Οργή (και) στο Βερολίνο κατά Ερντογάν – «Ως πότε θα χορεύει ΝΑΤΟ και ΕΕ;»

Ιδιαιτέρως οργισμένος εμφανίστηκε κατά της Τουρκίας και του προέδρου της, Ταγίπ Ερντογάν, ένα εκ των κορυφαίων στελεχών του συγκυβερνώντος κόμματος των Πρασίνων και υπεύθυνος της εξωτερικής πολιτικής εκ μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας του.

Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι φαίνεται πως ήταν το αίτημα της Τουρκίας για ένταξη στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), η σύνοδος κορυφής του οποίου πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Σαμαρκάνδη, του Ουζμπεκιστάν, παρουσία του Ερντογάν.

• Διαβάστε επίσης: «Η Ευρώπη θερίζει ό,τι έσπειρε»

«Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλουν να αναρωτηθούν μέχρι πότε θα επιτρέπουν στον Ερντογάν να χορεύει κάτω από τη μύτη τους», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γιούργκεν Τριτίν, στο πλαίσιο συνέντευξής του στην εφημερίδα Die Welt, σχολιάζοντας την πρωτοβουλία Ερντογάν και την προσέγγισή του με έναν οργανισμό στον οποίο κυριαρχεί πρωτίστως η Κίνα και, στη συνέχεια, η Ρωσία.

Πρόταση για οικονομικές κυρώσεις

«Η Τουρκία παρεμποδίζει το ΝΑΤΟ στην εφαρμογή του εμπάργκο όπλων για τη Λιβύη. Κάνει έρευνες στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδας. Η Τουρκία, αν και μέλος του ΝΑΤΟ, βοηθά περισσότερο από την Κίνα τη Ρωσία ώστε να παρακάμψει τις ευρωπαϊκές κυρώσεις. Ο Ερντογάν φρενάρει την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Και τώρα, θέλει να ενταχθεί μαζί με το Ιράν στον SCO», πρόσθεσε ο Τριτίν.

• Διαβάστε επίσης: Οι δύο όψεις των σχέσεων Τουρκίας και Ρωσίας

Ο ίδιος ισχυρίστηκε, μάλιστα, πως έχει έρθει η ώρα για την υιοθέτηση μιας «πιο αποφασιστικής πολιτικής» απέναντι στην Άγκυρα. Καθώς δε είναι αδύνατο να αποβληθεί κάποια χώρα από το ΝΑΤΟ, πρότεινε να εξεταστούν οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης – πολύ περισσότερο, προφανώς, καθώς μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Τούρκος πρόεδρος είχε επαναλάβει τους ισχυρισμούς του Βλαντιμίρ Πούτιν, δηλώνοντας ότι η Ευρώπη «θερίζει αυτό που έσπειρε».

Ολοένα πιο μακριά από τη Δύση

Δεν είναι τυχαίο, επίσης, το γεγονός ότι με τις παραπάνω εκτιμήσεις δείχνει να συμφωνεί, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Der Spiegel, και ο συνάδελφος του Τριτίν στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα – το μεγαλύτερο του κυβερνητικού συνασπισμού, Νιλς Σμιντ. Σύμφωνα με αυτόν, η ένταξη στον SCO «θα αποτελούσε, σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, ένα επιπλέον συμβολικό βήμα απομάκρυνσης από τη Δύση και τις αξίες της – ένα σοβαρό πολιτικό λάθος για το μέλλον της Τουρκίας».

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δηλώσεις του Τριτίν και του Σμιντ έρχονται σε μία στιγμή που η δυσφορία για τον Ερντογάν εντείνεται και στις Ηνωμένες Πολιτείες – οι οποίες, εκτός των άλλων, έχουν αποφασίσει να άρουν το εμπάργκο όπλων απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ βρίσκονται κοντά σε οριστική συμφωνία με την Ελλάδα για την πώληση μαχητικών F-35, από την απόκτηση των οποίων έχει αποκλειστεί η Τουρκία.

Η αλήθεια, βεβαίως, είναι πως τα γερμανικά οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία είναι πολύ μεγάλα, ενώ ουδείς μπορεί να ξεχνά τη σημασία και τον ρόλο των εκατομμυρίων Τούρκων μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει κάποια στιγμή που όλα αλλάζουν, εάν ξεπεραστεί η «κόκκινη γραμμή».

Η περίπτωση της Ρωσίας – ενός ακόμη πολύτιμου εταίρου του Βερολίνου μέχρι την εισβολή στην Ουκρανία – αποδεικνύει του λόγου το αληθές.