Ιαπωνία: Σότζι Μοριμότο, ένας 38χρονος που πληρώνεται για να μην κάνει τίποτα

Είναι 38 ετών, ζει στο Τόκιο και έχει «χτίσει» αυτό που κάποιοι θα θεωρούσαν μια ονειρεμένη δουλειά: Πληρώνεται για να μην κάνει (σχεδόν) τίποτα.

Ο λόγος για τον Σότζι Μοριμότο, ο οποίος χρεώνει 10.000 γιεν (περίπου 70 ευρώ) ανά κράτηση για να συνοδεύει τους πελάτες και να υπάρχει απλώς ως σύντροφος.

• Διαβάστε επίσης: Ιαπωνία: Σκάνδαλο με δωροδοκίες γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες

«Νοικιάζω τον εαυτό μου»

«Βασικά, νοικιάζω τον εαυτό μου. Η δουλειά μου είναι να βρίσκομαι όπου θέλουν οι πελάτες μου και να μην κάνω τίποτα συγκεκριμένο», δήλωσε ο Μοριμότο στο Reuters, προσθέτοντας ότι έχει αναλάβει περίπου 4.000 συνεδρίες τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Με ισχνή σωματική διάπλαση και μέτρια εμφάνιση, ο Μοριμότο διαθέτει πλέον σχεδόν ένα τέταρτο του εκατομμυρίου ακολούθους στο Twitter, όπου βρίσκει τους περισσότερους πελάτες του. Περίπου το ένα τέταρτο από αυτούς είναι επαναλαμβανόμενοι πελάτες, συμπεριλαμβανομένου ενός που τον έχει προσλάβει 270 φορές.

Η δουλειά του τον έχει οδηγήσει σε ένα πάρκο με ένα άτομο που ήθελε να παίξει σε μια τραμπάλα. Έχει επίσης χαμογελάσει και χαιρετήσει μέσα από το παράθυρο ενός τρένου έναν εντελώς άγνωστο που ήθελε να τον αποχαιρετήσει.

Θέτοντας όρια

Το να μην κάνει τίποτα δεν σημαίνει ότι ο Μοριμότο θα κάνει το οτιδήποτε. Έχει απορρίψει προτάσεις να μετακινήσει ένα ψυγείο και να πάει στην Καμπότζη και δεν δέχεται αιτήματα σεξουαλικής φύσης.

Την περασμένη εβδομάδα, ο Μοριμότο καθόταν απέναντι από μια 27χρονη αναλύτρια δεδομένων ντυμένη με σάρι, και είχε μια λιτή συζήτηση με τσάι και κέικ.

• Διαβάστε επίσης: Τα παθήματα της Ιαπωνίας μαθήματα για την Ταϊβάν

Η 27χρονη ήθελε να φορέσει το ινδικό ένδυμα δημόσια, αλλά ανησυχούσε μήπως έφερνε σε δύσκολη θέση τους φίλους της. Έτσι απευθύνθηκε στον Μοριμότο για συντροφιά.

«Με τους φίλους μου αισθάνομαι ότι πρέπει να τους διασκεδάζω, αλλά με τον ενοικιαστή (τον Μοριμότο) δεν αισθάνομαι την ανάγκη να είμαι φλύαρη», είπε.

Πριν ο Μοριμότο βρει την πραγματική του κλίση, εργαζόταν σε μια εκδοτική εταιρεία και συχνά τον επέπλητταν επειδή «δεν έκανε τίποτα».

«Άρχισα να αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε αν παρείχα την ικανότητά μου να “μην κάνω τίποτα” ως υπηρεσία στους πελάτες», είπε.

Η επιχείρηση συντροφιάς είναι πλέον η μοναδική πηγή εισοδήματος του Μοριμότο, με την οποία συντηρεί τη σύζυγο και το παιδί του. Αν και αρνήθηκε να αποκαλύψει πόσα βγάζει, είπε ότι βλέπει περίπου έναν ή δύο πελάτες την ημέρα. Πριν από την πανδημία, ήταν τρεις ή τέσσερις την ημέρα.

• Διαβάστε επίσης: Ιαπωνία: Σε χαμηλό 24 ετών το γιεν έναντι του δολαρίου

Καθώς περνούσε μια Τετάρτη χωρίς να κάνει τίποτα αξιόλογο στο Τόκιο, ο Μοριμότο προβληματίστηκε για την παράξενη φύση της δουλειάς του και φάνηκε να αμφισβητεί μια κοινωνία που εκτιμά την παραγωγικότητα και χλευάζει την αχρηστία.

«Οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι το “μηδέν” μου είναι πολύτιμο επειδή είναι χρήσιμο (για τους άλλους) … Αλλά είναι ωραίο να μην κάνεις πραγματικά τίποτα. Οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να είναι χρήσιμοι με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο», είπε.