Η κυβερνητική κρίση στην Ιταλία είναι δυσάρεστη αλλά αναμενόμενη. Ούτως ή άλλως, εκλογές θα γίνονταν τον Μάρτιο του 2023 και η ετερόκλητη «εθνική» συμμαχία της οποίας ηγείται ο Μάριο Ντράγκι θα έλυνε τότε τους λογαριασμούς της στις κάλπες.
Με δεδομένο ότι το πιθανότερο μετεκλογικό σενάριο είναι μια συμμαχική κυβέρνηση της Δεξιάς, δεν μοιάζει καταστροφικό αν οι εκλογές γίνουν πέντε μήνες νωρίτερα (25 Σεπτεμβρίου 2022).
Καταστροφικό όμως είναι ότι συμβαίνει σε μια κρίσιμη συγκυρία. Και ότι η ιταλική Δεξιά δεν συμβαδίζει απαραιτήτως με την υπόλοιπη Ευρώπη στη σύγκρουση με τη Ρωσία.
Δύο παρατηρήσεις.
Πρώτον, το ενεργειακό θα είναι το κορυφαίο ευρωπαϊκό πρόβλημα των επόμενων μηνών. Δεν θα λυθεί εύκολα και θα δοκιμάσει τις αντοχές, όσο και τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Κυρίως αν δρομολογήσει εθνικές κρίσεις.
Δεύτερον, είναι γεγονός ότι η ιταλική Δεξιά δεν έχει πολλές αγάπες με τον Ερντογάν και την Τουρκία. Αλλά αν προκύψει ένας «Ιταλός Ερντογάν», ακόμη κι αν δεν γουστάρει τον Ερντογάν, δεν είναι καλή εξέλιξη.
Ο Ντράγκι λοιπόν θα λείψει. Αλλά ευτυχώς η Ιταλία δεν είναι Τουρκία. Θα βρει λύσεις. Καλώς ή κακώς ένα πρόβλημα της Ιταλίας είναι πρόβλημα της Ευρώπης.
Σε αντίθεση με την Τουρκία. Οπου από νίκη σε νίκη ο Ερντογάν, σε λίγο δεν θα μπορεί να μπει ούτε στο γήπεδο.
Τα ευχάριστα νέα είναι ότι μάλλον θα περάσουμε ένα ήρεμο καλοκαίρι. Αυτή είναι η εκτίμηση της κυβέρνησης και άλλωστε η ίδια η Τουρκία έχει ρίξει κάπως τους τόνους μετά τη Σύνοδο της Μαδρίτης.
Τα δυσάρεστα είναι ότι η Τουρκία πάσχει από προφανή στρατηγική τύφλωση. Αρνείται δηλαδή να αποδεχθεί ότι οι σχέσεις της με τη Δύση περνούν από την Ελλάδα.
Ισχύει απολύτως για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ισχύει πλέον εν μέρει για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σταδιακά θα μεταφερθεί και στο ΝΑΤΟ, όπου ο ρόλος της Τουρκίας δημιουργεί συνεχώς προβλήματα.
Η Τουρκία όμως αρνείται να το αποδεχθεί ή έστω να το κατανοήσει. Ο Ερντογάν προσπαθεί σταθερά να εγκλωβίσει τον Μητσοτάκη σε ένα διμερές πλαίσιο και εξοργίζεται όταν δεν το καταφέρνει.
Μια τουρκάλα πανεπιστημιακός διατύπωσε με κυνική σαφήνεια την κρατούσα τουρκική αντίληψη.
Στα μάτια της η ελληνική «εθνικιστική» ηγεσία συνεχίζει «την προσπάθεια αποκλεισμού της Τουρκίας από τη Δύση, κόντρα στο εθνικό της συμφέρον» – εννοεί το συμφέρον της Ελλάδας… (Zuhal Mert Uzuner, «Τα Νέα», 16/7).
Να δεχθώ ότι αυτή είναι η επιδίωξη της Ελλάδας. Η Τουρκία όμως όχι μόνο δεν προσπαθεί να την αποτρέψει αλλά κάνει ό,τι μπορεί να τη διευκολύνει.
Δεν ξέρω συνεπώς για το συμφέρον της Ελλάδας, αλλά το λογικό συμφέρον της Τουρκίας είναι προφανές: να κρατάει την Ελλάδα ευχαριστημένη για να είναι ευχαριστημένη και εκείνη.
Ούτως ή άλλως, ούτε διεκδικήσεις έχει ούτε απειλές διατυπώνει η ελληνική «εθνικιστική» ηγεσία.
Μόνο που μέσα στην ψευδαίσθηση του μεγαλείου του, ο Ερντογάν δυσκολεύεται να αποδεχθεί την ανάγκη προσαρμογής του κι ας του το υπέδειξαν όλοι σχεδόν στη Μαδρίτη.
Και όχι μόνο αυτός. Ακόμη και στην Ελλάδα υπάρχουν απόστρατοι στρατιωτικοί που καταφέρονται κατά των εξοπλισμών ή εξακολουθούν να συνιστούν μια ψοφοδεή πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας επειδή «είναι άλλο το μέγεθός της».
Πάλι καλά δηλαδή που είναι απόστρατοι!
Latest News
Η συζήτηση που δεν γίνεται για τον προϋπολογισμό
Η Βουλή συζητάει τον προϋπολογισμό, όμως η σοβαρή συζήτηση για την οικονομική πολιτική δεν γίνεται
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης