Περιμένοντας την Ούρσουλα

Δεν ξέρω τι ακούγεται για εξοικονόμηση ενέργειας και άλλα τινά. Η κυβέρνηση κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Για τα μάτια της Ευρώπης κάνει κάποιες προσπάθειες στην κοινόχρηστη ηλεκτροδότηση, όπως αυτή των δήμων. Κατά τα άλλα ουδέν. Στο ρεύμα είδε και αποείδε με τις αποτυχημένες προσπάθειες ευρωπαϊκής λύσης και ήδη για δεύτερο στη σειρά μήνα εφαρμόζει ένα από τα πιο γενναία προγράμματα επιδότησης της κατανάλωσης ενέργειας. Περίπου το ένα τρίτο των καταναλωτών ρεύματος θα πληρώσει όχι απλά ρεύμα προ Πούτιν, αλλά κατά πολύ φτηνότερο. Το ίδιο ετοιμάζει και στο φυσικό αέριο και οσονούπω και στο πετρέλαιο θέρμανσης. Το ερώτημα είναι αν θα της βγει. Θα το ανακοινώσει λέει ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ. Ενδεχομένως το σύστημα που θα δημιουργηθεί να είναι ενιαίο και να επικοινωνεί μεταξύ του. Δεν έχουμε για παράδειγμα πολύ φυσικό αέριο, στρέφουμε τότε τους καταναλωτές στο πετρέλαιο (καλοριφέρ) και τον ηλεκτρισμό (σόμπες, αιρ κοντίσιον).

Κατά το κοινώς λεγόμενο έχουν πάρει την απόφασή τους στην κυβέρνηση να μη συμβεί αυτό που τους συνέβη πέρυσι. Δηλαδή να υπάρξουν συμπολίτες μας σε πολυκατοικίες που δεν ανάβουν εδώ και χρόνια καλοριφέρ καθώς δεν συμφωνούν στη χρήση τους και οι οποίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με υπέρογκους λογαριασμούς, λόγω της θέρμανσής τους με ηλεκτρικά μέσα. Πέρυσι η αλήθεια είναι ότι πιάστηκαν στον ύπνο. Φέτος όμως είναι αλλιώς. Ειδοποιός διαφορά ότι η φετινή είναι εκλογική χρονιά.

Η κυβέρνηση δείχνει να έχει βρει την απάντηση και στο πώς θα χρηματοδοτηθεί όλο αυτό το «γενναίο» πακέτο. Το μοντέλο του ρεύματος απέδωσε και μάλιστα με το παραπάνω, με αποτέλεσμα πλέον να το προτείνουμε ως κοινή ευρωπαϊκή λύση. Προφανώς με τη «χορηγία» της ΔΕΗ και των ΑΠΕ. Μέσα σε ενάμιση μήνα η κατά τον ΣΥΡΙΖΑ ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ, συνεισέφερε 419 εκατ. ευρώ. Τα περισσότερα από τους λιγνίτες και τα υδροηλεκτρικά της. Οι ΑΠΕ, οι «τρισκατάρατες» – για μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού – ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά, άλλα 634 εκατ. ευρώ. Ολοι οι υπόλοιποι παραγωγοί 59 εκατ. ευρώ. ΔΕΗ και ΑΠΕ έβαλαν στο σύστημα επιδοτώντας με γενναία ποσά τα τιμολόγια όλων των καταναλωτών, ανεξαρτήτως παρόχων, περισσότερα από όσα συνεισέφερε ο κρατικός προϋπολογισμός (800 εκατ. ευρώ).

Το ερώτημα είναι αν μπορεί να επεκταθεί το μοντέλο επιδότησης του ηλεκτρικού και στις υπόλοιπες μορφές ενέργειας. Στο φυσικό αέριο, πέρυσι το μεγάλο βάρος των επιδοτήσεων το σήκωσε η ΔΕΠΑ Εμπορίας. Το πρόβλημα είναι ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει επί τα χείρω. Θα χρειαστούν περισσότερα λεφτά και πάλι από τον προϋπολογισμό. Ακούω και κάτι «τρέλες» ότι θα επιχειρηθεί η στροφή καταναλωτών, που με αγώνα χρόνων κατάφεραν οι εταιρείες να τους προσελκύσουν προς άλλες μορφές ενέργειας. Φανταστείτε να το διάβασε ο επικεφαλής της Italgas Πάολο Γκάλο που μόλις χθες υπέγραψε την καταβολή σχεδόν ενός δισεκατομμυρίου ευρώ για την απόκτηση των εταιρειών που διαχειρίζονται το ελληνικό δίκτυο φυσικού αερίου.

Τυχόν συνεισφορά των πετρελαϊκών εταιρειών, αντίστοιχη των παραγωγών ρεύματος, αποκλείεται εκ των προτέρων. Εκεί δεν υπάρχουν οι «αγελάδες» της ΔΕΗ και των ΑΠΕ για να τις «αρμέξουμε». Αρα θα χρειαστούν επίσης πολλά κρατικά λεφτά για επιδοτήσεις. Για να προκύψει όμως δημοσιονομικός χώρος, δηλαδή διαθέσιμα λεφτά, θα πρέπει να απελευθερωθεί το μεγαλύτερο μέρος από τα 800 εκατ. ευρώ που χρειάζονται κάθε μήνα για την επιδότηση του ηλεκτρικού. Γι’ αυτό και στην κυβέρνηση άρχισαν να παρακολουθούν ξανά με προσοχή όσα λέει η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν…