοπύλες», γίναμε κοινωνοί της συγκίνησής τους, της λαχτάρας τους να ξεκλειδώσουν το θησαυροφυλάκιο της γλώσσας μιας χώρας «μικρής σε έκταση χώρου και απέραντης σε έκταση χρόνου» για να επικαλεστώ μια φράση του Οδυσσέα Ελύτη, και νιώσαμε τον βαθύ φιλελληνισμό τους. Στη μακρινή αυτή γωνιά της Βαλτικής συναντήσαμε νέους που γνώριζαν απ’ έξω τον Καβάφη και διαλέγονταν στα νέα ελληνικά, βρίσκοντας τον δρόμο από την αρχαία στη νέα ελληνική μέσα από την ποίηση. Ίσως γιατί η ποίηση, όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Παναγιώτης Κονδύλης, είναι το υψηλότερο προϊόν που έχει παραχθεί στον τόπο μας χάρη «στη μοναδική δυναμική μια πολυστρώματης και παμπάλαιας γλώσσας». Μέσα απ’ αυτήν, αναδεικνύεται η αδιάσπαστη συνέχεια και η υψηλή πολιτισμική αξία της γλώσσας μας. Κι αυτό οι ελληνολάτρες φοιτητές του Βίλνιους απέδειξαν πως το γνωρίζουν, το σέβονται, το αγαπούν και το καλλιεργούν, χαρίζοντάς μας την πιο συγκινητική στιγμή του ταξιδιού μας».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