Δεν ήταν μικρό το πολιτικό πλήγμα που υπέστη ο Εμανουέλ Μακρόν στις βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία.
Κατάφερε να εκλεγεί για δεύτερη φορά πρόεδρος, όμως το κόμμα του παίρνει λίγο παραπάνω από 25% στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών.
Μικρή σημασία έχει ότι στον δεύτερο γύρο, χάρη και στις ιδιοτυπίες του γαλλικού εκλογικού συστήματος, είναι πιθανό να πετύχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Όπως μικρή σημασία έχει και το γεγονός ότι στη Γαλλία ο κρίσιμος πολιτικός πόλος είναι πάντα ο πρόεδρος.
Γιατί το βασικό είναι ότι έχουμε έναν πολιτικό ηγέτη που εξακολουθεί να μην έχει τη συναίνεση της πλειοψηφίας της γαλλικής κοινωνίας.
Μιας κοινωνίας διαιρεμένης κοινωνικά, ιδεολογικά, πολιτικά και εκλογικά.
Και αυτό δεν αποτελεί μια γαλλική «ιδιοτυπία».
Δείχνει την ολοένα και μεγαλύτερη δυσπιστία των κοινωνιών απέναντι σε ένα ορισμένο είδος πολιτικής.
Γιατί ο Μακρόν είναι ο κατεξοχήν πολιτικός που θέλησε να εκπροσωπήσει μια σύγχρονη εκδοχή «Κέντρου».
Ουσιαστικά τον «μέσο όρο» των πολιτικών που θεωρούνται αυτονόητες στην Ευρώπη: κάποιοι τις θεωρούν «μεταρρυθμίσεις», άλλοι τους ασκούν κριτική ως «νεοφιλελευθερισμό», όμως το σίγουρο είναι ότι οι κοινωνίες τις αντιμετωπίζουν με δυσπιστία.
Και όταν βρουν ευκαιρία, το δείχνουν.
Προφανώς και αυτές οι πολιτικές έχουν κοινωνικά στηρίγματα: κυρίως μεσαία και ανώτερα στρώματα.
Όμως, εάν μιλάμε για τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία ή όσους βρίσκονται στην εργασιακή επισφάλεια, η δυσπιστία είναι μεγάλη.
Ένα μέρος της εκφράζεται σε πιο αριστερή κατεύθυνση, ένα άλλο σε πιο συντηρητική ή ακόμη και ακροδεξιά.
Στη Γαλλία αυτό οδήγησε σε μια «τριχοτόμηση» του εκλογικού σώματος ανάμεσα σε τρεις διαφορετικούς πόλους.
Σε άλλες χώρες εκφράζεται διαφορετικά, ανάλογα με τις πολιτικές παραδόσεις και τις δυναμικές των κοινωνικών διεκδικήσεων και συγκρούσεων.
Όμως, το ζήτημα παραμένει: είτε θα μπορέσει να υπάρξει ξανά ένα πραγματικό «κοινωνικό συμβόλαιο» που να μπορεί να συνδυάζει τις μεταρρυθμίσεις, με την πλήρη απασχόληση και ένα αίσθημα πραγματικής κοινωνικής ασφάλειας, είτε θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε κοινωνικές εκρήξεις και παραλλαγές πολιτικής κρίσης.
Και αυτό είναι το πραγματικό μήνυμα των γαλλικών εκλογών.
Latest News
Ρευστό τοπίο
Ποιο παράγοντες κάνουν ρευστό το πολιτικό τοπίο;
Η Αμερική αντιμέτωπη με την επιστροφή του Τραμπ
Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο
Ακριβά σπίτια, δύσκολες δανειοδοτήσεις
Το σκηνικό αυτό, των ακριβών σπιτιών και των δύσκολων δανειοδοτήσεων, που διαμορφώνεται δεν αφορά τίποτα αμέριμνους επενδυτές, αλλά ανθρώπους που ψάχνουν σπίτι για να στεγάσουν την οικογένειά τους
Ο πόλεμος των φιλελεύθερων
Σοβαρές ιδεολογικές και πολιτικές διαστάσεις προσλαμβάνει πλέον η αντιπαράθεση μεταξύ φιλελευθέρων σοσιαλιστών και ελευθεριαζόντων ακτιβιστών, που σήμερα παίζουν το παιχνίδι Πούτιν και λοιπών αυταρχικών ηγετών.
Το σασπένς των επιδοτήσεων
Στην ελληνική περιφέρεια αυτές τις μέρες κυριαρχεί ένα θέμα στις συζητήσεις, ο χρόνος καταβολής των αγροτικών επιδοτήσεων
Αυξήσεις αυτοί, μειώσεις εμείς…
Γάλλοι, Ιταλοί, ακόμα και οι Γερμανοί και σχεδόν όλη η Βόρεια Ευρώπη ετοιμάζονται να ανακοινώσουν αυξήσεις φόρων για να μειώσουν τα ελλείμματά τους
Μισθωτοί... επιχειρηματίες
Χιλιάδες υψηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα είναι μέσω εταιρειών τους, κάθε μορφής, «προμηθευτές» των εταιρειών όπου εργάζονται
Πλούτος, φτώχεια και επιχειρηματικό πνεύμα
Στη Δύση έχουμε αλλαγή οικονομικού παραδείγματος και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε
Ουραγοί στις κατασκευές (;)
Υπάρχουν κίνδυνοι να μην τρέξουν πιο γρήγορα οι κατασκευές;
Μειώστε τον φόρο
Ολο το φορολογικό βάρος των μισθωτών που ίσχυε το 2019 συνεχίζει να αυξάνεται μαζί με την αύξηση των εισοδημάτων τους, καθώς η κλίμακα φορολόγησής τους παρέμεινε στα επίπεδα των χειρότερων στιγμών των Μνημονίων