Είναι ομολογουμένως καλό ότι πλέον δεν ακούμε τα γνωστά «επιχειρήματα» κατά της χρήσης του όρου «γυναικοκτονία». Συνέβαλε σε αυτό ότι το τελευταίο διάστημα είχαμε μια σειρά από τέτοια περιστατικά που υπογράμμισαν, με τρόπο παραπάνω από οδυνηρό, ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα φιλολογικό θέμα, αλλά με μια συνεχιζόμενη τραγωδία και με ένα διαρκές έγκλημα.
Ομως αυτό δεν αναιρεί την ανάγκη να θυμόμαστε γιατί άνοιξε η συζήτηση γύρω από την ανάγκη να προσδιορίζουμε αυτά τα εγκλήματα ως «γυναικοκτονίες». Δεν ήταν από έλλειψη επίγνωσης ότι ούτως ή άλλως η ανθρωποκτονία αντιμετωπίζεται με τη δέουσα αυστηρότητα, ούτε από αναζήτηση κάποιου «ιδιώνυμου» αδικήματος. Ηταν η ανάγκη να αναμετρηθούμε ως κοινωνία με το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με μορφές βαναυσότητας και βίας που προέρχονται ακριβώς από το ότι οι κοινωνίες μας παραμένουν, παρά την κατοχύρωση μορφών τυπικής ισότητας, θεμελιωδώς σεξιστικές και πατριαρχικές. Είναι, ουσιαστικά, η συνειδητοποίηση ότι αυτό που οπλίζει το χέρι των γυναικοκτόνων δεν είναι ούτε το «πάθος», ούτε προφανώς η «αγάπη», αλλά σωρευμένες και εμπεδωμένες νοοτροπίες, στάσεις και αντανακλαστικά που συγκεφαλαιώνονται στην αντίληψη μιας εξουσίας και ενός δικαιώματος πάνω στην άλλη και το σώμα της που μπορεί να πάρει ακόμη και δολοφονική μορφή.
Οπως έχει γραφτεί πολλές φορές σε τελική ανάλυση οι άντρες δεν σκοτώνουν τις συντρόφους τους ούτε από «αγάπη», ούτε από «πάθος», ούτε από «ζήλια». Σκοτώνουν επειδή υπάρχει ένα ιστορικά και κοινωνικά διαμορφωμένο πλέγμα σχέσεων που αναπαράγει μια πατριαρχική λογική. Ενα πλέγμα σχέσεων που σε οριακές στιγμές τους καθιστά γυναικοκτόνους. Ονομάζοντας το κακό με το όνομά του, εν προκειμένω με την αναφορά σε γυναικοκτονία, δεν υπογραμμίζουμε απλώς την αναγνώριση ότι όλα έχουν να κάνουν με πατριαρχικές σχέσεις, ιεραρχίες και πρακτικές. Πάνω από όλα, δεσμευόμαστε ότι ακριβώς επειδή αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα, θα βοηθήσουμε εκείνες τις διαδικασίες κοινωνικού και πολιτισμικού μετασχηματισμού που θα διαμορφώσουν το αναγκαία μη πατριαρχικό μέλλον μας.
Latest News
Οι 4+1 εποχές του τραπεζικού συστήματος
Η βαθύτερη κατανόηση της πορείας του τραπεζικού συστήματος και κυρίως της αλληλεπίδρασης μεταξύ πιστωτικής επέκτασης και επάρκειας καταθέσεων παρουσιάζει μια σειρά από προκλήσεις
Το έλλειμμα της οικονομίας
Δεν έχουμε βρει τον τρόπο να ανατρέψουμε την πιο ολέθρια για την ελληνική οικονομία συνθήκη
Ποιος ο ρόλος για τη μεταλλευτική βιομηχανία
Αν η Ελλάδα θέλει να ενισχύσει την «ενδογενή» ανάπτυξη της, αλλά με την απαραίτητη παραγωγική εξωστρέφεια, ο ορυκτός πλούτος της αποτελεί μεγάλη ευκαιρία
Κάτι ψήνεται
Η πολιτική αβεβαιότητα που περιβάλει την επιστροφή Τραμπ
Τι πρέπει να περιμένουν οι ελληνικές τράπεζες το 2025
Το έτος 2025, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις αλλά και ευκαιρίες
Ποιοι κερδίζουν από τα ασφάλιστρα υγείας
Σύντομα θα έχουμε θέμα και με τις χρεώσεις των ιδιωτικών νοσοκομείων, καθώς οι ασφαλιστικές πετούν στα ιδιωτικά θεραπευτήρια τον «μουτζούρη» των αυξήσεων
Τι είναι η νέα επιχειρηματικότητα;
Αν και δεν υπάρχει ξεκάθαρος και ενιαίος ορισμός γιατί οι τύποι των επιχειρήσεων διαφέρουν μεταξύ τους, ωστόσο υπάρχουν αρχές της επιχειρηματικότητας οι οποίες σήμερα είναι γρήγορα μεταβαλλόμενες.
Χώρα παντοπωλείων…
Πλέον πήρε κεφάλι η δημιουργία παντοπωλείων, κοινώς μπακάλικα στην πιο εξευγενισμένη σημερινή μορφή
Οι προτεραιότητες και οι στόχοι του υπουργείου Ναυτιλίας
Σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από σημαντικές προκλήσεις και δύσκολες γεωπολιτικές συγκυρίες, η ελληνική ναυτιλία παραμένει η ραχοκοκαλιά του διεθνούς εμπορίου
Ελλάδα 2025: Από την ανθεκτικότητα στη βιώσιμη ανάπτυξη
Το 2025 αναμένεται να είναι έτος κρίσιμο για την αξιοποίηση των ευκαιριών και την εδραίωση της Ελλάδας ως κόμβου καινοτομίας και βιωσιμότητας