Παρατηρούσα όλες αυτές τις μέρες την αρθρογραφία για το πώς «ανησυχεί η Ευρώπη» για το ενδεχόμενο εκλογής της ακροδεξιάς Τζόρτζια Μελόνι στην πρωθυπουργία της Ιταλίας, επικεφαλής του «συνασπισμού της κεντροδεξιάς» και σκεφτόμουν γιατί η Ευρώπη δεν «ανησυχεί» το ίδιο για το ότι υπάρχουν και άλλες κυβερνήσεις στην Ευρώπη με ακροδεξιές πολιτικές για τις οποίες καμιά κουβέντα δεν γίνεται όπως π.χ. στην Πολωνία.
Μόνο για την Ουγγαρία γίνεται κουβέντα, αλλά και αυτό φοβάμαι κυρίως για γεωπολιτικούς λόγους.
Προφανώς μόνο θλιβερές σκέψεις γεννά το γεγονός ότι πρωθυπουργός της Ιταλίας θα είναι μια πολιτικός που ξεκίνησε από τη νεολαία ενός νεοφασιστικού κόμματος, ενός μουσολινικού κόμματος, και που έφτιαξε το δικό της κόμμα με σκοπό να είναι πιο δεξιό από τα ήδη υπάρχοντα δεξιά κόμματα της Ιταλίας.
Διαβάστε επίσης: Σκοτεινές ώρες για την Ευρώπη
Μόνο που ας μη γελιόμαστε, στην Ιταλία δεν επιστρέφει ο φασισμός, παρότι θα έχουμε φασίστες στην εξουσία. Θα έχουμε μια συστημική κυβέρνηση με ακροδεξιές πολιτικές.
Η Μελόνι χρόνια τώρα έχει δώσει όλα τα απαραίτητα «διαπιστευτήρια» ως προς το πόσο συστημική είναι.
Είναι ανοιχτά φιλοαμερικανή, έχει τοποθετηθεί κατά της Κίνας εδώ και χρόνια και προφανώς δεν έχει «φιλορωσική» στάση. Και βέβαια αποδέχεται πλήρως τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Παράλληλα, έχει προφανώς σκληρές ακροδεξιές θέσεις σε θέματα μετανάστευσης, προσφύγων, «ταυτοτήτων», αλλά αυτό κάνουν και πολλές άλλες «κεντροδεξιές» δυνάμεις στην Ευρώπη.
Δηλαδή, είναι και αυτή δημιούργημα ενός μηχανισμού που έχουμε δει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου η ακροδεξιά «εκσυγχρονίζει» σταδιακά το προφίλ της και εμφανίζεται ως δύναμη διακυβέρνησης, εκμεταλλευόμενη την απονομιμοποίηση που έχουν άλλα κόμματα και ρεύματα και τη δυσαρέσκεια που γεννά η λογική ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι τραπεζίτες για πρωθυπουργούς.
Και μπόρεσε να το κάνει αυτό η Μελόνι γιατί η πανίσχυρη κάποτε ιταλική αριστερά «αυτοαφοπλίστηκε» πολλά χρόνια πριν, όταν αποφάσισε να γίνει «κεντροαριστερά», γιατί το Κίνημα των 5 Αστεριών απέτυχε να γίνει ένα πλατύ κίνημα ανατροπής του κατεστημένου και δοκίμασε κάθε παραλλαγή καιροσκοπισμού, και γιατί σε αυτή τη μεγάλη και πλούσια χώρα εξακολουθεί να μην έχει διαμορφωθεί καμιά ουσιαστική πρόταση για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και αντιμετώπιση μιας κρίσης χρέους που αποτελεί ωρολογιακή βόμβα για ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Γι’ αυτό και πολύ φοβάμαι ότι το αποτέλεσμα θα είναι αυτή η φράση που ακούγεται στιγμή στην ταινία «Γατόπαρδος» του Λουκίνο Βισκόντι (και αρχικά στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζουζέπε Τομάζο ντι Λαμπεντούζα): «όλα πρέπει να αλλάξουν, για να μείνουν όλα ίδια».
Αυτό που θα έχει η Ιταλία δεν θα είναι «φασισμός», αλλά άλλη μια δεξιά κυβέρνηση χωρίς πραγματικό σχέδιο για τα προβλήματα της χώρας, που θα κληθεί να διαπραγματευτεί με τις Βρυξέλλες τα πακέτα του Ταμείου Ανάκαμψης και που είναι πιθανό να οδηγήσει σε νέους γύρους πολιτικής κρίσης (ας θυμηθούμε ότι οι προηγούμενες εκλογές οδήγησαν σε δύο κυβερνήσεις με τον ίδιο πρωθυπουργό, τον Κόντε, αλλά διαφορετικούς κυβερνητικούς συνασπισμούς και τελικά την κυβέρνηση του «σωτήρα» Ντράγκι).
Latest News
Επενδυτικό «νέο αίμα»
Οι Αμερικανοί δεν είναι οι μόνοι που επιλέγουν Ελλάδα το τελευταίο διάστημα
Πολιτική αποκάλυψη
Η Σάρα Βάγκενεχτ του γερμανικού κόμματος BSW κατόρθωσε να συνθέσει μια πολιτική πλατφόρμα που ακουμπάει καθημερινές ανησυχίες των πολιτών με στοιχεία αριστερής κοινωνικότητας και δεξιού ρεαλισμού
Η συνταγή για την ανάπτυξη της βιομηχανίας
Το παράδοξο που συμβαίνει
Ρευστό τοπίο
Ποιο παράγοντες κάνουν ρευστό το πολιτικό τοπίο;
Η Αμερική αντιμέτωπη με την επιστροφή του Τραμπ
Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο
Ακριβά σπίτια, δύσκολες δανειοδοτήσεις
Το σκηνικό αυτό, των ακριβών σπιτιών και των δύσκολων δανειοδοτήσεων, που διαμορφώνεται δεν αφορά τίποτα αμέριμνους επενδυτές, αλλά ανθρώπους που ψάχνουν σπίτι για να στεγάσουν την οικογένειά τους
Ο πόλεμος των φιλελεύθερων
Σοβαρές ιδεολογικές και πολιτικές διαστάσεις προσλαμβάνει πλέον η αντιπαράθεση μεταξύ φιλελευθέρων σοσιαλιστών και ελευθεριαζόντων ακτιβιστών, που σήμερα παίζουν το παιχνίδι Πούτιν και λοιπών αυταρχικών ηγετών.
Το σασπένς των επιδοτήσεων
Στην ελληνική περιφέρεια αυτές τις μέρες κυριαρχεί ένα θέμα στις συζητήσεις, ο χρόνος καταβολής των αγροτικών επιδοτήσεων
Αυξήσεις αυτοί, μειώσεις εμείς…
Γάλλοι, Ιταλοί, ακόμα και οι Γερμανοί και σχεδόν όλη η Βόρεια Ευρώπη ετοιμάζονται να ανακοινώσουν αυξήσεις φόρων για να μειώσουν τα ελλείμματά τους
Μισθωτοί... επιχειρηματίες
Χιλιάδες υψηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα είναι μέσω εταιρειών τους, κάθε μορφής, «προμηθευτές» των εταιρειών όπου εργάζονται