Ένας αηδιαστικός συγκάτοικος… 

Κυρίες και κύριοι
σφίξαν οι ζέστες  πάλι κι ανεβαίνω απ’ το φωταγωγό,
τόσο χειμώνα μέσα στους βόθρους σας επέζησα.
Τώρα χιμάω μέσα από σιφώνια, χαραμάδες αστοκάριστες
σε τάπερ παιδικών τροφών, προμήθειες Τρίτου Παγκοσμίου.

(…)Βέβαια το ξέρω κι ας έχω εκπαιδευτεί,
ζήτημα τύχης είναι, να με βρει
μια πονηρή κι ευκίνητη παντόφλα,
ν’ αγκαλιαστώ με νάρκη εντομοκτόνου, ζήτημα τύχης (…)

Δανείζομαι ως πάσα για το θέμα, μερικούς από τους στίχους από το τραγούδι « Μονόλογος στην Ανηφόρα (Κατσαρίδα) από το άλμπουμ «Από τους Κήπους των Ψιθύρων» (Μουσική/Στίχοι Χάρης Κατσιμίχας /Γιάννης Βαρβέρης και ερμηνευτής Χρήστος Θηβαίος) για να γράψω για τις κατσαρίδες.

Οι στίχοι βέβαια δίνουν την …οπτική των κατσαρίδων, γι΄αυτό και εγώ μετά την πάσα που χρησιμοποίησα θα περιοριστώ στη δική μου. Έχω την αίσθηση, το έχω συζητήσει και με άλλους στην περιοχή που μένω, πως αυτό το καλοκαίρι ο αριθμός τους έχει αυξηθεί.  Δεν ξέρω για εσάς, αλλά[ προσωπικά πάντα μιλώντας[ δεν μου είναι καθόλου ευχάριστο να μένω και να εργάζομαι σε ένα σπίτι παρέα με κατσαρίδες, έστω και με μία…

Eχουν αυξηθεί τα παράπονα…

-«Φέτος έχουν αυξηθεί τα παράπονα που φθάνουν σε εμάς τους ειδικούς για αύξηση της παρουσίας των κατσαρίδων σε κατοικημένους χώρους. Δεν «τρέχουν»  όμως τα ανάλογα επιστημονικά προγράμματα μέσω των οποίων θα μπορούσαμε να πούμε με ακρίβεια αν όντως έχει αυξηθεί ή όχι ο πληθυσμός τους», μού λέει ο Διευθυντής Ερευνών στο Εργαστήριο Εντόμων & Παρασίτων Υγειονομικής Σημασίας Δρ .Αντώνης Μιχαηλάκης.

Προσωπικά πάντα μιλώντας, τις  τελευταίες μέρες, παρατηρώ πως είναι όλο και περισσότερες οι φορές, που ανοίγοντας το κλιματιστικό του γραφείου μου πετάγεται από μέσα μία κατσαρίδα (!). Και αυτό παρά το γεγονός πως έχουμε κάνει τις απαραίτητες απολυμάνσεις στην πολυκατοικία που μένουμε με την οικογένειά μου. Ναι, το ομολογώ, τις μισώ. Αλλά μόνο με το …μίσος, οι κατσαρίδες δεν εξολοθρεύονται.-

Μείωση των ψεκασμών εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών…

– «Επειδή δεν έχουμε τη συνολική εικόνα του προβλήματος, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Και αυτές αφορούν στη μείωση των ψεκασμών εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα νοικοκυριά, αλλά και στην αποτυχία των Δήμων για σχεδιασμό και εφαρμογή ενός σωστού προγράμματος καταπολέμησής τους», μού επισημαίνει ο Δρ. Αντώνης Μιχαηλάκης.

Και συνεχίζει: «Αφορούν ακόμη στις ευνοϊκές συνθήκες. Ειδικά όταν έχουμε τροπικό κλίμα ευνοείται η αναπαραγωγή τους (εφέτος παρατηρήθηκαν βροχές και ζέστη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού). Επιπλέον, δεν έχουν φυσικούς εχθρούς που να μειώνουν σημαντικά τον αριθμό τους (εκτός του ανθρώπου)».

Πάνω από 3.500 είδη

Και είναι πολλές οι άτιμες. «Υπάρχουν πάνω από 3.500 είδη. Στην Ελλάδα, όταν λέμε «κατσαρίδες» εννοούμε κυρίως 3 είδη που συναντώνται στο αστικό περιβάλλον. Εκτός της «αηδιαστικής» παρουσίας τους, παράγουν και μια ενοχλητική οσμή», μού εξηγεί ο Δρ. Αντώνης Μιχαηλάκης.

-Πες μου μερικά πράγματα για τις συνήθειές τους.

-«Οι κατσαρίδες είναι έντομα που δεν τους αρέσει καθόλου το φως. Κατά τη διάρκεια της ημέρας κρύβονται σε ζεστά σημεία κοντά σε σωλήνες ζεστού νερού. Το καλοκαίρι ή στις τροπικές περιοχές, μπορούν να πάνε όπου έχει λίγο φως ή καθόλου φως όπου και νοιώθουν ασφάλεια: βόθροι, σηπτικές δεξαμενές, υπόνομοι, σκουπιδότοποι, απορρίμματα, κάδοι απορριμμάτων, ντουλάπια, συρτάρια, κάτω από καρέκλες και τραπέζια, νεροχύτες, μπάνια, κρεβάτια, πίσω από ψυγεία, εστίες μαγειρέματος, πιάτα στην κουζίνα κ.α.».

-Το αγαπημένο τους μέρος στο σπίτι;

-«Το αγαπημένο τους μέρος είναι η κουζίνα λόγω των υπολειμμάτων τροφής που μπορεί να υπάρχουν, ενώ αν τις συναντάτε συχνά στην κρεβατοκάμαρα, τότε, καλό είναι να μην τρώτε στο κρεβάτι σας…».

-Τι άλλο πρέπει να γνωρίζουμε για τις κατσαρίδες;

Όχι και τα βιβλία…

-« Τρέφονται με ακαθαρσίες και οποιαδήποτε οργανική ουσία τις προσελκύει. Μπορεί να τραφούν με εκκρίματα, πτύελα, τρίχες, ξερό αίμα, νεκρά έντομα και όταν δεν βρίσκουν τροφή, με βιβλία (κυρίως τις βιβλιοδεσίες), ταπετσαρίες, ρούχα και παπούτσια. Όταν τρέφονται πάνω σε μολυσμένα και παθογόνα υλικά, τότε μπορούν μηχανικά να μεταφέρουν τα παθογόνα με τα πόδια τους και τα στοματικά τους μόρια στο σπίτι μας. Ενώ τρέφονται ταυτόχρονα αφοδεύουν οπότε μπορούν να μεταφέρουν παθογόνα μέσω του εντέρου τους- τα οποία επιβιώνουν και παραμένουν δραστήρια μετά την έξοδό τους».

-Πώς αντιμετωπίζονται;

-«Όταν ανακαλυφθεί κάποια εστία πρέπει να γίνει απευθείας ψεκασμός με εγκεκριμένα βιοκτόνα. Αυτό γίνεται στα φρεάτια της αποχέτευσης ή με την μετακίνηση ογκωδών αντικειμένων όπως ψυγείων κ.α. Στις επιφάνειες όπου συνήθως κινούνται, πρέπει να διενεργούνται υπολειμματικοί ψεκασμοί. Εκεί, το βιοκτόνο σκεύασμα θα πρέπει να παραμείνει για καιρό για να εξοντώνει κάθε νέο άτομο που θα έρθει σε επαφή με την ψεκασμένη επιφάνεια».

Όπως μού εξηγεί, ο Δρ Αντώνης Μιχαηλάκης, σε χώρους όπου ο ψεκασμός είναι αδύνατος, όπως σε έναν ηλεκτρονικό πίνακα ή σε ένα χώρο τροφίμων γίνεται τοποθέτηση ειδικού δολώματος σε μορφή πήγματος (gel).

Χρήση μόνο εγκεκριμένων σκευασμάτων…

Προσοχή: «Χρήση μόνο εγκεκριμένων βιοκτόνων σκευασμάτων (εγκεκριμένα είναι μόνο τα σκευάσματα που φέρουν αριθμό έγκρισης από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων)», συμπληρώνει.

Λένε πως αμαρτία εξολογουμένη, ουκ έστιν αμαρτία. Το παραδέχομαι –γι’ άλλη μια φορά- τις μισώ …Εσείς;