Γαλλία: Θα κάνει την έκπληξη ο Μελανσόν;

Μέχρι τον Απρίλιο οι περισσότεροι είχαν «ξεγράψει» την Αριστερά στη Γαλλία. Εωσότου ο Ζαν Λυκ Μελανσόν, αριστερός με στοιχεία εθνικισμού, ευφραδής αλλά με έφεση προς τη δημαγωγία, πανηγύρισε μία σημαντική εκλογική επιτυχία. Για ελάχιστες ψήφους δεν κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Δεν πτοήθηκε όμως και αμέσως εξήγγειλε τον επόμενο φιλόδοξο στόχο του: να κερδίσει την πλειοψηφία στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση κατά τις προσεχείς βουλευτικές εκλογές, ώστε να ορκιστεί πρωθυπουργός και να «διορθώσει», όπου χρειάζεται, την πολιτική του άρτι επανεκλεγέντος προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.

Σε χρόνο-ρεκόρ ο 70χρονος Μελανσόν κατάφερε να σμιλεύσει μία εκλογική συμμαχία με την επωνυμία «Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ένωση» (Nouvelle Union Populaire Écologique et Sociale, NUPES). Την περασμένη Κυριακή, στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών, η NUPES κατάφερε να συγκεντρώσει σχεδόν τόσες ψήφους, όσες και ο εκλογικός συνδυασμός «Rennaisance» (Ανναγέννηση) του προέδρου Μακρόν. Το βράδυ της Κυριακής ο Μελανσόν ανακήρυξε εαυτόν «πραγματικό νικητή των εκλογών», υποστηρίζοντας ότι το κόμμα του προέδρου Μακρόν είναι «ηττημένο και τελειωμένο». Πρόκειται για τεράστια υπερβολή, αλλά η επιτυχία του Μελανσόν είναι αδιαμφισβήτητη, εκτιμά ο Τόμας Μαντς, ο οποίος διευθύνει το γραφείο του πολιτικού ιδρύματος Friedrich Ebert στο Παρίσι. «Αυτή η εκλογική συμμαχία έχει αλλάξει εντελώς τη δυναμική των πολιτικών συσχετισμών στη Γαλλία στο σύντομο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τις προεδρικές μέχρι τις βουλευτικές εκλογές», αναφέρει. Αλλά τί σημαίνει αυτό;

Πoιοί συμμετέχουν στην NUPES;

Οι περισσότεροι σχολιαστές θεωρούσαν αδύνατη μία τόσο ετερόκλητη πολιτική συμμαχία. Όχι μόνο λόγω διαφορών στις προγραμματικές θέσεις των κομμάτων που την απαρτίζουν, αλλά κυρίως γιατί ο Μελανσόν αποτελούσε και παραμένει μέχρι σήμερα «κόκκινο πανί» για πολλούς σοσιαλιστές. «Ιδιαίτερα για τους σοσιαλιστές δημάρχους η σύμπλευση με τον Μελανσόν δεν ήταν τίποτε άλλο από μία λύση ανάγκης», αναφέρει ο Γερμανός αναλυτής Τόμας Μαντς. Πρώην τροτσκιστής, ο Μελανσόν είχε εγκαταλείψει το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) ήδη από το 2008, καθώς το θεωρούσε υπερβολικά «φιλελεύθερο» και «σοσιαλδημοκρατικό». Αμέσως ίδρυσε το Κόμμα της Αριστεράς (Parti de Gauche), αλλά το 2014 αποχώρησε από την ηγεσία του, για να δημιουργήσει έναν νέο πολιτικό φορέα, το LFI.

Πρέπει να ορκιστεί πρωθυπουργός ο Μελανσόν;

Ωστόσο οι δημοσκόποι θεωρούν πιο πιθανό το ενδεχόμενο να περιοριστεί σε περίπου 200 έδρες και εκτιμούν ότι, λόγω της πολυκομματικής της σύνθεσης, η αριστερή συμμαχία NUPES έχει ήδη εξαντλήσει από τον πρώτο γύρο όλα τα περιθώρια συσπείρωσης. Για να επικρατήσει λοιπόν στον δεύτερο γύρο, θα πρέπει να κινητοποιήσει και εκείνους, οι οποίοι απέχουν από την εκλογική διαδικασία, κάτι που δεν είναι εύκολο. Αλλά ακόμη και αν επιτευχθεί, ο Εμανουέλ Μακρόν δεν είναι υποχρεωμένος να αναθέσει τη διακυβέρνηση της χώρας στον Μελανσόν. Στη Γαλλία ο πρόεδρος είναι ελεύθερος να επιλέξει τον πρωθυπουργό που εκείνος προκρίνει, αρκεί μόνο να «λάβει υπόψη του» τους συσχετισμούς δυνάμεων στο Κοινοβούλιο.

Οι άλλες παρατάξεις στον δεύτερο γύρο

Όσο για την ίδια τη Λεπέν, μπορεί να συγκέντρωσε το 42% των ψήφων στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, αλλά στις βουλευτικές εκλογές τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Λόγω του πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος το κόμμα της διαθέτει σήμερα μόνο οκτώ βουλευτές και δεν αναμένεται να αποκτήσει πάνω από 15 στις βουλευτικές εκλογές. Θα ήταν πάντως και αυτό μία μικρή επιτυχία, καθώς θα μπορούσε να συγκροτήσει αυτόνομη κοινοβουλευτική ομάδα στην Εθνοσυνέλευση.

Λίγο πριν την πολιτική αποστρατεία

Μετά από πέντε χρόνια στην Εθνοσυνέλευση, ο ίδιος ο Μελανσόν δεν θέτει εκ νέου υποψηφιότητα. Προετοιμάζει άραγε την αποχώρησή του από την ενεργό πολιτική; «Ο Μελανσόν είναι ρεαλιστής», λέει ο Τόμας Μαντς. «Γνωρίζει ότι αυτή θα είναι η τελευταία του ευκαιρία, εάν θέλει να εκλεγεί πρωθυπουργός».

Πηγή: Deutsche Welle, Αντρέας Νολ

Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου