
Για μια χώρα που θεωρεί ότι μπορεί να επιβάλλει τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα ακόμη με τα όπλα, η Αμερική δεν αντιμετωπίζει με την ίδια αυστηρότητα τον εαυτό της.
Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι μετά από 50 χρόνια το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε να ακυρώσει την κατοχύρωση της άμβλωσης ως δικαιώματος.
Απόφαση που δικαιώνει όλες εκείνες τις ακραίες συντηρητικής δυνάμεις στις ΗΠΑ που χρόνια τώρα θέλουν να ακυρώσουν το δικαίωμα των γυναικών να αποφασίζουν οι ίδιες για το τι θα γίνει με το σώμα τους.
Απόφαση που παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που σε άλλες χώρες τα θεωρούμε αυτονόητα.
Απόφαση που σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα για τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες ή θα εκτίθενται στον κίνδυνο των παράνομων αμβλώσεων.
Απόφαση που έρχεται σε σύγκρουση με την πρόοδο που έχει υπάρξει σε άλλες πλευρές της κοινωνικής ζωής σε σχέση με την ισότητα και τα δικαιώματα των γυναικών.
Απόφαση που στην πραγματικότητα στηρίζεται σε μια βαθιά σεξιστική και πατριαρχική αντίληψη για τη γυναίκα και τον ρόλο της στην κοινωνική ζωή.
Και αυτό που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία είναι ο τρόπος με τον οποίο εδώ και χρόνια μεθοδεύτηκε αυτή η απόφαση, καθώς υπήρξε μια τεράστια πολιτική επένδυση της αμερικανικής δεξιάς σε αυτό το ζήτημα. Κάτι που έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι η ακροδεξιά λογική μπορεί να πάρει πολλά πρόσωπα και να δοκιμάσει να εκφραστεί μέσα από διάφορα ζητήματα.
Όμως, υπάρχει και ένα συνολικότερο θέμα εδώ. Οι ΗΠΑ διεκδικούν εδώ και δεκαετίες να είναι η ηγέτιδα δύναμη του «ελεύθερου κόσμου», του κόσμου όπου τηρούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι βασικές ελευθερίες.
Παρ’ όλα αυτά στο ίδιο τους το εσωτερικό όχι μόνο δεν είναι πλήρως σεβαστά τα δικαιώματα, αλλά πλέον περιορίζονται κιόλας.
Μήπως θα έπρεπε την επόμενη φορά που θα θελήσουν να κουνήσουν απειλητικά το δάχτυλό σε κάποιον άλλον, να σκεφτούν πόσο προβληματική είναι η κατάσταση στο εσωτερικό τους;


Latest News

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα

Ανάσταση! Δηλαδή, ζωή, ανάσα και ελπίδα
Ανάσταση σημαίνει τερματισμός κάθε λογής θανάτου, νίκη απέναντι σε ό,τι σκοτώνει τη ζωή. Να ξαναβρούμε τον τρόπο να ζούμε, να ανασαίνουμε και να ελπίζουμε

Ο μεγάλος αστερίσκος
Το θέμα του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων, η κυβέρνηση το άφησε στα χέρια των επιχειρήσεων

Όταν η Blue Skies αποδεικνύεται ότι ήταν ένα κομματικό «μαύρο ταμείο» της Νέας Δημοκρατίας
Το γεγονός ότι τόσα στελέχη της ΝΔ μισθοδοτούνταν από την Blue Skies των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, χωρίς να το λένε δημοσίως, εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ηθικής τάξης, ανεξαρτήτως τυπικής νομιμότητας