
Λίγα πράγματα μπορούν να έχουν τόσο κόστος όσο η αλήθεια. Και παρότι υποτίθεται ότι η δημοσιότητα, η διαφάνεια, η αποκάλυψη όσων η εξουσία επιδιώκει να συγκαλύψει είναι ταυτόχρονα θεμελιώδεις συνθήκες της δημοκρατίας και βασικά προτάγματα της νεωτερικότητας, την ίδια στιγμή οι εξουσίες, κρατικές αλλά και ιδιωτικές, κάνουν ό,τι μπορούν ώστε ολοένα και μεγαλύτερο μέρος πλευρών της δράσης τους τελικά να καλύπτεται από πέπλο μυστικότητας.
Ενα διαρκώς διευρυνόμενο πλέγμα νομοθετικών προβλέψεων, ποινικών διατάξεων και τεχνολογικών φραγμών στέκεται ανάμεσα στη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών και αυτό που όντως κάνουν τα κράτη, όχι μόνο όταν αυτά κάνουν πόλεμο, μυστική διπλωματία, ή κατασκοπεία, αλλά και σε θέματα όπως η πολιτική για το Μεταναστευτικό. Ουσιαστικά, η έννοια του «απόρρητου» γίνεται συνώνυμη της συνειδητής κρατικής παραπληροφόρησης. Ομως, η αποκάλυψη των «μυστικών του κράτους» υπήρξε πάντοτε αναγκαία συνθήκη της κοινωνικής και πολιτικής προόδου.
Ο Τζούλιαν Ασάνζ συγκαταλέγεται, εάν θέλουμε να θεωρούμε την αλήθεια, τη δημοσιότητα και την ενημέρωση αγαθά αναντικατάστατα για τους πολίτες, ανάμεσα στους ήρωες του καιρού μας. Μαζί με τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκε, συνέβαλε αποφασιστικά στο να γίνει γνωστό το μέγεθος και βάθος της ωμότητας που συνόδευσε την αυτοκρατορική αλαζονεία των ΗΠΑ και συνολικότερα της Δύσης στην αυγή του 21ου αιώνα, αποκαλύπτοντας όλο το φάσμα της διαρκούς ένοπλης κρατικής παραβατικότητας που συνόδευσε τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και την προσπάθεια ένοπλης εξαγωγής «δημοκρατίας και οικονομίας της αγοράς».
Τόσο το αίτημα των ΗΠΑ για την έκδοσή του, με τις ατιμωτικές κατηγορίες περί κατασκοπείας, όσο και η ετοιμότητα των βρετανικών αρχών να ανταποκριθούν (άλλη μια υπενθύμιση του κυνισμού που αποτελεί το συγκολλητικό στοιχείο της διαβόητης «ειδικής σχέσης» ΗΠΑ και Μεγάλης Βρετανίας) δεν αποτελούν μόνο μια μορφή εκδικητικής αδικίας απέναντι στον ίδιο τον Ασάνζ. Προσβάλλουν συνάμα με τρόπο βάναυσο το ίδιο το δικαίωμα στην ενημέρωση, στη διαφάνεια και τελικά στην αλήθεια όλων μας.


Latest News

Όταν η Blue Skies αποδεικνύεται ότι ήταν ένα κομματικό «μαύρο ταμείο» της Νέας Δημοκρατίας
Το γεγονός ότι τόσα στελέχη της ΝΔ μισθοδοτούνταν από την Blue Skies των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, χωρίς να το λένε δημοσίως, εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ηθικής τάξης, ανεξαρτήτως τυπικής νομιμότητας

Το μίσος για τα Πανεπιστήμια
Γιατί η ακροδεξιά – σε όλες τις παραλλαγές της… – μισεί τα πανεπιστήμια όταν κάνουν τη δουλειά τους

Αναζητείται θετική έκπληξη
Ένα υπερατλαντικό ταξίδι για διακοπές στην Ελλάδα ενός Αμερικανού, που έκλεισε το πακέτο των διακοπών του τον χειμώνα, έχει ακριβύνει κατά 10% μόνο από την ισοτιμία

Εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα: τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Τραμπ
Ο διαφαινόμενος εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα είναι κάτι πέρα από την «τέχνη της συμφωνίας» (art of the deal) του Τραμπ

Το ψυχολογικό πρόβλημα
Γενικώς συμβαίνουν περίεργα πράγματα σε περιβάλλον αβεβαιότητας. Ολοι ζυγίζουν την κατάσταση και ψάχνουν τις επιπτώσεις των επιλογών τους

Ριψοκίνδυνο χρέος
Τέτοιου είδους προσπάθειες να «κλέψουμε» στον καπιταλισμό τις έχουμε επιχειρήσει πρώτα εδώ εμείς στην Ελλάδα

Adam Posen: Η Ρωσία είναι υποτελής στην Κίνα
Ο επικεφαλής του διεθνούς κύρους Ινστιτούτου Πήτερσον για τη Διεθνή Οικονομία, αναλύει γιατί η Ρωσία του Πούτιν, παρά τις αμερικανικές προσπάθειες, δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψει την Κίνα για την Αμερική.

Από τα τρολ των social media στις τριγωνικές συναλλαγές
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποθέτουν ότι πίσω από τα αμέτρητα συμβόλαια του ομίλου των κ.κ Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου κρύβονται άλλες σχέσεις, πιο σύνθετες και δηλωτικές πολιτικών και οικονομικών εξαρτήσεων

Αυξάνεται το κόστος των επιχειρήσεων
Οι λίγες μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις θα δοκιμαστούν, θα αναθεωρήσουν επιχειρηματικά σχέδια αλλά θα προσαρμοστούν και θα τα καταφέρουν

Αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις υποκλοπές και τα bots δολοφονίας δικαίωσε τον Όργουελ
Η περιφρόνηση για τους θεσμούς, η απόπειρα ελέγχου της σκέψης, όπως έλεγε ο Όργουελ, μέσω προπαγάνδας και bots, η ηθική εξόντωση αντιπάλων με δολοφονίες χαρακτήρα, δεν μπορούν να θεωρηθούν «φιλελεύθερη πολιτική» αλλά μέθη της εξουσίας