Παράδειγμα προς μίμηση η ελληνική ναυτιλία

Δεν έχω ιδιαίτερα ευχάριστες σκέψεις τελευταία. Οχι σε σχέση με τις προοπτικές της κυβέρνησης, που μόνο σαν εφιάλτη θα έβλεπα επαναφορά της Αριστεράς στην εξουσία. Δεν βλέπω τέτοια πιθανότητα, όποτε κι αν υπάρξει η επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Εύκολα ή δύσκολα η σημερινή κυβέρνηση θα κερδίσει και πάλι τις εκλογές, θα ηγηθεί κάποιου συνασπισμού ή θα προκηρύξει καινούργια αναμέτρηση – την οποία βέβαια θα κερδίσει και πάλι. Η κακοκεφιά μου έχει να κάνει με τις τύχες της χώρας γενικότερα και με το μέλλον με βάση τον λαό και τις προσδοκίες του…

Εχω σημειώσει ξανά πως τα πάντα μπορούν να αλλάξουν. Και να μπούμε σαν χώρα σε μια τροχιά θεαματικών επιτυχιών. Να μην ξεχνάμε πως η πορεία των πολιτικών αλλαγών στην Ελλάδα ακολουθεί συνήθως 7ετείς κύκλους. Πριν συμπληρωθούν και τώρα, η κυβέρνηση δεν θα αλλάξει. Το ερώτημα είναι τι θα μπορούσε να πετύχει. Τα τελευταία Ποσειδώνια λ.χ. ανέδειξαν τον δυναμισμό της ελληνικής ναυτιλίας και τον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει αν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν δείκτης του τι θα μπορούσε να πετύχει η ελληνική φυλή.

Να μην ξεχνάμε πως 100 μόλις χρόνια από την ανάκτηση της ελευθερίας μας από τον οθωμανικό ζυγό, και χωρίς καμία εμπειρία ή προηγούμενη ανάμνηση ελληνικής κρατικής υπόστασης, κοντέψαμε να καταλάβουμε ολόκληρη την Τουρκία! Αν αποτύχαμε αυτό οφείλεται στο λάθος διάβασμα των διεθνών συγκυριών, σε αντίθεση με τα χρόνια της Επανάστασης, και τη λήψη εσωτερικών αποφάσεων που μας οδήγησαν στην απομόνωση. Η επαναφορά του βασιλιά τότε, κόντρα στις θελήσεις των μεγάλων δυτικών δυνάμεων της εποχής και η ανατροπή του Βενιζέλου, σφράγισαν τις τύχες μας.

Τα πάντα λοιπόν μπορούν να γίνουν. Φθάνει να αναγνωρίζουμε το μπόι μας και να εκμεταλλευόμαστε τις εκάστοτε συνθήκες. Τώρα ο κόσμος βρίσκεται στο κέντρο δραματικών ανακατάξεων. Η οριοθέτηση της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων πρέπει να μας βρεί σε σχετικά πλεονεκτική θέση. Οφείλουμε λοιπόν να διαβάζουμε σωστά τις εξελίξεις και να υιοθετούμε τις κατάλληλες στάσεις. Συντασσόμενοι με αυτούς που πρέπει αλλά κι αντιδρώντας έμπρακτα όπου χρειάζεται. Αφήνοντας την Τουρκία να προβάλει ατιμώρητα τον αναθεωρητισμό της, παρά τις δικές μας διαμαρτυρίες, καθιερώνει ερωτήματα στο διεθνές σκηνικό. Οφείλουμε να δείξουμε πως έχουμε φωνή και δόντια. Που κάτω από ορισμένες συνθήκες είναι σε θέση να δαγκώσουν. Αρχίζοντας από την πάταξη της παράνομης μετανάστευσης μέχρι την απόκρουση της όποιας αμφισβήτησης εθνικού χώρου. Δεν εξασφαλίζεις διεθνή εκτίμηση, αν δεν δείξεις έτοιμος να πάρεις ρίσκα για να υποστηρίξεις ό,τι σου ανήκει. Τυπώνοντας, βέβαια, χάρτες. Και υποστηρίζοντάς τους έμπρακτα.

Μίλησα πριν για τη ναυτιλία. Γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν παράδειγμα συμπεριφοράς της ελληνικής πολιτείας; Αυτό που τη χαρακτηρίζει είναι η απουσία γραφειοκρατίας και δημοσίων ελέγχων και κανονισμών. Τώρα που έχουν κάπως αυξηθεί αυτά, λόγω περιβαλλοντικών μέτρων ή εξαιτίας του πολέμου, τα προβλήματα μεγαλώνουν. Μπορούμε λοιπόν να είμαστε η ασυμβίβαστη φωνή της ναυτιλίας στα διεθνή φόρα και να υποστηρίζουμε τα συμφέροντά της. Γιατί να δεχθούμε λ.χ. απαγόρευση μεταφοράς ρωσικών ενεργειακών φορτίων στην Ευρώπη από θάλασσα, ενώ επιτρέπεται δια ξηράς (αγωγοί); Οι Γερμανοί, οι Ούγγροι, οι Αυστριακοί το πέτυχαν. Εμείς γιατί όχι;

Πώς είναι δυνατόν να υφιστάμεθα πειρατεία σε βάρος ελληνικών πλοίων στον Περσικό Κόλπο, σαν αντίποινα για κατάσχεση από μέρους μας ρωσικού τάνκερ που μετέφερε ιρανικό πετρέλαιο, εξ ονόματος των ΗΠΑ; Σε τι ωφελήθηκε η χώρα; Και τώρα κινδυνεύουν άλλα 17 (;) ελληνικά πλοία…

Γιατί να μην υιοθετηθούν και στην ξηρά οι αρχές και οι μέθοδοι  που καθορίζουν τη λειτουργία των ναυτιλιακών εταιρειών σαν επιχειρήσεων; Ολες οι επιστημονικές ειδικότητες εκεί είναι απαραίτητες: γεωστρατηγική ανάλυση, μελέτη ρίσκου, δεδομένα χρηματοδότησης, τεχνικές υποδομές, περιβαλλοντικές προϋποθέσεις, εξασφάλιση φορτίων (προϊόντων), μακροχρόνιες συμφωνίες και τόσα άλλα. Απλά δεν υπάρχει δημόσια γραφειοκρατία. Γιατι να μη μάθουμε από εκεί; Και να εφαρμοσθούν και στην ξηρά τα συμπεράσματα των δεδομένων που έκαναν την ελληνική ναυτιλία μεγάλη. Δημιουργώντας έτσι ένα μέλλον παγκόσμιας απήχησης…