To μήνυμα του πρωθυπουργού χθες για την έξοδο της Ελλάδας από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας, δεν είχε μόνο οικονομικό περιεχόμενο. Ή μάλλον ήταν περισσότερο πολιτικό μήνυμα παρά κάτι άλλο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανώς θέλησε να δώσει το στίγμα της αλλαγής σελίδας για τη χώρα, αλλά και για την κυβέρνησή του, ειδικά μετά από όσα έχουν γίνει με τις παρακολουθήσεις που ασφαλώς την έχουν πληγώσει.

Κι έβαλε και τους στόχους της κυβέρνησης για το επόμενο διάστημα: Ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης, νέα μέτρα στήριξης που όμως δεν θα είναι σε βάρος της οικονομίας. Εμφανώς θέλησε δηλαδή να αναδείξει τις κινήσεις που θα κάνει από εδώ και στο εξής η κυβέρνηση για περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, για ανακοπή του brain drain, για ενίσχυση της Υγείας και της Παιδείας, για ασφάλεια και ισοτιμία των γυναικών που εργάζονται.

Ηταν, όμως, κι ένας απολογισμός των πεπραγμένων της Νέας Δημοκρατίας αυτή την τριετία, που κατά τη γνώμη μας σηματοδοτεί και την έναρξη μιας σκληρής προεκλογικής περιόδου.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο μήνυμά του αναφέρθηκε στις μειώσεις φόρων, στον μικρότερο ΕΝΦΙΑ, στην ψηφιοποίηση του κράτους, στην αύξηση του κατώτατου μισθού, στα εξοπλιστικά των Ενόπλων Δυνάμεων κ.λπ. Αν μη τι άλλο, ήταν μια φυγή προς τις… κάλπες με όπλο τα όσα έκανε η κυβέρνηση αυτά τα τρία χρόνια.

Το σκληρό δίλημμα που θέτει ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ωστόσο, κατάφερε χθες στο μήνυμά του να βάλει και το στίγμα της προεκλογικής περιόδου. Πώς δηλαδή θα συγκρουστεί με τα υπόλοιπα κόμματα, ποια θα είναι η στρατηγική της ΝΔ για να πείσει τους πολίτες να την ξαναψηφίσουν.

Ηταν ξεκάθαρο ότι το δίλημμα που θέτει ο Μητσοτάκης είναι «ή με εμάς ή με τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ». Θέλει να βάλει στον κόσμο αυτή την επιλογή ανάμεσα στη ΝΔ και μια σοβαρή και υπεύθυνη διακυβέρνηση (όπως ο ίδιος πιστεύει) ή επιστροφή στην τετραετία 2015-2019.

Καθόλου τυχαίες, και ιδιαίτερα σκληρές, ήταν οι επισημάνσεις του για τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ, η σύνδεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τη Χρυσή Αυγή στην πάνω και κάτω πλατεία, η αναφορά στις διαδηλώσεις που οδήγησαν μέχρι και σε θανάτους, όπως στη Marfin. Ακόμη και η αναφορά στο ότι η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κόστισε 100 δις ευρώ, οδήγησε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και με δυσκολία η Ελλάδα δεν έφυγε από την ευρωπαϊκή τροχιά, είναι ενδεικτικά της προεκλογικής περιόδου που θα ζήσουμε.

• Διαβάστε επίσης: Μητσοτάκης για έξοδο από Ενισχυμένη Εποπτεία: Ιστορική μέρα για την Ελλάδα

Σα να λέει ο πρωθυπουργός στους πολίτες «θέλετε να ξαναζήσετε την ανευθυνότητα και τον ακραίο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ ή να πάει η χώρα μπροστά;» Αυτό θα είναι, επομένως το δίλημμα της επόμενης κάλπης. Τώρα, αν θα πείσει ο Κ. Μητσοτάκης, αυτό δεν το ξέρει κανείς. «Οι κάλπες είναι γκαστρωμένες», έλεγαν παλιά, και κανείς δεν ξέρει τι βγάζουν. Το σκληρό ροκ της αντιπαράθεση που ακολούθησε το μήνυμα του πρωθυπουργού, δείχνει και την… ποιότητα του πολιτικού διαλόγου που θα ακούμε από εδώ και πέρα.

