
Η αέναη εξέλιξη των τεχνολογιών επιφέρει διαρκείς ανακατατάξεις στην εργασία και στις εργασιακές σχέσεις, ενώ συνιστά μια τεράστια κοινωνική αλλαγή. Παρατηρείται το φαινόμενο οι εργαζόμενοι να παραιτούνται από τις θέσεις εργασίας ή να μην αποδέχονται συγκεκριμένες θέσεις εργασίας, παρότι σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει υψηλό επίπεδο ανεργίας.
Παράλληλα, η εργασία περιλαμβάνει ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο μείγμα εργαζομένων πλήρους και μερικής απασχόλησης, εργολάβων, ελεύθερων επαγγελματιών, «εργαζομένων σε συναυλίες» (εργαζόμενοι με βραχυχρόνια συμβόλαια, gig economy), ρομπότ, εθελοντών, εργασία από οπουδήποτε και γενικότερα παρατηρείται ένας εκδημοκρατισμός της εργασίας, με την έννοια της αποσύνδεσής της από τα παραδοσιακά όρια του χώρου, του χρόνου, της δομής και της εξάρτησης.
Διαβάστε επίσης: Πώς η πανδημία άλλαξε για πάντα την εργασία
Είναι προφανές ότι η εναρμόνιση με τις προκλήσεις στην εργασία οδηγούν στην αναζήτηση ενός νέου τρόπου προσέγγισής της. Σε αυτό το αενάως μεταβαλλόμενο περιβάλλον, την απάντηση για τη νέα προσέγγιση δίνουν οι συγγραφείς Ravin Jesuthasan και John W. Boudreau, στο πρόσφατο μπεστ σέλερ του Wall Street Journal «Work Without Jobs», «Εργασία Χωρίς Δουλειά» (MIT Press, 2022). Σύμφωνα με την ανάλυση, η κλασική προσέγγιση για την προσφορά και τη ζήτηση της εργασίας, αλλά και η εκτέλεση και η αξιολόγηση της εργασίας βασίζονται στο ότι η εργασία θεωρείται ως δουλειά και οι εργαζόμενοι ως κάτοχοι της εργασίας ή της συγκεκριμένης θέσης εργασίας. Αντίστοιχα, οι θέσεις εργασίας οργανώνονται με συγκεκριμένη περιγραφή, συγκεκριμένους τίτλους, προσόντα και ιεραρχία.
Το κρίσιμο είναι εάν η εργασία θα εκλαμβάνεται ως δουλειά με τα χαρακτηριστικά που διαμορφώθηκαν τα τελευταία 150 χρόνια. Η κυρίαρχη ιδέα είναι ότι οι σύγχρονοι εργαζόμενοι ασχολούνται με ένα ευρύτερο σύνολο εργασιών από αυτό που μπορεί να αποδώσει ο όρος δουλειά, με την έννοια ενός πεπερασμένου συνόλου συγκεκριμένων ρόλων και ευθυνών.
Η θεμελιώδης προσέγγιση είναι ότι η εργασία αρχίζει να αποσυνδέεται από τις θέσεις εργασίας, όπως περιγράφονται σε κάθε οργανισμό του δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα. Δεν συνεπάγεται ότι δεν θα υπάρχει εργοδότης, ούτε ότι δεν μπορεί κάποιος να σταδιοδρομήσει σε έναν οργανισμό. Αυτό που σηματοδοτεί η εξέλιξη αυτή είναι ότι δεν θα προσληφθεί ένας εργαζόμενος από έναν εργοδότη για να παραδώσει ένα γνωστό, περιορισμένο και πεπερασμένο σύνολο εργασιών που συνδέονται με μία δουλειά.
Το μέλλον συνεπώς απαιτεί την αποδόμηση των στατικών θέσεων εργασίας και την ανασύνθεση της εργασίας, ώστε να καταλάβουμε τους στόχους που προσπαθούμε να υπηρετήσουμε και εν συνεχεία να σχεδιάσουμε τον καλύτερο τρόπο για να τους πετύχουμε. Ο αυτοματισμός, η τεχνητή νοημοσύνη, η μηχανική εκμάθηση, οι δεξιότητες και οι ικανότητες, παίζουν κρίσιμο ρόλο για την επίτευξη των στόχων. Η πραγματικότητα στον χώρο των επιχειρήσεων είναι ότι μία δουλειά όσο καλά καθορισμένη κι αν είναι, δεν μπορεί να αποτυπώσει επαρκώς την αλλαγή της ζήτησης για νέες δεξιότητες.
Η διαρκής επένδυση στην ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων για τον εντοπισμό και την εκπλήρωση βασικών αναγκών των εργαζομένων, είναι αναγκαία, καθώς θα αποφέρει επιπρόσθετη μετρήσιμη απόδοση επένδυσης (Return Of Investment) στην επιχείρηση. Είναι σημαντικό να δούμε το άτομο ολιστικά σε συνδυασμό με όλους τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να συνεισφέρει σε διαφορετικούς τύπους εργασίας ή σε ένα διαφορετικό σύνολο εργασιών, βάσει των δεξιοτήτων και ικανοτήτων που διαθέτει. H σύνδεση του ταλέντου με την εργασία έχει ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να πληρώνονται, να αναγνωρίζονται περισσότερο και να έχουν ισχυρό κίνητρο. Εν τέλει, η συνεχώς αναβαθμισμένη εργασία απαιτεί ουσιαστικά μία νέα ανθρωποκεντρική κοινωνική συμφωνία, ώστε μέσω της ελκυστικότητας της εργασίας, της διαρκούς μάθησης και της ανταμοιβής να αντιμετωπιστούν σημαντικές προκλήσεις, όπως οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού και οι παραιτήσεις της νέας γενιάς από την εργασία.
Ο κ. Κωνσταντίνος Αγραπιδάς είναι διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου, γενικός διευθυντής Εργασιακών Σχέσεων, Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία και Ενταξης στην Εργασία στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.


