Οι εύρωστες τράπεζες της Ευρώπης κινδυνεύουν να γίνουν σάκοι του μποξ

Η Ευρώπη οδεύει σε ύφεση, ωστόσο οι τράπεζές της αναμένουν ένα απροσδόκητο κέρδος. Αυτή η άβολη διαπίστωση καθιστά τον τομέα σάκο του μποξ για ρυθμιστικές αρχές και πολιτικούς.

Η ολοένα και πιο οξεία ενεργειακή κρίση της περιοχής , η οποία εκτινάσσει τον πληθωρισμό και αναγκάζει τις κεντρικές τράπεζες να αυξήσουν τα επιτόκια, καθιστά την ύφεση σχεδόν αναπόφευκτη. Οι αναλυτές της Goldman Sachs αναμένουν ότι η βρετανική οικονομία θα συρρικνωθεί για τρία συνεχόμενα τρίμηνα ξεκινώντας τον Οκτώβριο, ενώ οι οικονομολόγοι της Morgan Stanley αναμένουν το γερμανικό ΑΕΠ να συρρικνωθεί κατά 0,4% το 2023. Εάν η Ρωσία κλείσει όλους τους αγωγούς φυσικού αερίου, η ύφεση θα μπορούσε να είναι χειρότερη.

Διαβάστε  επίσης – Η Ευρώπη οδεύει προς ύφεση – Πόσο άσχημα θα είναι;

Αλλά μάλλον όχι για τις τράπεζες. Ο πρώτος λόγος είναι ότι τα περιθώρια δανεισμού αυξάνονται ανάλογα με τα επιτόκια. Όσο χειρότερος γίνεται ο πληθωρισμός, τόσο πιο γρήγορα πρέπει να αυξάνονται οι ρυθμιστές επιτοκίων, πράγμα που σημαίνει ότι οι τράπεζες κερδίζουν ακόμη περισσότερα χρήματα. Οι αναλυτές της Bank of America υπολογίζουν ότι τα απροσδόκητα έσοδα θα μπορούσαν να είναι 88 δισεκατομμύρια ευρώ το επόμενο έτος.

Δεύτερον, οι δανειστές δεν αναμένουν ένα κύμα αθετήσεων δανείων, ειδικά εάν οι κυβερνήσεις παρέμβουν για να βοηθήσουν τους καταναλωτές να αποφύγουν τις πιο ακραίες αυξήσεις των τιμών της ενέργειας. Η Deutsche Bank εκτιμά ότι μια διακοπή του ρωσικού φυσικού αερίου θα την ανάγκαζε να αναλάβει περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ επισφαλών χρεών. Χρησιμοποιώντας τις εκτιμήσεις της Refinitiv, αυτό ισοδυναμεί με μόλις το 16% του κέρδους προ φόρων του 2023.

Ο Carlo Messina, διευθύνων σύμβουλος της ιταλικής Intesa Sanpaolo, δήλωσε ότι σε μια ύφεση το κόστος πιθανών αθετήσεων θα αντισταθμιζόταν περισσότερο από υψηλότερα έσοδα από τόκους.

Οι αναλυτές συμφωνούν: για πολλές μεγάλες τράπεζες, προβλέπουν παρόμοια ή υψηλότερη απόδοση των ενσώματων μετοχών από ό,τι πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Αυτή η ισχύς σημαίνει ότι οι τράπεζες εισέρχονται στην κρίση, ευρισκόμενες στο στόχαστρο.

Στην πανδημία, οι ρυθμιστικές αρχές και οι πολιτικοί ώθησαν τους δανειστές να υποστηρίξουν τους πελάτες μέσω διακοπών αποπληρωμής του χρέους και φθηνής πίστωσης. Σε αντάλλαγμα, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έδωσαν στις τράπεζες εγγυήσεις δανείων, χαλαρότερους κανόνες κεφαλαίου και επιπλέον περιθώρια για επισφαλή χρέη.

Μια ύφεση θα μπορούσε να δει την επανάληψη αυτών των αιτημάτων. Η Αρχή Χρηματοοικονομικής Συμπεριφοράς της Βρετανίας τον Ιούλιο είπε στους CEO των τραπεζών ότι η καθοδήγησή της από την εποχή της πανδημίας σχετικά με την αντιμετώπιση πελατών που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες είναι επίσης σημαντική για την κρίση κόστους ζωής.

Η κυβέρνηση της Πολωνίας απαίτησε από τους δανειστές να δώσουν μια περίοδο χάριτος στους δανειολήπτες των στεγαστικών δανείων , ενώ η Ισπανία έχει επιβάλει φόρο στα υπερβολικά κέρδη των τραπεζών.

Η ιταλική UniCredit ανέλαβε την πρωτοβουλία, ανακοινώνοντας τη Δευτέρα ένα πακέτο 8 δισ. ευρώ για να βοηθήσει τους δανειολήπτες. Οι ομόλογοί της μπορεί τελικά να χρειαστεί να το ακολουθήσουν, αν όχι πρόθυμα, τότε υπό πίεση.

REUTERS BREAKINGVIEWS