Ουκρανία: Τρεις χαμένες σοδειές σιτηρών – Σε δίλημμα οι αγρότες – Δεν φαίνεται λύση για τα λιμάνια

Για τρεις χαμένες σοδειές ουκρανικών σιτηρών με ότι αυτό συνεπάγεται για την παγκόσμια αγορά τροφίμων, τόσο σε επίπεδο επάρκειας όσο και σε επίπεδο τιμών, είχε μιλήσει προ ημερών ο υπουργός Γεωργίας της Ουκρανίας. Και η προειδοποίηση του, δυστυχώς, δεν είναι υπερβολική!

«Δεν μπορούμε να εξάγουμε την περσινή σοδειά, δεν μπορούμε να δρομολογήσουμε την συγκομιδή της τωρινής σοδειάς και δύσκολα θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην σπορά της επόμενης» είχε σχολιάσει.

Πραγματικά, με τις συνομιλίες για να βρεθεί λύση για την εξαγωγή των ουκρανικών σιτηρών που είναι «στοιβαγμένες» στις αποθήκες να μην φαίνεται να καταλήγουν ακόμη σε συμφωνία, οι αγρότες στον επονομαζόμενο σιτοβολώνα της Ευρώπης βρίσκονται σε εύλογο δίλημμα.

Σε απόγνωση οι αγρότες 

Από τα τέλη καλοκαιριού θα πρέπει να ξεκινήσουν και πάλι σπορά και δεδομένων των ήδη αντίξοων συνθηκών που προκαλεί ο πόλεμος, οι εχθροπραξίες και οι ελλείψεις σε πρώτες ύλες και λιπάσματα, αναρωτιούνται αν πρέπει να μπουν στον κόπο, αν οι σοδειές τους συνεχίσουν να σαπίζουν στα τσουβάλια και στις αποθήκες.

Ήδη στις καλλιέργειες της άνοιξης πολλοί αγρότες άλλαξαν το προϊόν που καλλιεργούσαν και αντί για καλαμπόκι φύτευσαν ηλίανθους, που έχει καλύτερη απόδοση. Στην επόμενη σπορά αναμένεται να επιλέξουν και λιγότερο σιτάρι. Αυτό σημαίνει μικρότερη παραγωγή σιτηρών, που είναι και δύσκολο, για την ώρα, να βρει το δρόμο της προς τις δυτικές αγορές.

Η ουκρανική κυβέρνηση υπολογίζει πως η φετινή παραγωγή σιτηρών θα είναι μικρότερη σε ποσοστό άνω του 40% σε σχέση με τα περσινά επίπεδα. Και υπάρχει από τώρα απαισιοδοξία για την πορεία της επόμενης χρονιάς!

Την ίδια ώρα η ίδια η χώρα αντιμετωπίζει πρόβλημα αποθήκευσης, με περίπου το ένα πέμπτο των αποθηκευτικών χώρων να έχει καταστραφεί ή να βρίσκεται σε εδάφη που είναι υπό ρωσικό έλεγχο. Και μάλιστα σε ένα διάστημα που τα προβλήματα στις εξαγωγές σημαίνει πως τα σιτηρά πρέπει αναγκαστικά να παραμένουν στις αποθήκες. Υπολογίζεται πως περίπου 22 εκατ. τόνοι σιτηρών είναι «εγκλωβισμένα» στις αποθήκες.

Η Ουκρανία, τις καλές εποχές, εξήγαγε 6 εκατ. σιτηρά το μήνα, σε ποσοστό 98% μέσω της Μαύρης Θάλασσας, όμως με το ρωσικό μπλόκο στα λιμάνια της κατάφερε να εξάγει μόλις 300.000 τόνους το Μάρτιο και περίπου ένα εκατ. τόνους τον Απρίλιο. Για το πρώτο μισό του Ιουνίου οι εξαγωγές βρίσκονται πολύ κάτω από το μισό της αντίστοιχης περσινής περιόδου.

Ανέφικτη συμφωνία 

Οι συνομιλίες που διεξάγονται για το άνοιγμα της θαλάσσιας οδού, ουσιαστικά μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας δεν φαίνεται να οδηγούν σε λύση και σίγουρα δεν πρόκειται να φτάσουν σε λύση όσο τουλάχιστον η Ουκρανία δεν καλείται επίσης στο τραπέζι.

Η Άγκυρα επιθυμεί διακαώς να ενισχύσει το ρόλο της προσφερόμενη να βοηθήσει στην αποναρκοθέτηση των λιμανιών, προτείνοντας συνάμα και την προστασία από τουρκικά πολεμικά πλοία. Όμως, προφανώς η Ουκρανία έχει κάθε λόγο να είναι διστακτική στο να αφήσει την ακτογραμμή της απροστάτευτη και ζητά τον εφοδιασμό της με όπλα από τη Δύση για την προστασία των ακτών. Επίσης δεν θα αποδεχόταν με τίποτε την  απαίτηση της Μόσχας να γίνεται έλεγχος από ρωσικές δυνάμεις σε όλα τα εμπορικά πλοία που φτάνουν ή φεύγουν από τα λιμάνια της.

Η Ρωσία από την πλευρά της υποβάλει τους όρους της, χωρίς να βιάζεται, καθώς το αδιέξοδο που υπάρχει και η πίεση που ασκείται στις αγορές και στη Δύση την βολεύει. Φυσικά οι πάντες την κατηγορούν αναφανδόν για ωμό εκβιασμό και για τις συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν στην ανθρωπότητα και στα φτωχότερα κράτη του πλανήτη από μια επισιτιστική κρίση, αλλά το… αυτί του Τσάρου δεν ιδρώνει!

Αναζητώντας εναλλακτικές λύσεις, το Κίεβο προσπαθεί να αυξήσει τις μεταφορές προς τη Δύση χρησιμοποιώντας κυρίως την Κωνστάντζα, το ρουμανικό λιμάνι στη Μαύρη Θάλασσα. Όμως, η δίοδος αυτή είναι πολύπλοκη, χρονοβόρα και πολύ πιο δαπανηρή, καθώς απαιτεί την μεταφορά των σιτηρών με τρένο προς μικρότερα λιμάνια του Δούναβη, από όπου με μαούνες θα φτάσουν στην Κωνστάντζα.

Πάντως, ήδη μέσω της διαδρομής αυτής οι μεταφορές τον Ιούνιο είναι αρκετά αυξημένες σε σχέση με τον περασμένο μήνα. Αν και αναλόγως ολοένα πιο αυξημένες είναι και οι τιμές τους στις διεθνείς αγορές, οδηγώντας σε ένα ντόμινο ανατιμήσεων στα τρόφιμα που “γονατίζει” τα νοικοκυριά διεθνώς και φέρνει πονοκέφαλο σε κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες που βλέπουν τον πληθωρισμό να καλπάζει!