Latest News

Πώς επηρεάστηκαν τα επενδυτικά καταφύγια από τη διεθνή οικονομική αναταραχή
Η άναρχη και συνάμα επικίνδυνη χάραξη της δασμολογικής πολιτικής των ΗΠΑ προκαλεί έντονη νευρικότητα στους επενδυτές. Κι εκείνοι, ενστικτωδώς αναζητούν χαμηλότερη μεταβλητότητα.

Πώς η λογιστική θα κάνει πιο «πλούσιους» τους φορείς γενικής κυβέρνησης από 1/1/2026;
To 2025 θεωρείται περίοδος προετοιμασίας, ή αλλιώς προπαρασκευαστική περίοδος
![Οι αλλαγές που υπάρχουν στα φορολογικά έντυπα για τα εισοδήματα του φορολογικού έτους 2024 από ακίνητα [Α]](https://www.ot.gr/wp-content/uploads/2025/03/akinita1-e1727899707686-1024x684-1-600x401.jpg)
Οι αλλαγές στα φορολογικά έντυπα για τα εισοδήματα από ακίνητα
Οι νέες διατάξεις για τα κίνητρα ώστε να μπουν στην αγορά νέα ακίνητα που προέρχονται είτε από βραχυχρόνια μίσθωση είτε ήταν κενά

Τα ελληνικά ομόλογα παραμένουν ελκυστικά παρά τις αναταράξεις στις μετοχικές αγορές
Ο τυφώνας Trump έχει σαρώσει τις χρηματαγορές παγκοσμίως, με τους επενδυτές να αντιμετωπίζουν σοβαρή μεταβλητότητα. Κάποιοι, όμως, βρίσκονται στο απυρόβλητο.
![Ελάχιστο ετήσιο εισόδημα αυτοαπασχολούμενων [Α’ Μέρος]](https://www.ot.gr/wp-content/uploads/2024/08/ergazomenoi-768x512-1-600x400.jpg)
Ελάχιστο ετήσιο εισόδημα αυτοαπασχολούμενων [Α’ Μέρος]
Υπολογισμός του τεκμαιρόμενου ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος (προ μειώσεων)

Πώς να υπολογίσετε το δώρο Πάσχα
Το δώρο Πάσχα πρέπει να καταβληθεί από τους εργοδότες του ιδιωτικού τομέα μέχρι τη Μεγάλη Τετάρτη, 16 Απριλίου

Μισθοί, αγοραστική δύναμη και επίπεδο φτώχειας
Με την αύξηση αυτή η Ελλάδα είναι στην 11η θέση μεταξύ των 22 χωρών της Ευρώπης που έχουν θεσμοθετημένο κατώτατο μισθό σε ονομαστικές τιμές και στην 13η θέση σε τιμές αγοραστικής δύναμης

Νέες πράξεις απαλλαγές από τον ΕΝΦΙΑ 2023 και 2024
Επανεκκαθάριση ΕΝΦΙΑ για οικισμούς μετά από αλλαγές στους συντελεστές αξιοποίησης οικοπέδου

Οι επιπτώσεις του εμπορικού πολέμου και οι άμυνες της Ελλάδας
Η Ελλάδα, αν και έχει μικρότερη εξάρτηση από τις ΗΠΑ, ενδέχεται να επηρεαστεί έμμεσα

Η συνεισφορά της επιστήμης στη Δημοκρατία
Τα απαραίτητα στοιχεία για την πρόοδο της επιστήμης είναι: η επένδυση στην έρευνα, η προώθηση επιστημονικών επαγγελμάτων, η εκπαίδευση στην κριτική σκέψη, η θέση της εξειδίκευσης στη χάραξη δημόσιων πολιτικών και, κυρίως η ανάδειξη των στενών δεσμών μεταξύ επιστημονικής προσέγγισης και δημοκρατίας