Η μοναξιά του καρχαρία…

-«Οι πληθυσμοί των καρχαριών έχουν μειωθεί κατά 70% τα τελευταία 50 χρόνια…»

-Και γιατί πρέπει εγώ να ανησυχώ; Λιγότεροι καρχαρίες λιγότεροι κίνδυνοι για τους κολυμβητές. Πριν λίγες μέρες διάβασα πως δυο γυναίκες βρήκαν τραγικό θάνατο από επίθεση καρχαρία στην Ερυθρά θάλασσα της Αιγύπτου.

-«Μην βλέπεις το δένδρο και χάνεις το δάσος. Οι καρχαρίες είναι το κλειδί για την ισορροπία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας. Κι αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή έχει ολέθριες επιπτώσεις στη διαχείριση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και την υγεία των θαλασσών».

• Διαβάστε επίσης: Τη θάλασσα και τα μάτια σας 

Η συζήτηση με τον διευθυντή του ελληνικού τμήματος της περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace Νίκο Χαραλαμπίδη έγινε με αφορμή της δημοσίευσης –στην ιστοσελίδα της περιβαλλοντικής οργάνωσης – μιας animation ταινίας μικρού μήκους ( με μουσική του Thom Yorke από το συγκρότημα Radiohead) στην οποία βλέπουμε πως αποδεκατίζονται οι πληθυσμοί των καρχαριών στον βόρειο Ατλαντικό, σε περιοχή όπου μεγαλώνουν και αναπτύσσονται τα μωρά καρχαρίες.

Όπως μού επισημαίνει, ο Νίκος Χαραλαμπίδης «η ταινία συνοδεύεται και από μια νέα έρευνα του ισπανικού και το αγγλικού γραφείου της Greenpeace για τους καρχαρίες, η οποία ανακαλύπτει ότι οι αλιευτικοί στόλοι της Πορτογαλίας και της Ισπανίας αλιεύουν συστηματικά στο βόρειο Ατλαντικό σε περιοχές που οι καρχαρίες μεγαλώνουν όσο είναι ακόμη μωρά χρησιμοποιώντας παραγάδια».

1.200 χιλιόμετρα παραγάδια…

Με βάση μάλιστα την έρευνα «Hooked on Sharks» σε μια μέρα αλιείας στον βόρειο Ατλαντικό, εκτιμάται ότι βρίσκονται κατά μέσο όρο περισσότερα από 1.200 χιλιόμετρα παραγαδιών, με περίπου 15.000 έως 28.000 αγκίστρια (!).

-«Στην περιοχή του Ατλαντικού, το είδος που στοχεύεται κατά βάση είναι ο ξιφίας, ενώ οι καρχαρίες είναι παρεμπίπτον αλίευμα ( δηλαδή αυτό που πιάνεται τυχαία από τα αλιευτικά εργαλεία χωρίς να είναι ο βασικός στόχος)», μού λέει ο Νίκος Χαραλαμπίδης. « Όμως επειδή οι πληθυσμοί του ξιφία μειώνονται, η βιομηχανία βασίζεται όλο και περισσότερο στους καρχαρίες για να συνεχίσει να έχει κέρδος».

• Διαβάστε επίσης: Αλλάζουν ετικέτα στους καρχαρίες 

Κατά τον διευθυντή του ελληνικού τμήματος της περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace,  η αγορά για προϊόντα καρχαρία μεγαλώνει συνεχώς, πολύ πιο γρήγορα από τις προσπάθειες των κυβερνήσεων να προστατέψουν νομοθετικά τους πληθυσμούς τους, βάζοντας έτσι την υγεία των ωκεανών σε κίνδυνο.

Πάνω από 1 δισ. δολάρια ετησίως…

«Η αξία της αγοράς αυτής πλέον έχει ξεπεράσει το ένα δισ. δολάρια ετησίως και τα προϊόντα καρχαρία υπάρχουν ακόμη σε ζωοτροφές και καλλυντικά», συμπληρώνει ο Νίκος Χαραλαμπίδης.

Κατά τους ειδικούς, η αλιεία με παραγάδια είναι μια καταστροφική αλιευτική μέθοδος, αφού στα αγκίστρια των παραγαδιών μπορούν να πιαστούν πολλά άλλα είδη όπως θαλάσσιες χελώνες, θαλασσοπούλια κ.α σαν παρεμπίπτον αλίευμα που στη συνέχεια απορρίπτεται (κοινώς πετιέται στη θάλασσα νεκρό).

Μια  λέξη περιγράφει αυτά που συμβαίνουν στον βόρειο Ατλαντικό, αλλά και στις δικές μας θάλασσες. Ποια είναι αυτή; «Υπεραλίευση». Και για όσους δεν το γνωρίζουν, η υπεραλίευση είναι μια από τις μεγάλες απειλές που καταστρέφει τα θαλάσσια οικοσυστήματα, πλήττει πολλά είδη θαλάσσιων οργανισμών και απειλεί την τροφή και το εισόδημα εκατομμυρίων ανθρώπων (!).

• Διαβάστε επίσης: Βρες το δίκαιο ψάρι 

Για την ιστορία: τον Αύγουστο θα πραγματοποιηθεί στη Νέα Υόρκη το 5ο Διακυβερνητικό Συνέδριο του ΟΗΕ για τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε ύδατα πέρα από τις εθνικές δικαιοδοσίες.

Ελπίζω να δουν το πρόβλημα, και να κάνουν κάτι για τη μοναξιά του καρχαρία. Δεν συμφέρει κανέναν…