
Ο κόσμος μας παραμένει ένας κόσμος συνόρων. Ενας κόσμος όπου τα δικαιώματα παραχωρούνται, διασφαλίζονται και παραβιάζονται εντός συνόρων. Ισχύουν, δηλαδή, για όσους θεωρούνται ότι δικαιούνται να είναι εντός συνόρων, είτε ως πολίτες είτε ως νόμιμοι μετανάστες ή νόμιμοι πρόσφυγες. Για τους υπόλοιπους υπάρχουν οι φράχτες: τόσο οι πραγματικοί, όσο – και μάλλον κυρίως – οι θεσμικοί, αυτοί που τους υποβαθμίζουν σε διάφορες κατηγορίες ανθρώπων με περιορισμένα ή ακόμη και καθόλου δικαιώματα.
Διαβάστε επίσης: Στα ζητήματα δημοκρατίας δεν αρκεί «το γράμμα του νόμου»
Αυτό είναι μια υπενθύμιση ότι η δημοκρατία έχει σύνορα. Αλλωστε, ο κόσμος μας, σε πείσμα όλης της ρητορικής περί παγκοσμιοποίησης, παραμένει ένας κόσμος εθνικών κρατών. Ακόμη και υπερεθνικές ενώσεις, όπως η ΕΕ, σε αυτό το επίπεδο επίσης λειτουργούν ως κράτη, και μάλιστα με σκληρά σύνορα. Μόνο που όταν η δημοκρατία έχει σύνορα, αυτό σημαίνει ότι έχει και όρια. Και αυτά τα όρια αφορούν δικαιώματα που κατά τα άλλα θεωρούμε ότι οφείλουν να είναι καθολικά, να ανήκουν δηλαδή σε όλους τους ανθρώπους, όπου γης, απλώς και μόνο επειδή είναι άνθρωποι. Η αντίφαση, εκρηκτική εάν τη σκεφτούμε, παραμένει ενεργή στον κόσμο μας και παίρνει ποικίλες μορφές: αποφασίζονται ένοπλες επεμβάσεις στο όνομα παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ίδια στιγμή περιορίζεται το δικαίωμα στο άσυλο ή, στα καθ’ ημάς, πανηγυρίζουμε τις επιτυχίες των αθλητών μας με μεταναστευτική καταγωγή και παράλληλα χτίζουμε νέους φράχτες στα σύνορα. Ιδίως όταν το δικαίωμα στη «νόμιμη μετανάστευση» το έχουν στερηθεί οι πολίτες του αναπτυσσόμενου κόσμου που διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να πάρουν ούτε τουριστική βίζα για χώρα του αναπτυγμένου.
Ολα αυτά δείχνουν ότι παραμένει ενεργό και επιτακτικό ένα αίτημα εκδημοκρατισμού των συνόρων. Δηλαδή, η ανάγκη να κατοχυρωθεί, σε έναν κόσμο που στις μορφές εισοδηματικής ανισότητας και στο πλήθος ανοιχτών πολεμικών εστιών προστίθεται και μια μεγάλη ανισότητα ως προς τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, το δικαίωμα στη μετανάστευση και στην αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος.


Latest News

Το ψυχολογικό πρόβλημα
Γενικώς συμβαίνουν περίεργα πράγματα σε περιβάλλον αβεβαιότητας. Ολοι ζυγίζουν την κατάσταση και ψάχνουν τις επιπτώσεις των επιλογών τους

Ριψοκίνδυνο χρέος
Τέτοιου είδους προσπάθειες να «κλέψουμε» στον καπιταλισμό τις έχουμε επιχειρήσει πρώτα εδώ εμείς στην Ελλάδα

Adam Posen: Η Ρωσία είναι υποτελής στην Κίνα
Ο επικεφαλής του διεθνούς κύρους Ινστιτούτου Πήτερσον για τη Διεθνή Οικονομία, αναλύει γιατί η Ρωσία του Πούτιν, παρά τις αμερικανικές προσπάθειες, δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψει την Κίνα για την Αμερική.

Από τα τρολ των social media στις τριγωνικές συναλλαγές
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποθέτουν ότι πίσω από τα αμέτρητα συμβόλαια του ομίλου των κ.κ Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου κρύβονται άλλες σχέσεις, πιο σύνθετες και δηλωτικές πολιτικών και οικονομικών εξαρτήσεων

Αυξάνεται το κόστος των επιχειρήσεων
Οι λίγες μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις θα δοκιμαστούν, θα αναθεωρήσουν επιχειρηματικά σχέδια αλλά θα προσαρμοστούν και θα τα καταφέρουν

Αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις υποκλοπές και τα bots δολοφονίας δικαίωσε τον Όργουελ
Η περιφρόνηση για τους θεσμούς, η απόπειρα ελέγχου της σκέψης, όπως έλεγε ο Όργουελ, μέσω προπαγάνδας και bots, η ηθική εξόντωση αντιπάλων με δολοφονίες χαρακτήρα, δεν μπορούν να θεωρηθούν «φιλελεύθερη πολιτική» αλλά μέθη της εξουσίας

Το… θαύμα του πρόχειρου φαγητού
Στην πρόσφατη έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος για την ελληνική οικονομία, υπάρχει ειδική αναφορά στο πρόχειρο φαγητό

Όταν το Μαξίμου και οι φίλοι του συντηρούν μηχανισμούς τρολ και παραπληροφόρησης
Οι αποκαλύψεις για το πώς χρηματοδοτείται η διαβόητη -αναβαθμισμένη επί Μητσοτάκη- «Ομάδα Αλήθειας» από την εταιρεία Blue Skies των Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου της V+O, είναι διαφωτιστικές για το πώς στήνονται μηχανισμοί παραπληροφόρησης και προπαγάνδας που βάλλουν τελικά κατά της ίδιας της Δημοκρατίας

Είναι το «ελεύθερο εμπόριο» αυταξία;
Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι πάντα και σε κάθε περίπτωση το «ελεύθερο εμπόριο» είναι προς το συμφέρον των κοινωνιών;

Οποιος εξέχει, την πληρώνει
Βρισκόμαστε εν μέσω πολέμου και όποιος «εξέχει» θα την πληρώνει ακόμα και αν αισθάνεται ασφαλής