Το γεμάτο καλάθι της ΔΕΘ

Και μιας και ο πρωθυπουργός έδωσε το σήμα για νέα αρχή, αυτή φαίνεται ότι θα γίνει από τη ΔΕΘ με μεγάλες παροχές που, πληροφορίες της στήλης λένε ότι θα προκαλέσουν έκπληξη. Τα έσοδα πάνε καλά, δημοσιονομικός χώρος υπάρχει, η Κομισιόν δεν αντιδρά και τόσο πολύ στην παροχολογία, οπότε αναμένεται να ανακοινωθούν μέτρα ιδιαίτερα θετικά που από το Μαξίμου εκτιμούν ότι θα κάνουν «γκελ» στην κοινωνία.

Τα τελικά μέτρα αναμένεται να συμφωνηθούν στο υπουργικό συμβούλιο που θα γίνει, σύμφωνα με πληροφορίες, στις 30 Αυγούστου, μία εβδομάδα περίπου πριν την άνοδο της κυβέρνησης στη Θεσσαλονίκη.

Για παράδειγμα έχει «κλειδώσει» η κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και τους συνταξιούχους για τα εισοδήματα του επόμενου χρόνου.

Επίσης, ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι θα ανακοινώσει νέα μείωση στους φορολογικούς συντελεστές αλλά και κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για χιλιάδες επαγγελματίες, ένα μέτρο που πλήγωσε και θεωρείται εξαιρετικά άδικο. Ακόμη, θα ανακοινωθεί και νέα αύξηση στις συντάξεις, αλλά κι επιτάχυνση της διαδικασίας αύξησης του κατώτατου μισθού, στα 750 ευρώ ή και παραπάνω.

Θα είναι γεμάτο το καλάθι της ΔΕΘ, αλλά σίγουρα θα έχουν ενδιαφέρον και όσα θα πει ο πρωθυπουργός για τις θεσμικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο κράτος. Όμως, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, οι πολίτες ψηφίζουν πάντα με το μυαλό στην τσέπη και λίγο με το μυαλό στα εθνικά θέματα. Οπου δηλαδή ποντάρει η ΝΔ για να πάρει και την επόμενη τετραετία.

Οι δύσκολοι σταθμοί της οικονομίας

Βγήκαμε από τα Μνημόνια, είναι μια ωραία επικοινωνιακή φράση που αντικαθιστά τη… δυσνόητη και όχι τόσο κατανοητή «έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία».

Αλλά βγήκαμε πραγματικά από την εποπτεία; Η αλήθεια είναι όχι ακριβώς αφού οι αξιολογήσεις, ο έλεγχος θα συνεχιστούν, αλλά όχι με τον «σκληρό τρόπο» των προηγούμενων ετών.

Για παράδειγμα, προκειμένου να πάρει η Ελλάδα τη δεύτερη δόση 1,97 δις από το Ταμείο Ανάκαμψης, θα πρέπει να έχει εκπληρώσει 25 ορόσημα. Τον Σεπτέμβριο θα κατατεθεί η αίτηση, θα ελέγξουν οι αρμόδιοι την επίτευξη των στόχων και σε κανένα τρίμηνο θα αποφασίσουν. Είναι κι αυτό μια μορφή εποπτείας ασφαλώς.

Βεβαίως, αξιολογήσεις κάνουν και οι διεθνείς οίκοι, οι οποίοι και θα κρίνουν την αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας. Η αρχή θα γίνει με τον οίκο DBRS που έχει την Ελλάδα στη βαθμίδα BB δηλαδή ένα σκαλί κάτω από την ελάχιστη επενδυτική.

• Διαβάστε επίσης: Η «έξοδος», η επενδυτική βαθμίδα και το χρέος

Επίσης, η Standard & Poor’s έχει αναβαθμίσει την Ελλάδα σε ΒΒ+ από τον Απρίλιο και περιμένουμε την τελευταία αξιολόγηση για το 2022. Σημαντική και η περίπτωση της Moood’s που έχει κρατήσει σε χαμηλή βαθμολογία την Ελλάδα και μια αναβάθμιση θα είναι σημαντικό βήμα προόδου.

Δύσκολοι σταθμοί τους επόμενους μήνες που θα κρίνουν την πορεία της χώρας εν μέσω παγκόσμιας θύελλας.

12 τετραγωνικά φοιτητικό σπίτι… 270 ευρώ

Η στήλη σας έχει ενημερώσει για το χαμό με τα φοιτητικά σπίτια που γίνεται κάθε χρόνο μετά την ανακοίνωση των επιτυχόντων. Φέτος τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, όχι μόνο γιατί οι ιδιοκτήτες βρήκαν τρόπο να κερδίσουν περισσότερα. Αλλά και γιατί τα σπίτια όλο και λιγοστεύουν, λόγω και των βραχυχρόνιων μισθώσεων και της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου.

