
Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ είχε το ιδιότυπο προνόμιο όχι μόνο να γράψει ιστορία αλλά και να ζήσει την έμπρακτη ιστορική ετυμηγορία για όσα έπραξε. Προφανώς δεν ήταν αυτός που «διέλυσε» την ΕΣΣΔ: η κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και των κρατών γύρω από αυτή ήταν αποτέλεσμα των εκρηκτικών αντιφάσεων που τα διαπερνούσαν και που αργά ή γρήγορα θα έρχονταν στο προσκήνιο. Ούτε προφανώς ήταν αυτός που «γκρέμισε» τον σοσιαλισμό, εάν αναλογιστούμε ότι η ΕΣΣΔ είχε πάψει δεκαετίες πριν να έχει σχέση με ένα όραμα κοινωνικής χειραφέτησης και «κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».
Αλλωστε, η «εναλλακτική» πρόταση της Κίνας ήταν ουσιαστικά επίσης η πλήρης επιστροφή στον καπιταλισμό, απλώς με διατήρηση της εξουσίας του κομμουνιστικού κόμματος. Ομως, θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Γκορμπατσόφ ήταν αυτός που εκπροσώπησε τις επιλογές που απελευθέρωσαν αυτές τις δυναμικές και πιθανώς επιτάχυναν εξελίξεις που αργά ή γρήγορα θα είχαν πάρει υλική μορφή.
Διαβάστε επίσης: Γκορμπατσόφ: Πού έπασχε το τολμηρό πολιτικό σχέδιό του
Βεβαίως την ίδια στιγμή το τυπικό «τέλος του κομμουνισμού» σήμαινε τη μετάβαση σε μια χωρίς προηγούμενο εκποίηση δημόσιου πλούτου, στη διαμόρφωση μιας εντυπωσιακής εκδοχής μαφιόζικου σχεδόν καπιταλισμού, στις διαβόητες «θεραπείες σοκ» και την καταβαράθρωση του επιπέδου ζωής, στην απελευθέρωση εθνικισμών που μπορούσαν να λειτουργήσουν αποσταθεροποιητικά και βέβαια, εκ του αποτελέσματος τουλάχιστον, στην εικόνα ενός «μονοπολικού» κόσμου που σφραγίστηκε από τη σχεδόν «αυτοκρατορική» αλαζονεία των ΗΠΑ, με αποτελέσματα τις περισσότερες φορές καταστροφικά.
Μια ορισμένη «επίσημη» ιστοριογραφία επιμένει να αντιμετωπίζει τον «κομμουνισμό» ως απλό «τραγικό διάλειμμα», ακόμη και όταν χρησιμοποιεί μέρος της «εικονογραφίας» του στο πλαίσιο του «Νέου Ψυχρού Πολέμου» (παρότι η σημερινή Ρωσία σε μεγάλο βαθμό είναι αποτέλεσμα των εξελίξεων στην «εποχή Γκορμπατσόφ» παρά «συνέχειας» με την ΕΣΣΔ).
Χρησιμοποιεί μάλιστα την αποτυχία της «περεστρόικα» ακριβώς ως επιχείρημα σε αυτή την κατεύθυνση. Ομως, η ιστορία έχει δείξει ότι κάθε άλλο παρά μονοσήμαντη είναι και το «τέλος» της έχει διαψευστεί περισσότερες φορές από όσες έχει αναγγελθεί.
Πηγή: in.gr


Latest News

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα

Ανάσταση! Δηλαδή, ζωή, ανάσα και ελπίδα
Ανάσταση σημαίνει τερματισμός κάθε λογής θανάτου, νίκη απέναντι σε ό,τι σκοτώνει τη ζωή. Να ξαναβρούμε τον τρόπο να ζούμε, να ανασαίνουμε και να ελπίζουμε

Ο μεγάλος αστερίσκος
Το θέμα του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων, η κυβέρνηση το άφησε στα χέρια των επιχειρήσεων

Όταν η Blue Skies αποδεικνύεται ότι ήταν ένα κομματικό «μαύρο ταμείο» της Νέας Δημοκρατίας
Το γεγονός ότι τόσα στελέχη της ΝΔ μισθοδοτούνταν από την Blue Skies των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, χωρίς να το λένε δημοσίως, εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ηθικής τάξης, ανεξαρτήτως τυπικής νομιμότητας