Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ είχε το ιδιότυπο προνόμιο όχι μόνο να γράψει ιστορία αλλά και να ζήσει την έμπρακτη ιστορική ετυμηγορία για όσα έπραξε. Προφανώς δεν ήταν αυτός που «διέλυσε» την ΕΣΣΔ: η κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και των κρατών γύρω από αυτή ήταν αποτέλεσμα των εκρηκτικών αντιφάσεων που τα διαπερνούσαν και που αργά ή γρήγορα θα έρχονταν στο προσκήνιο. Ούτε προφανώς ήταν αυτός που «γκρέμισε» τον σοσιαλισμό, εάν αναλογιστούμε ότι η ΕΣΣΔ είχε πάψει δεκαετίες πριν να έχει σχέση με ένα όραμα κοινωνικής χειραφέτησης και «κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».
Αλλωστε, η «εναλλακτική» πρόταση της Κίνας ήταν ουσιαστικά επίσης η πλήρης επιστροφή στον καπιταλισμό, απλώς με διατήρηση της εξουσίας του κομμουνιστικού κόμματος. Ομως, θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Γκορμπατσόφ ήταν αυτός που εκπροσώπησε τις επιλογές που απελευθέρωσαν αυτές τις δυναμικές και πιθανώς επιτάχυναν εξελίξεις που αργά ή γρήγορα θα είχαν πάρει υλική μορφή.
Διαβάστε επίσης: Γκορμπατσόφ: Πού έπασχε το τολμηρό πολιτικό σχέδιό του
Βεβαίως την ίδια στιγμή το τυπικό «τέλος του κομμουνισμού» σήμαινε τη μετάβαση σε μια χωρίς προηγούμενο εκποίηση δημόσιου πλούτου, στη διαμόρφωση μιας εντυπωσιακής εκδοχής μαφιόζικου σχεδόν καπιταλισμού, στις διαβόητες «θεραπείες σοκ» και την καταβαράθρωση του επιπέδου ζωής, στην απελευθέρωση εθνικισμών που μπορούσαν να λειτουργήσουν αποσταθεροποιητικά και βέβαια, εκ του αποτελέσματος τουλάχιστον, στην εικόνα ενός «μονοπολικού» κόσμου που σφραγίστηκε από τη σχεδόν «αυτοκρατορική» αλαζονεία των ΗΠΑ, με αποτελέσματα τις περισσότερες φορές καταστροφικά.
Μια ορισμένη «επίσημη» ιστοριογραφία επιμένει να αντιμετωπίζει τον «κομμουνισμό» ως απλό «τραγικό διάλειμμα», ακόμη και όταν χρησιμοποιεί μέρος της «εικονογραφίας» του στο πλαίσιο του «Νέου Ψυχρού Πολέμου» (παρότι η σημερινή Ρωσία σε μεγάλο βαθμό είναι αποτέλεσμα των εξελίξεων στην «εποχή Γκορμπατσόφ» παρά «συνέχειας» με την ΕΣΣΔ).
Χρησιμοποιεί μάλιστα την αποτυχία της «περεστρόικα» ακριβώς ως επιχείρημα σε αυτή την κατεύθυνση. Ομως, η ιστορία έχει δείξει ότι κάθε άλλο παρά μονοσήμαντη είναι και το «τέλος» της έχει διαψευστεί περισσότερες φορές από όσες έχει αναγγελθεί.
Πηγή: in.gr
Latest News
Το νούφαρα του Μονέ, τα crypto και η μπανάνα…
Στο οίκο Sotheby's γράφτηκε ένα περίεργο κεφάλαιο στην ιστορία της τέχνης
Ευρωπαϊκές οικονομίες σε τροχιά αβεβαιότητας
Οι προειδοποιήσεις της ΕΚΤ αποκαλύπτουν τους λόγους της ανησυχίας για την κατάσταση των οικονομιών στις ευρωπαϊκές χώρες
Χωρίς τιμαριθμοποίηση
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση συνεχίζει να επιλέγει τον «αραμπά» του κοινωνικού αυτοματισμού
Ο θρίαμβος των αισιόδοξων
Στις μέρες μας, το 2024 εδώ στην Ελλάδα, έχουν πάρει κεφάλι και πάλι οι απαισιόδοξοι και φοβούνται και τη σκιά τους
Ο θρίαμβος των αισιόδοξων
Οι ίδιοι απαισιόδοξοι ανησυχούσαν πριν από τις εκλογές του 2019 για το δημόσιο χρέος και τις τράπεζες
Οι επιχειρήσεις στην εποχή των αναταράξεων
Οι περίοδοι της σταθερότητας και μιας υποτιθέμενης κανονικότητας θα γίνονται όλο και πιο σύντομες για τις επιχειρήσεις και τις οικονομίες
Το ελαιόλαδο ρίχνει τον πληθωρισμό
Σε όλες τις απότομες αλλαγές σε μια αγορά, έτσι και στο ελαιόλαδο υπάρχουν νικητές και ηττημένοι
Στην ασφάλεια των πλεονασμάτων
Το χθεσινό μήνυμα Χατζηδάκη αποτελεί μια ελάχιστη ανταπόδοση στους χτυπημένους από τη χρεοκοπία Έλληνες φορολογουμένους
Ευκαιρία εκσυγχρονισμού
Τα Κράτη-Μέλη της ΕΕ έχουν υποχρέωση μεταφοράς, έως 15 Νοεμβρίου 2024, στο εθνικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2022/2041 για επαρκείς κατώτατους μισθούς
Εκτός κυβερνητικού ραντάρ…
Ο τομέας μπορεί να προοδεύει την τελευταία τριετία, αλλά η παραγωγικότητά του μειώνεται