Όμως, καθημερινά ακούμε απίστευτες ιστορίες. Για παράδειγμα, όταν στον Πειραιά ιδιοκτήτης ζητά για 12 τετραγωνικά σπίτι 270 ευρώ, τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο. 12 τετραγωνικά, μόλις δηλαδή που θα χωράει ένα κρεβάτι και μια καρέκλα, κι όμως, κάποιος έχει το θράσος να ζητά τέτοια ποσά.

Ή ο άλλος που για 45 τ.μ. ζητά 400 ευρώ, αλλά για… 10 μήνες. Δηλαδή Ιούλιο και Αύγουστο ο φοιτητής πρέπει να μαζέψει τα πράγματά του και να σηκωθεί να φύγει γιατί ο ιδιοκτήτης θέλει να το δώσει σε τουρίστες.

Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο στην Αθήνα. Σε όλες τις πόλεις που φιλοξενούν φοιτητές υπάρχει μεγάλη έλλειψη που εκτοξεύει τις τιμές στα ύψη.

• Διαβάστε επίσης: Ενοίκια και στέγαση: Προς viral λύση η… συγκατοίκηση [πίνακες]

Όπως μας λένε, ειδικά στην Πάτρα φέτος γίνεται χαμός διότι έχει πάρει σχολές και από Αγρίνιο και Μεσολόγγι με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι φοιτητές που ψάχνουν σπίτι.

Είπαμε, καλή η στεγαστική πολιτική για νέα ζευγάρια, αλλά μήπως η κυβέρνηση θα έπρεπε να προχωρήσει σε ένα ευρύ πρόγραμμα κατασκευής φοιτητικών εστιών ή φθηνών διαμερισμάτων που θα καλύπτουν τις ανάγκες των οικογενειών και δεν θα αδειάζει κάθε χρόνο η τσέπη τους;

Λάντζα με 1.500 ευρώ μισθό, αλλά κανείς δεν πάει…

Και πάμε στον τουρισμό. Φέτος η Ελλάδα πάει να σπάσει ρεκόρ αφίξεων και τουριστικών εσόδων. Όμως, αναρωτήθηκε κανείς πώς τα σχεδόν 35 εκατ. των τουριστών που θα έρθουν στη χώρα μας, συν ο εγχώριος τουρισμός, καλύπτονται από τους εργαζόμενους στον κλάδο;

Φτάνουν με απλά λόγια όσοι εργάζονται σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, τουριστικές επιχειρήσεις, να καλύψουν τόσο πολύ κόσμο;

Η απάντηση είναι διαφορετική σίγουρα και ανάλογα με το πώς πέρασε ο καθένας τις διακοπές του, αν ταλαιπωρήθηκε, αν εκνευρίστηκε επειδή δεν έβρισκε ανθρώπους να τον εξυπηρετήσουν κ.λπ.

Η πραγματική απάντηση δίνεται, ωστόσο, από τους ήρωες εργαζόμενους στον τουρισμό που για μήνες δουλεύουν χωρίς ρεπό, 12ωρα και βάλε με αμοιβές που πολλές φορές δεν είναι δίκαιες.

Υπάρχουν επιχειρήσεις που και τον μισθό καταβάλλουν κανονικά, και υπερωρίες δίνουν, και μπόνους επίτευξης στόχων έχουν. Αλλά υπάρχουν κι εκείνες που βγάζουν κέρδη πίνοντας στην κυριολεξία το αίμα των υπαλλήλων τους, σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, καφέ, μπαρ κ.λπ.

Η έλλειψη προσωπικού πάντως είναι εμφανής καθώς πολλοί νέοι δεν πηγαίνουν να δουλέψουν επειδή θεωρούν απαράδεκτες τις συνθήκες και χαμηλούς τους μισθούς. Το σύνδρομο της «Μεγάλης Παραίτησης» με λίγα λόγια.

Μαθαίνουμε π.χ. ότι μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα στη Μεσσηνία ζητούσε λαντζέρη. Ξέρετε με τι μισθό; 1.500 ευρώ καθαρά και χωριστά βεβαίως οι υπερωρίες.

Ξέρετε πόσοι πήγαν; Κανείς. Μαθαίνουμε επίσης ότι υπήρξε τεράστια έλλειψη σε ρεσεψιονίστ που να γνωρίζουν καλά ξένες γλώσσες. Το αποτέλεσμα; Οι 3 βάρδιες των 8 ωρών στα ξενοδοχεία να γίνουν 2 βάρδιες των 12 ωρών και οι εργαζόμενοι να λιώνουν χωρίς ούτε ένα ρεπό από τον Μάιο…