Αναρωτιέμαι γιατί τόση φασαρία επειδή ένας δημοσιογράφος δήλωσε μεταφραστής για να κάνει τον δημοσιογράφο.
Εδώ τόσα νούμερα δηλώνουν δημοσιογράφοι και παραμένουν νούμερα. Ποιο είναι το πρόβλημα;
Δεν χρειάζεται άλλωστε να είσαι δημοσιογράφος, ούτε μεταφραστής, ούτε καν νούμερο, για να καταλάβεις ότι η Ευρώπη (και μαζί της η Ελλάδα) βρίσκεται μπροστά στον χειρότερο χειμώνα των τελευταίων δεκαετιών.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αποτελματωθεί. Οι Ρώσοι δεν μπορούν να προχωρήσουν, οι Ουκρανοί δεν καταφέρνουν να τους διώξουν και ο Πούτιν δεν αντέχει πολιτικά μια παραδοχή ήττας.
Συνεπώς, η κρίση θα συνεχιστεί.
Και μαζί της όλες οι κρίσεις που την ακολούθησαν, με πρώτη την ενεργειακή.
Προφανώς η απεξάρτηση της Ευρώπης από τη ρωσική ενέργεια είναι όχι μόνο αυτονόητη επιλογή αλλά και επανόρθωση ενός διαχρονικού σφάλματος. Δεν ζεις εξαρτημένος από τον γκάνγκστερ της γειτονιάς.
Αλλά είναι μια επιλογή με κόστος. Που θα φανεί στη ζωή και την τσέπη κάθε Ευρωπαίου.
Οταν ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία σημείωνα εδώ ότι η σύγκρουση θα κρίνει το μέλλον της ελεύθερης δημοκρατικής Ευρώπης.
Τότε μπορεί να φάνηκε λίγο υπερβολικό. Τώρα δεν νομίζω να διαφωνεί κανείς – εξαιρουμένου ίσως του Καστανίδη που δεν έχει ακόμη αποφασίσει με ποιον είναι…
Αλλά ακόμη κι αν τερματιστεί ο πόλεμος, τα πράγματα δεν θα είναι όπως πριν. Ολοι οι ευρωπαίοι ηγέτες με πρώτο τον Μακρόν το επαναλαμβάνουν.
Αυτή η πραγματικότητα του «νέου Ψυχρού Πολέμου» με ό,τι συνεπάγεται στο επίπεδο της οικονομίας και της καθημερινότητας είναι ο μεγάλος εφιάλτης της Ευρώπης.
Εκτός ίσως της Ελλάδας. Που βολοδέρνει με δικούς της μπελάδες.
Το προσφυγικό και μεταναστευτικό λόμπι, την τουρκική επιθετικότητα, τους διάφορους ξένους ανταποκριτές, τις οργανώσεις ακτιβιστών και μια παρανοειδή μερίδα του Τύπου, τις υποκλοπές, τα στραβοπατήματα της κυβέρνησης, τα αδιέξοδα της αντιπολίτευσης που προσπαθεί με κάθε τρόπο να ξαναμπεί στο παιχνίδι, όλα στοιχειοθετούν το σκηνικό ενός εγχώριου εφιάλτη μέσα στον εφιάλτη.
Υπήρξαν μάλιστα άνθρωποι που εξανέστησαν όταν η Κομισιόν διευκρίνισε προ ημερών πως «η εθνική ασφάλεια είναι αποκλειστική αρμοδιότητα» των κρατών-μελών κι όχι σουλατσαδόρων στις Βρυξέλλες.
Αλλά φυσικά δημοκρατία έχουμε κι ο καθένας κάνει τις επιλογές του.
Δικαιούται να μάχεται την κυβέρνηση, τα σύνορα, τον καπιταλισμό, τον αυταρχισμό και ό,τι άλλο του κατέβει στο κεφάλι.
Μπορεί ακόμη και να διώξει τον Πρωθυπουργό – αν μπορέσει, φυσικά…
Αλλά αντικαταστάτη σταλμένο από τον Ερντογάν ή τον Πούτιν δεν νομίζω ότι θα βρει εύκολα.
Latest News
Επενδυτικό «νέο αίμα»
Οι Αμερικανοί δεν είναι οι μόνοι που επιλέγουν Ελλάδα το τελευταίο διάστημα
Πολιτική αποκάλυψη
Η Σάρα Βάγκενεχτ του γερμανικού κόμματος BSW κατόρθωσε να συνθέσει μια πολιτική πλατφόρμα που ακουμπάει καθημερινές ανησυχίες των πολιτών με στοιχεία αριστερής κοινωνικότητας και δεξιού ρεαλισμού
Η συνταγή για την ανάπτυξη της βιομηχανίας
Το παράδοξο που συμβαίνει
Ρευστό τοπίο
Ποιο παράγοντες κάνουν ρευστό το πολιτικό τοπίο;
Η Αμερική αντιμέτωπη με την επιστροφή του Τραμπ
Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο
Ακριβά σπίτια, δύσκολες δανειοδοτήσεις
Το σκηνικό αυτό, των ακριβών σπιτιών και των δύσκολων δανειοδοτήσεων, που διαμορφώνεται δεν αφορά τίποτα αμέριμνους επενδυτές, αλλά ανθρώπους που ψάχνουν σπίτι για να στεγάσουν την οικογένειά τους
Ο πόλεμος των φιλελεύθερων
Σοβαρές ιδεολογικές και πολιτικές διαστάσεις προσλαμβάνει πλέον η αντιπαράθεση μεταξύ φιλελευθέρων σοσιαλιστών και ελευθεριαζόντων ακτιβιστών, που σήμερα παίζουν το παιχνίδι Πούτιν και λοιπών αυταρχικών ηγετών.
Το σασπένς των επιδοτήσεων
Στην ελληνική περιφέρεια αυτές τις μέρες κυριαρχεί ένα θέμα στις συζητήσεις, ο χρόνος καταβολής των αγροτικών επιδοτήσεων
Αυξήσεις αυτοί, μειώσεις εμείς…
Γάλλοι, Ιταλοί, ακόμα και οι Γερμανοί και σχεδόν όλη η Βόρεια Ευρώπη ετοιμάζονται να ανακοινώσουν αυξήσεις φόρων για να μειώσουν τα ελλείμματά τους
Μισθωτοί... επιχειρηματίες
Χιλιάδες υψηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα είναι μέσω εταιρειών τους, κάθε μορφής, «προμηθευτές» των εταιρειών όπου εργάζονται